Προς κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο.
Είμαι ένας πολίτης αυτής της χώρας, γαλουχημένος με ανθρωπιστικά ιδεώδη, ζω έντιμα, απλά και στοχάζομαι και πράττω ελεύθερα. Στα υστερνά χρόνια του βίου μου με τις προσήκουσες ενσταλάξεις σοφίας ολοκληρώθηκα με την οικολογική μου συνειδητοποίηση και την ανάλογη οικολογική μου δράση, πράγματα γνωστά στο μικρό νησιωτικό σύμπαν όπου κατοικώ εδώ και δεκατέσσερα χρόνια. Είμαι μέλος της μη κερδοσκοπικής εταιρίας Ένωση Πολιτών Σύρου "ΕΥΠΛΟΙΑΣ" και ενεργό μέλος του "Δικτύου Αιγαίου" με δράσεις και παρεμβάσεις πάντα εντός των ορίων του νόμου. Κείμενα με τις απόψεις και ιδέες μου δημοσιεύονται στον τοπικό και πανελλήνιο τύπο και έχουν να κάνουν με περιβαλλοντικά ζητήματα και θέματα πολιτισμού στον Αιγαιακό χώρο.
Με αναφορές, παρεμβάσεις και προσφυγές της εταιρίας μας έχουν έως τώρα αποτραπεί μεγάλες καταστροφικές δράσεις μέσα στoν προστατευόμενο βιότοπο της Απάνω Μεριάς Σύρου και άλλες που κρίνουμε ολέθριες για ένα μικρό νησί, όπως π.χ. η σχεδιαζόμενη επέκταση του αεροδρομίου που σαν στόχο είχε τις πτήσεις τσάρτερ και τον τουρισμό πακέτο, πράγμα που με τις συνέπειές του θα υποβάθμιζε δραματικά το νησί.
Αναπόφευκτα, οι συγκρούσεις -εμού και των άλλων εταίρων της "ΕΥΠΛΟΙΑΣ" - με εκείνους που ορμώμενοι από απληστία υποστηρίζουν την άγρια και χωρίς όρια ανάπτυξη για το νησί είναι συχνές. Αρκετές δε φορές, έπειτα από καταγγελίες και μηνύσεις που υποβάλλουμε προς τους παρανομούντες, καταλήγουν στα δικαστήρια.

Την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2006 έγινε μια δίκη με παρόμοιο περιεχόμενο και ήμουν μάρτυρας κατηγορίας κάποιου τοπικού εργολάβου που κατηγορούνταν για άσκηση παράνομης βίας προς ένα μέλος της εταιρίας μας. Στη διάρκεια της διαδικασίας κλήθηκα να καταθέσω, εξιστόρησα στο δικαστήριο τα συμβάντα κι ενώ απαντούσα στις ερωτήσεις, δέχτηκα την πρώτη επίθεση του δικηγόρου υπεράσπισης Κίκιλη: «Είσαστε ξένος, κύριε, ξενόφερτος, κι όσο κι αν προσπαθήσετε δεν θα γίνετε ποτέ Συριανός».
Στη συνέχεια της δίκης, και ενώ δεν είχα πια δικαίωμα να μιλήσω, ο δικηγόρος, ως αυτόκλητος υπερασπιστής της άγριας ανάπτυξης και
προσπαθώντας να δαιμονοποιήσει την οικολογική δράση της εταιρίας στην οποία ανήκω, απευθύνθηκε σε εμένα κάνοντάς μου βάναυση επίθεση την οποία διάνθισε με ξενοφοβικές απειλές και ψεύδη για φανταστικά αδικήματα, νομίζοντας αφενός ότι θα πείσει το δικαστήριο και αφετέρου ότι θα μας πτοήσει ώστε να εγκαταλείψουμε τους αγώνες μας για ισόρροπη και ήπια ανάπτυξη του νησιού.
«Εσείς οι ξένοι που ήρθατε στη μικρή μας πατρίδα και θέλετε να την καταστρέψετε. Μπαίνετε εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης. Κάθε φορά
που πρόκειται να γίνει ένα μεγάλο έργο βρίσκουμε μπροστά μας τον κ. Ρόμβο και τους ομοίους του. Είσαστε ξένος και δεν έχετε καμιά δουλειά
στον τόπο μας. Να σηκωθείτε και να φύγετε. Εσείς εμποδίσατε τη διάνοιξη του μεγάλου δρόμου Κίνι-Δελφίνι, την επέκταση του αεροδρομίου που θα επέτρεπε την προσγείωση αεροπλάνων τσάρτερ, το αιολικό πάρκο, την κεραία της ΚΟΣΜΟΤΕ, κάνοντας προσφυγές στο ΣτΕ και ποιος ξέρει τι άλλο.
Ο πελάτης μου με τα μηχανήματά του και τα φορτηγά του συμμετείχε σε όλα αυτά τα μεγάλα έργα, και κάθε τόσο έβρισκε τα μηχανήματά του σπασμένα.
Νομίζετε πως δεν ξέρουμε ποιοι του έσπασαν τα μηχανήματα στο Σύριγγα, ποιοι του έσπασαν τα μηχανήματα στο αεροδρόμιο, στην τοποθέτηση κεραίας της ΚΟΣΜΟΤΕ; »
Τέλος, ο Κίκιλης δείχνοντας να πνίγεται από τη δημοκρατία: «Να ξέρετε όμως, κύριε, πως παρακολουθείστε, θα αποκαλυφθείτε και τότε να δείτε τι έχετε να πάθετε!».
Σαν πολίτης αυτής της χώρας θέλω να διαμαρτυρηθώ, γιατί το δικαστήριο με άφησε εκτεθειμένο στην επίθεση του δικηγόρου που με τις ανυπόστατες και θρασείς κατηγορίες του για φανταστικά αδικήματα προσπάθησε να με εκφοβίσει. Όταν ο μάρτυρας κατηγορίας σε μια δίκη δέχεται τέτοιες απειλές, τι πρέπει να πράξει;
Και επιτέλους ποιος νομίζει ότι είναι αυτός ο κύριος που φαντάζεται ότι ορίζει τούτο το νησί και επιλέγει ποιοι θα μένουν, ποιοι θα
παρακολουθούνται και ποιοι πρέπει να φύγουν;

Με περίσκεψη

Τέος Ρόμβος