Τώρα που έγινε ό,τι ήταν να γίνει, τώρα που ο στιγμιαίος ενθουσιασμός και η διάθεση για δράση παρήλθε και έδωσε τη θέση της στη φυσιολογική κόπωση και αδιαφορία, σε μας απέμεινε να κοιτάζουμε με θλίψη τα απομεινάρια μιας συγκυριακής και χωρίς το απαιτούμενο επιστημονικό και τεχνικό υπόβαθρο συλλογικής ενέργειας, που στόχο είχε την αναστήλωση (;) του φάρου στον Πλανήτη. Το μόνο όμως που πέτυχε ήταν να πληγώσει βαθιά το σεμνό και συνάμα μοναδικό σε ομορφιά και αγνότητα, περιβάλλον του:

. Ένα συρματόσχοινο απ' την κορυφή ως... τη θάλασσα, κρεμασμένο πάνω σε δύο σιδερένια τρίποδα, μπηγμένα στα ανήμπορα να αντιδράσουν βράχια.

. Πετρωμένα απ' την υγρασία σακιά τσιμέντου, αμετακίνητα πια, λόγω βάρους.

. Κατάμαυρες ογκώδεις πλαστικές δεξαμενές, διάσπαρτες.

. Μια προβλήτα από μπάζα, ήδη ετοιμόρροπη πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί, ξεκουφωμένη από τις πρώτες φουρτούνες και άκρως επικίνδυνη για τους ανυποψίαστους.

. Λιθοδομές, αταίριαστες με το χρώμα των βράχων.

. Μπαζώματα και μπόλικο τσιμέντο για την κατασκευή περιττών μονοπατιών, πάνω από βράχια που ο χρόνος και η θάλασσα σμίλεψαν για αιώνες και η μορφή τους είχε πολλά να πει και να προσφέρει.

. Και τέλος σαν κερασάκι στην τούρτα, ένας μαρμάρινος σταυρός να κοσμεί το δώμα μιας από τις ερειπωμένες καταστέγες, προαναγγέλλοντας(;) την οσονούπω μετατροπή της σε οίκο του Θεού, τόσο απαραίτητου... για την διασφάλιση μιας μελλοντικής ανοικοδόμησης (βλ. πανυγηρόσπιτο).

Δεν θα ρωτήσω τι λένε για όλα αυτά οι αρχές και οι αρμόδιοι, που τον Αύγουστο του 2006 πρόθυμα και με καμάρι παρευρέθησαν στον Αγιασμό για το ξεκίνημα των "αναστηλωτικών" εργασιών. Έτσι κι αλλιώς οι ευθύνες τους είναι μεγάλες, τόσο για αυτά που... κάνουν, όσο και για αυτά που... δεν κάνουν.

Το μόνο ερώτημα που πλανάται και δυστυχώς θα πλανάται για πολύ ακόμα χωρίς απάντηση, είναι το εξής:

.Έως πότε στη χώρα μας θα μπορεί ο καθένας να αποφασίζει αυτοβούλως και να δρα ανεμπόδιστα, παρακάμπτοντας τις θεσμοθετημένες διαδικασίες, για θέματα που δεν αφορούν την ιδιοκτησία του και τον ίδιο, αλλά αντιθέτως αφορούν το κοινωνικό σύνολο και αποτελούν μέρος του προβλήματος της διατήρησης και διάσωσης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του φυσικού μας περιβάλλοντος;

-------------------------------------------------------------------------
Τηνιακή ΕΝΔΟΧΩΡΑ,  Δεκέμβριος 2007-Ιανουάριος 2008