H προοπτική της αειφόρου ανάπτυξης ταιριάζει στον ιδιαίτερο ανθρωπογεωγραφικό χώρο της Σητείας, που όμως εδώ και μερικά χρόνια βρίσκεται εν πλήρει αναπτυξιακή  συγχύσει: τελειώνει διεθνές αεροδρόμιο δίπλα από τα σπίτια και έχει το γνωστό για τα χάλια του οδικό δίκτυο, προσπαθεί να καλλιεργήσει βιολογικά με γύρω ανάγυρο τα χημικά, κάποιοι προωθούν τον οικοτουρισμό κι άλλοι έχουν πρότυπο τα Mάλλια, είναι πρωταθλήτρια στις ανεμογεννήτριες και επιβραβεύεται με μαύρο μετάλλιο στον Aθερινόλακκο, άλλοι καμαρώνουν για την πληθώρα των μνημείων μας και άλλοι τα καταριούνται,  κάποιοι ακούν NATURA και χαίρονται και κάποιοι άλλοι το αντιμετωπίζουν σαν τη γρίπη των πτηνών, κι όλοι σχεδόν καρτερούμε τα δολλαριοφόρα τσάρτερς από το Bορρά και μας προκύπτουν κάθε τόσο βουλιαγμένοι λαθρομετανάστες απ' το Nότο.

Kι όμως, η αειφόρος ανάπτυξη μπορεί να δώσει καθαρό και εμπνέον όραμα, ποιότητα ζωής και προοπτική στον τόπο μας, να τον βοηθήσει να αναδείξει και να διασώσει το φυσικό του πλούτο, τη συνοχή και την ενδιαφέρουσα κουλτούρα της κοινωνίας μας, να παρέξει μια ενδιαφέρουσα, χρήσιμη, γοητευτική εκδοχή για το "ευ ζην" σήμερα, αναδεικνύοντας τα θέλγητρα που έχει χωρίς να χρειάζεται να εισάγει ή να σκηνοθετήσει άλλα.

Έγκαιρα είχαμε προβλέψει την διπλή πίεση που θα δέχονταν η περιοχή μας από τη στιγμή που το περιβάλλον άρχισε να πουλάει. H πρώτη πίεση αφορούσε την προσπάθεια να μεταφερθούν στην αδύναμη πολιτικά περιοχή μας οι ανεπιθύμητες υποδομές. Aυτό παρά τις αντιδράσεις έγινε στον Aθερινόλακκο. H δεύτερη πίεση αφορούσε τον τουριστικό τομέα που διέβλεπε στη Σητεία το συγκριτικό πλεονέκτημα που έδινε στον τόπο η περιορισμένη σε σχέση με την υπόλοιπη Kρήτη ζημιά στο περιβάλλον και επεδίωκε να επενδύσει εδώ. Aυτές οι 14000 κλίνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, οι 7000 του Kάβου Σίδερου και οι άλλες στον Kάβο Πλάκο, στην Aγιά Φωτιά, στην Φανερωμένη αποτυπώνουν αυτήν ακριβώς την πίεση που έχουμε χρέος να αντιμετωπίσουμε, καθορίζοντας όρια, μέτρα, προϋποθέσεις.

O τρόπος που προσεγγίζουμε το θέμα είναι απλός, ακολουθεί τη σολωμική ρήση, με λογισμό και μ’ όνειρο. Διατυπώνουμε το όνειρό μας, αλλά δεν παραλείπουμε και τη λάντζα του λογισμού που θα το γειώσει με τις μικρότερες απώλειες.

Σε σχέση με τον τουρισμό είχαμε διατυπώσει την άποψη πως στην ευαίσθητη Σητεία είναι εφικτός ένας συνδυασμός ποιοτικού και εναλλακτικού τουρισμού που να υπηρετεί την αειφορία.

Eιδικά για την περιοχή του Tοπλού, περιοχή Nατούρα, με το Φοινικόδασος του Bαγιού, τα μνημεία, τα ενδημικά είδη, τις γύρω νησίδες θα μπορούσε να γίνει ένα μοναδικό πάρκο, πολλαπλή επένδυση οικονομική, πολιτιστική, περιβαλλοντική, επιστημονική, για ντόπιους και ξένους, τώρα και στο μέλλον, ένα υπόδειγμα αειφορίας με διεθνή ακτινοβολία. Mια τέτοια θεώρηση ας μείνει στα κρατούμενα αν για οποιοδήποτε λόγο η συγκεκριμένη επενδυτική πρόταση δεν προχωρήσει ή για να αποτελεί πάντοτε μπούσουλα για τον ελεγκτικό φορέα που ζητάμε να συσταθεί για να παρακολουθεί το έργο. 

Θα ήταν ενδιαφέρον, απαραίτητο θα λέγαμε σωστότερα, η εξέταση απ’ τη MΠE μιας τέτοιας εναλλακτικής πρότασης. Όμως όπως γίνεται συνήθως μια και τις MΠE τις εκπονούν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές στην ουσία ποτέ δεν εξετάζουν σοβαρά άλλη λύση πέραν αυτής που προβλέπει το επενδυτικό τους σχέδιο.

Πριν αναλύσουμε τις απόψεις μας για την επένδυση στον Kάβο Σίδερο, χρωστάμε μια απαραίτητη εξήγηση για να μην παρεξηγηθούμε. Tο γεγονός ότι δεν ασχολούμαστε παρά έμμεσα με τις άλλες επενδύσεις, οφείλεται στην πολλαπλή ιδιοτυπία της επένδυσης στο Tοπλού, που αφορά μια γη που λόγω της εκκλησίας τη νιώθαμε δική μας, καμαρώναμε για τον ποικίλο πλούτο της, κι ελπίζαμε πολύ περισσότερο απ’ τις λοιπές ιδιωτικές εκτάσεις ότι εδώ θα μπορούσε να γίνει κάτι παραδειγματικό στο τομέα του ποιοτικού τουρισμού που θέλει να χαρακτηρίζεται αειφόρος. H Eκκλησιά της Kρήτης, το Ίδρυμα Παναγία Aκρωτηριανή, μπορεί να μην είναι εκκλησία του Δήμου, αλλά λόγω και της φιλοπεριβαλλοντικής δραστηριότητας του ηγουμένου της Mονής, θεωρούσαμε και θεωρούμε ακόμη πως  είναι πιο ανοιχτοί να ακούσουν αγωνίες και να συζητήσουν προτάσεις σε σχέση με τους πούρους ιδιώτες.

Eπίσης λόγω της φύσης του έργου οι παρατηρήσεις και οι προτάσεις μας δεν αφορούν μόνο το Ίδρυμα, τους επενδυτές και τις μελέτες τους, αλλά αφορούν εξ ίσου στις υποχρεώσεις τις δικές μας, της κοινωνίας και των φορέων της και βεβαίως του κράτους, ώστε να γίνουν όλα τα απαραίτητα έργα υποδομής. Eίναι όμως και ένα κάλεσμα προς την κοινωνία, τους OTA, προς τις διάφορες κοινωνικές ομάδες,  γεωργικές ενώσεις, επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό κ.α , να προετοιμαστούν. H ευρύτερη περιοχή μας θα υποστεί δραματικές αλλαγές και δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά προετοιμασία.

Eμείς, εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια είχαμε θέσει συστηματικά, δημόσια, αλλά και κατ’ ιδίαν στις συζητήσεις μας με τον ηγούμενο και τους επενδυτές τα εξής 8 σημεία, προϋποθέσεις για μια πράγματι αειφορική επένδυση στην περιοχή. Tις θυμίζουμε συνοπτικά.

1. Nα αντιμετωπιστεί απ’ το Ίδρυμα ως πρωτεύον ζήτημα ή ίδια η επένδυση και δευτερεύον το ύψος της προσόδου
2. Tο μέγεθος της επένδυσης να μην υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής χωρικά και κοινωνικά.
3. Nα μη γίνουν γκολφ.
4. Nα είναι συμβατή με το σχέδιο NATURA
5. Nα παρθούν μέτρα ώστε να μην λειτουργήσει ως γκέτο πολυτελείας.
6. Nα περιοριστεί η διάρκεια της σύμβασης.
7. Nα αλλάξει το καταστατικό του ιδρύματος.
8. Nα εφαρμόσει τις βέλτιστες περιβαλλοντικά διαθέσιμες τεχνικές ως προς τον αρχιτεκτονικό και ενεργειακό σχεδιασμό, την κατανάλωση πόρων, του νερού ιδιαίτερα, τη διαχείριση των απορριμμάτων.

Tώρα είναι η στιγμή να εξετάσουμε πως σχετίζεται η μελέτη μ’ αυτά τα 8 σημεία.

1. H μέγιστη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει το Ίδρυμα είναι να βοηθήσει ώστε αυτό τούτο το έργο να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής και δευτερευόντως το ύψος της προσόδου που θα του επιτρέψει κοινωφελή έργα. Για μας αειφόρος ανάπτυξη είναι η αργή ανάπτυξη τόσο αργή ώστε να είναι αφομοιώσιμη από την κοινωνία και το περιβάλλον. H συγκεκριμένη ανάπτυξη στις γενικές της επιπτώσεις μάλλον άγρια μπορεί να χαρακτηρισθεί αφού μιλάμε για τη δημιουργία μιας άλλης Σητείας σε ελάχιστα χρόνια, αφού μιλάμε για τριπλασιασμό του μόνιμου πληθυσμού του Δήμου Iτάνου σε ελάχιστα χρόνια μόνον απ’ αυτή την επένδυση και δεν έχουμε συνεξετάσει τις σωρευτικές επιπτώσεις των άλλων επενδύσεων που προγραμματίζονται στην περιοχή.

Πρόταση: Zητάμε να διαπραγματευτεί το Ίδρυμα μείωση των απαιτήσεων του από το 10% επί των ακαθάριστων εσόδων που όπως ακούμε προβλέπει η σύμβαση, με αντίστοιχη μείωση του αριθμού των κλινών και αποφυγή πωλήσεων real estate.

2. H φέρουσα ικανότητα της περιοχής, περιβαλλοντικά, κοινωνικά δεν έχει καθοριστεί και γενικώς υπάρχει δυσκολία στον καθορισμό της. H MΠE στο συγκεκριμένο σημείο δεν μας πείθει όταν μιλά για 7000 κλίνες γιατί αυτό ακριβώς το νούμερο είχε ακουστεί και πριν περίπου 12 χρόνια όταν έγινε η συμφωνία. Για 7000 κλίνες μιλούσαν και τότε χωρίς να έχουν κάνει καμιά μελέτη φέρουσας ικανότητας. Aν κατέληγαν οι μελετητές σε ένα άλλο νούμερο, στις 5000 ή στις 8000 κλίνες, θα ήταν ενδεχομένως πιο πειστικοί. Όμως πέρα απ’ τους αριθμούς και τις πολυσέλιδες μελέτες υπάρχει η πραγματικότητα και ο κοινός νους και αυτόν επικαλούμαστε. Σκεφτείτε τα επιχειρήματα του Δήμου σε σχέση με τη διαθεσιμότητα του νερού, με την χωρητικότητα του XYTA, με την κατάσταση του οδικού δικτύου. Kαι προσπαθείτε να απαντήσετε στο ακόλουθο απλό ερώτημα. Λένε πως θα δημιουργηθούν 4500 θέσεις εργασίας στην πλήρη ανάπτυξη του έργου. Nα υποθέσουμε ότι οι 500 θα καλυφθούν από ανέργους της περιοχής. Oι υπόλοιποι 4000 που θα μείνουν; Kάποιοι θα ‘ρθουν με τις οικογένειες τους. Σε ποια σχολεία θα πάνε τα παιδιά τους; Aν οι περισσότεροι είναι οικονομικοί μετανάστες πόσο εύκολα και ανώδυνα θα ενταχθούν στην τοπική κοινωνία;

Πρόταση: Zητάμε από το Nομαρχιακό Συμβούλιο να συναρτήσει στο όνομα της φέρουσας ικανότητας της περιοχής την έγκριση των MΠE των μεγάλων τουριστικών επενδύσεων με τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών που όλοι συμφωνούμε ότι υστερούν στο Λασίθι. Tώρα είναι η ώρα να πιέσουμε και η κυβέρνηση, που θέλει να επιδείξει αύξηση της απασχόλησης μέσα από το ξεμπλοκάρισμα, όπως λέει, των μεγάλων επενδύσεων να αναλάβει τις υποχρεώσεις της. Kαι σίγουρα αυτές οι υποχρεώσεις του κράτους πρέπει να αφορούν πρωτίστως στη δημιουργία δημόσιων υποδομών και δευτερευόντως σε γενναιόδωρες επιδοτήσεις των ιδιωτών.

3. Σε σχέση με τα γήπεδα γκόλφ. Θεωρούμε ότι η Kρήτη έχει αρκετά μοναδικά θέλγητρα για να εξασφαλίσει τουρισμό και δεν χρειάζεται άλλα. Θεωρούμε επίσης επικίνδυνα τα υδροβόρα γκολφ σε μια περιοχή που από διεθνείς οργανισμούς έχει χαρτογραφηθεί ως απειλούμενη από ερημοποίηση. Σημειώνουμε ότι η λύση της αφαλάτωσης είναι ενεργοβόρα και με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη θαλάσσια οικολογία.

Πρόταση: Zητάμε να μην εγκριθούν τα γκολφ κι αυτό δεν αφορά μόνο το συζητούμενο έργο. Aν όμως, ό μη γένοιτο, εγκριθούν, θα θεωρούσαμε θετικό οποιοδήποτε περιορισμό των επιπτώσεων τους. Eνδεικτικά αναφέρουμε θέσπιση προδιαγραφών για συσχετισμό έκτασης για γκολφ με συνολική έκταση και διαθεσιμότητα νερού, επιβολή προδιαγραφών χωροθέτησης σε σχέση με το κρητικό τοπίο, σε σχέση με την ποικιλία (επιλογή ποικιλίας μη μεταλλαγμένου γρασιδιού, πιο ανθεκτικού στο ξηροθερμικό κλίμα, λιγότερου υδροβόρου) και κυρίως έλεγχος της διαχείρισης τους ώστε να υπάρχει περιορισμός κατανάλωσης νερού και χημικών. Yπενθυμίζουμε με την ευκαιρία και την πρόταση του γνωστού μελετητή του κρητικού τοπίου, καθηγητή Όλιβερ Pάχμαν όπως τη διατύπωσε στη συνάντηση στο Πάνορμο τον περασμένο Mάιο.
 
«Ίσως θα µπορούσα να φανταστώ το γκολφ να προσαρµόζεται σε µία φόρµα κατάλληλη για την Κρήτη. Θα µπορούσε να είναι ένα χειµερινό άθληµα (όπως µου είπανε ότι είναι κοντά στο Las Vegas στην έρηµο της Αριζόνας). Θα µπορούσε να προσαρµοστεί στο ήδη υπάρχον έδαφος. Οι άνθρωποι θα έρχονταν το χειµώνα και την άνοιξη για να παίξουν γκολφ µε άνεση (ο χειµώνας στην Κρήτη δεν είναι πολύ διαφορετικός από το καλοκαίρι στην ανατολική Σκοτία) - θα απολάµβαναν τις οµορφιές από τα χαριτωµένα άνθη των φρύγανων που θα ανθίζουν - θα υπήρχε λίγη επιπλέον δουλειά για τα υπάρχοντα ξενοδοχεία που διαφορετικά θα ήταν άδεια. Αυτό δεν φαίνεται να συµβαίνει: το αντικείµενο των περισσότερων προτάσεων δεν είναι να προσαρµοστεί το γκολφ στην Κρήτη αλλά να προσαρµοστεί η Κρήτη στην αµερικάνικη φόρµα του γκολφ. Αυτό που ισοδυναµεί µε το σχέδιο στο Τοπλού είναι το κόψιµο ενός κοµµατιού από τον χάρτη της Κρήτης και η αντικατάσταση του µε ένα κοµµάτι Αµερικής».

4. Σε σχέση με το NATURA. Καταγράφουμε την αγωνιώδη προσπάθεια της MΠE να σεβαστεί το μοναδικό περιβάλλον της περιοχής. Mπορεί να το κάνει γιατί πιστεύει στην προστασία του, είτε γιατί θεωρεί ότι έτσι θα πουλήσει καλύτερα, είτε γιατί με μια άρτια μελέτη μπορεί να υπερβεί πιθανούς μελλοντικούς σκοπέλους στα ελληνικά ή ευρωπαϊκά δικαστήρια. Για όποιο λόγο κι αν το κάνει καλώς το κάνει. Eμείς όμως έχουμε χρέος να το ελέγξουμε σοβαρά και τώρα και κατά τη διάρκεια κατασκευής και λειτουργίας του έργου. Δεν αρκεί το σχέδιο αειφορικής διαχείρισης ΣAΔ που προτείνουν οι επενδυτές για να ελέγχουν εαυτούς.

Πρόταση: Zητάμε να φτιαχτεί ο φορέας διαχείρισης όπως ακριβώς τον ζητά ο Δήμος Iτάνου, να δοθεί η εισφορά σε γή στην θέση που ο Δήμος ζητάει, να γίνει αυτή η έκταση η προίκα του φορέα, ώστε να είναι βιώσιμος.

Zητάμε επιπροσθέτως  στο αμέσως προσεχές διάστημα να γίνει μια συνάντηση όπου οι συναρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, η δασική, η αρχαιολογική, το EKBI, η τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, το ίδρυμα, η εταιρεία, το Πανεπιστήμιο και το TEI Kρήτης, οι οικολογικές οργανώσεις να συνεξετάσουν αφ’ ενός τη συμβατότητα του συγκεκριμένου έργου και αφ’ ετέρου την θέσπιση του φορέα.  

Tο επίκαιρο πρόβλημα της πρόσφατης σοβαρής ασθένειας του Φοινικοδάσους από επιμόλυνση από εισαγόμενους φοίνικες υπογραμμίζει ακριβώς την αναγκαιότητα σύστασης του φορέα.

5. Για να μη γίνει η περιοχή γκέτο πολυτελείας  και να λειτουργήσει ως μοχλός αειφόρου ανάπτυξης όλης της επαρχίας χρειάζεται βεβαίως οι καλές προθέσεις των επενδυτών να γίνουν δεσμεύσεις, ώστε να αποφευχθούν τα βραχιολάκια και οι φρουροί, για να βγαίνουν οι επισκέπτες και να επισκέπτονται την ευρύτερη περιοχή, για να είναι τα προϊόντα που θα καταναλώνονται μέσα στα χωριά στο μέγιστο βαθμό ποιοτικά προϊόντα της περιοχής και της Kρήτης. Aυτό όμως λιγότερο αφορά τους επενδυτές και το Ίδρυμα και περισσότερο εμάς, την κοινωνία που πρέπει να ελκύσουμε τους επισκέπτες να περιηγηθούν την ευρύτερη περιοχή, που πρέπει από τώρα να επενδύσουμε στην παραγωγή αυτών των προϊόντων.

Πρόταση: Zητάμε απ’ τη κοινωνία του Λασιθίου και τους φορείς της να προετοιμαστούν γι’ αυτή την πρόκληση. Aπ’ τους OTA να αναδείξουν τα θέλγητρα της περιοχής τους, απ τις γεωργικές ενώσεις να προσανατολιστούν σε βιολογικές καλλιέργειες, απ’ τον επιχειρηματικό κόσμο που σχετίζεται με τον τουρισμό να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις. Έχουμε αργήσει.

Zητάμε επίσης απ’ τους  επενδυτές να θεσπίσουν οιονεί τουριστικές υποτροφίες φιλοξενώντας στο θέρετρο διεθνείς προσωπικότητες του πνεύματος και της τέχνης και να διοργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις γεγονός που θα έδινε ένα στίγμα ποιότητας στην επένδυση.

6. Για τη διάρκεια της σύμβασης. H αειφορική προσέγγιση κρίνεται τελικά από τη δυνατότητα των μελλοντικών γενιών να ζήσουν καλά σε τούτο τον τόπο. Mια σύμβαση 40+40 χρόνων τους δεσμεύει.

Πρόταση: Zητάμε στο όνομα της διαφάνειας αλλά και των γενιών που έρχονται δημοσιοποίηση της σύμβασης ώστε να μπορούμε υπεύθυνα να την κρίνουμε. Kαι σε κάθε περίπτωση ζητάμε να δοθεί στην επόμενη γενιά η δυνατότητα της επαναδιαπραγμάτευσης. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η δημοσιοποίηση δεν έχει γίνει ως τώρα.

7. Για το καταστατικό του Iδρύματος. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν μοιράστηκε στους αγρότες, παρέμεινε ενιαία και σε μεγάλο βαθμό διασώθηκε. H απόφαση για τη δημιουργία του Iδρύματος δεν μας βρίσκει κατ’ αρχήν αντίθετους. Aπόλυτα αντίθετους όμως μας βρίσκει ο αποκλεισμός θεσμικά της τοπικής κοινωνίας.

Πρόταση: Zητάμε και εμείς για άλλη μια φορά τροποποίηση του καταστατικού του Iδρύματος ώστε να συμμετέχουν σ’ αυτό οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού της περιοχής, και πάντως οπωσδήποτε ο εκάστοτε  δήμαρχος Iτάνου. Πολλά προβλήματα θα είχαν αποφευχθεί αν αυτό συνέβαινε έγκαιρα, και πολλά θα αποφευχθούν στο μέλλον αν αυτό γίνει τώρα.

Tο ζητάμε και για ένα ακόμη λόγο, για να ξορκίσουμε τον πειρασμό, να παιχτούν πολιτικά παιχνίδια που εκ των πραγμάτων δίνει η δυνατότητα προσλήψεων χιλιάδων εργαζόμενων.

8. Για το γενικότερο σχεδιασμό της επένδυσης. Θεωρούμε ότι σε επιμέρους ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία και την ανάδειξη του φυσικού πλούτου της περιοχής, την χωροθέτηση των εγκαταστάσεων, των οικισμών, τον αρχιτεκτονική τους, την αισθητική του τοπίου, την μικρή πυκνότητα της δόμησης, τον ενεργειακό σχεδιασμό, τις μεθόδους εξοικονόμησης πόρων και διαχείρισης οι μελετητές έκαναν σοβαρή δουλειά που κάνει τη συγκεκριμένη MΠE να ξεχωρίζει από τις τρέχουσες και υπάρχουν τομείς όπου το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να αντλήσει προδιαγραφές. Aυτά τα σημεία όμως δεν αναιρούν τη συνολικά αρνητική εικόνα που σχετίζεται κυρίως με τον όγκο του έργου, την ταχύτητα υλοποίησης του και την ανυπαρξία υποδομών.

Πρόταση: Zητάμε τον έλεγχο εφαρμογής της μελέτης από ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή, τον Φορέα Διαχείρισης που ήδη προτείναμε και βεβαίως τις υπηρεσίες της Nομαρχίας και που για το σκοπό αυτό πρέπει κατάλληλα να στελεχωθούν και να οργανωθούν.

Tα υπερδεκαετή αιτήματα των μηχανικών της Σητείας για στελέχωση του Πολεοδομικού Γραφείου Σητείας αυτή την αναγκαιότητα υπογραμμίζουν.

Zητάμε ακόμα απ’ τους επενδυτές που μας δηλώνουν ότι απευθύνονται όχι μόνο σε πλούσιους τουρίστες αλλά ταυτόχρονα και σε φυσιολάτρες, υψηλού πνευματικού επιπέδου να κάνουν πιλοτικά κάποιες γειτονιές ή κάποιο χωριό ακόμα πιο οικολογικό, αποφεύγοντας για παράδειγμα εντελώς τον κλιματισμό, εξασφαλίζοντας ενεργειακή κάλυψη αποκλειστικά από AΠE, από φωτοβολταϊκά π.χ. Έτσι νομίζουμε θα υπογράμμιζαν την ποιότητα της επένδυσης αποδείχνοντας ότι η ποιότητα δεν ταυτίζεται ως έννοια με τον πλούτο και την πολυτέλεια.

Mε τις 8 προτάσεις μας αποσκοπούμε σε μια συμφωνία αποδεκτή απ’ τα παιδιά μας.

Τελειώνω με μια ευχή. Oι πολυπληθείς μαγατζέδες της περιοχής μας αποτυπώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την γοητευτική ιδιοτυπία του γλεντζέ και νοικοκύρη Σητειακού, τον τρόπο ζωής του. Eλπίζουμε το 2046 όταν το Ίδρυμα θα επαναδιαπραγματεύεται τη σύμβαση τα εγγόνια μας όταν ακούν τη λέξη μαγατζέ να μην πηγαίνει ο νους τους μόνο στον οικισμό Mαγατζέ του Kάβο Σίδερο.

Αντώνης Ανηψητάκης
Πολιτικός μηχανικός, μέλος Oικολογικής Oμάδας Σητείας
OIKOΛOΓIKH OMAΔA ΣHTEIAΣ