«Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»
Της Χριστίνας Χρηστίδου
Μέλους της Πρωτοβουλίας Πολιτών για τη Διάσωση του Υμηττού
«Αφορμή για το κείμενο αυτό ήταν η αγανάκτηση που ένιωσα όταν διαπίστωσα την πλήρη επικράτηση του άδικου πάνω στο δίκαιο, του παράλογου στη λογική και αντιλήφθηκα την πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Εξηγούμαι! Κάποιοι συμπολίτες μας ρίξανε κόκκινη μπογιά στο Καζίνο της Πάρνηθας. Ευνόητο. Γιατί προτεραιότητα στην προστασία είχε ένα κτίριο, ιδιοκτησία ιδιωτική, και όχι το δάσος, ζωή για 5.000.000 κατοίκους. Εξάλλου κάτι αντίστοιχο είπε και ο αξιωματικός του πυροσβεστικού (τον άκουσα και δεν πίστευα τι άκουγα!): '?πέσυρα 3 ή 4 πυροσβεστικά αεροπλάνα από την κατάσβεση της Πάρνηθας και τα πήγα στην Αυλίδα να σώσω κατοικίες" (αυθαίρετες βέβαια). Και άφησα την φωτιά να κάψει την Πάρνηθα (συμπληρώνω εγώ). Και αυτονόητο ίσως. Γιατί σαν συμβολική ενέργεια ήθελε να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες και να στοχεύσει σε αυτήν ακριβώς την αντιστροφή της πραγματικότητας. Αυτό όμως που εκπλήσσει και σοκάρει είναι η αντιμετώπιση αυτών των συμπολιτών μας, τόσο από την εξουσία όσο και από τον ίδιο τον κόσμο. Θα περίμενε κανείς λοιπόν ότι ο κατασταλτικός μηχανισμός θα χαμογελούσε λίγο και θα το άφηνε να πέσει κάτω. Θα περίμενε επίσης ότι οι κάτοικοι αυτής της πόλης θα αντιλαμβάνονταν το συμβολισμό με ικανοποίηση και ότι θα προβληματίζονταν προς την κατεύθυνση υπεράσπισης της ίδιας της ζωής τους.
Και όμως, το δίκαιο νικήθηκε από το άδικο. Όλος ο κατασταλτικός μηχανισμός ξεχύθηκε να πιάσει τους "εγκληματίες" όσο δεν είχε κινητοποιηθεί για να σώσει την Πάρνηθα. Όλος ο κρατικός μηχανισμός άσκησε απίστευτη βία εκεί που δεν έπρεπε κι όχι αλλού. Και βέβαια η λογική νικήθηκε από το παράλογο, όταν η διάχυτη αντιμετώπιση του κόσμου δεν ήταν η κάλυψη αυτών των συμπολιτών μας, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά αντιμετώπιση μάζας αποδεχόμενης άκριτα και υπάκουα την εικόνα των "εγκληματιών" που η εκτελεστική εξουσία σέρβιρε. Αυτός κι αν είναι παραδειγματισμός! Δηλαδή, όποιος από εδώ και πέρα προσπαθεί να προστατέψει τη ζωή του (και τα δάση είναι η ζωή μας), όπως εξάλλου το Σύνταγμα της χώρας μας διακηρύσσει και επιτάσσει αλλά δεν εφαρμόζεται, γίνεται αυτόματα εχθρός αυτής της ίδιας της πολιτείας γιατί και αυτή δεν λειτουργεί. Η εκτελεστική εξουσία χτυπά αλύπητα, οι θεσμοθετημένοι φορείς και τα κόμματα είτε δεν αντιδρούν είτε επιδοκιμάζουν τις ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας. Και έρχεται και η σειρά της δικαστικής εξουσίας. Μα για ποια Δικαιοσύνη μιλάμε, όταν οι δικαστές μπουκώθηκαν με 200.000 ευρώ αναδρομικά έκαστος και αύξηση του μισθού τους; Για να δικάσεις πραγματικά και ανεξάρτητα (μετά από τέτοιο μπούκωμα) θέλει θάρρος, ανάστημα και να νιώθεις ζωντανά τα ζωτικά σου όργανα. Και πάμε τώρα σ' αυτόν το λαό, ο οποίος επαίρεται ότι είναι σπουδαίος και μοναδικός και μάγκας και γι' αυτό δικαιούται τα πάντα. ?ρα κι ένα δεύτερο (εξοχικό) ακίνητο και μάλλον αυθαίρετο, βεβαίως βεβαίως. Ίσως όχι στην Πάρνηθα ή στην Πεντέλη γιατί εκεί είναι καταπατημένα και αυθαίρετα άλλης οικονομικής επιφάνειας, αλλά μπορεί να είναι σε Σαλαμίνα, Αυλίδα κ.λ.π. ?ρα ο μικρός αυθαίρετος καταπατητής θα το βουλώσει για τον μεγάλο καταπατητή και αυθαίρετο, είτε ιδιώτη είτε Δημόσιο είτε Εκκλησία. Ω χώρα της πλήρους αυθαιρεσίας! Ω χώρα της πλήρους καταπάτησης! Καταπατείτε και τρώτε πια τις σάρκες αυτής της χώρας. Και ως αμόρφωτοι, άξεστοι και εγωιστές που είστε, ζώα αμνήμονα, υποθηκεύετε την ίδια σας τη ζωή.
Γίνεστε περίγελως στο εξωτερικό και αντιμετωπίζεστε ανυπόληπτα, σαν χώρα χειρότερη και από τριτοκοσμική».