Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Πολιτισμός: Τα ναυάγια σπάνε τη σιωπή τους, του Τάσου Καφαντάρη

ΝησιάΚαι άξαφνα είδα κύμα θεόρατο, με χίλια νύχια και μύριους απλοκαμούς, να τον παίζει στ’ αφρισμένο στόμα του και να μας τον πετά με βρισιά και φοβέρα. Ρίχνομαι να τον αρπάξω? αλλά σύγκαιρα πισωπάτησα. Ο δύστυχος κρεμόταν στην κουπαστή με το κεφάλι ανοιγμένο και σκόρπια τα μυαλά. Δεν πρόφτασα να συνέρθω από τη φρίκη, και το κύμα, το ίδιο κύμα που μας τον έρριξε πριν, ήρθε πάλι και τον άρπαξε για πάντα. Κακόμοιρο παιδί! Ήταν ο καλύτερος της συντροφιάς μας!
                                                                                                                                                                            Ανδρέας Καρκαβίτσας

Ας πάρουμε την ιστορία από το... τέλος: τον Ιούνιο που έρχεται, μια χούφτα ξένων θα έλθει στην Ελλάδα με τον νου της στραμμένο όχι στους Ολυμπιακούς αλλά στο Αγιον Ορος. Για την ακρίβεια όχι στα μοναστήρια αλλά στην άβυσσο που αρχίζει λίγο έξω από τις ακτές τους. Τι ψάχνουν εκεί; Το «άγιο δισκοπότηρο» της ενάλιας αρχαιολογίας: την τριήρη. H αρχαιοελληνική τριήρης, το πολεμικό πλοίο που διαφέντεψε τα νερά του πολιτισμένου κόσμου επί αιώνες, είναι ένα άπιαστο όνειρο για τους ανασκαφείς. Ο λόγος, ότι ποτέ δεν βρέθηκε κανένα ναυάγιό της. Ηταν τόσο ελαφριά ώστε σπάνια βυθιζόταν οριστικά. Συνήθως το σπασμένο σκαρί επέπλεε, οπότε ανασυρόταν σε καρνάγια και επισκευαζόταν. Ετσι το μόνο απομεινάρι που έχουμε ως σήμερα είναι ο μπρούντζινος κριός (ή μύτη διάτρησης) που βρέθηκε στα νερά της πόλης Athlit (Αθλητής;), νοτίως της ισραηλινής Χάιφας, το 1980. Ωστόσο εκεί στα μαύρα νερά του Αθω κάποιοι δεν γύρισαν ποτέ να πάρουν τα συντρίμμια. Μάλιστα ήταν τόσο βαρυφορτωμένοι ώστε εικάζεται ότι αρκετές τριήρεις υπάρχουν ακόμη στον βυθό. Ποιοι ήταν αυτοί οι δυστυχείς άμυαλοι; Μα, ο κυνηγημένος στόλος του Δαρείου, το 492 π.X., ο οποίος βούλιαξε μέσα στη θαλασσοταραχή πνίγοντας 20.000 άνδρες. Τριακόσιες τριήρεις - μας λέει ο Ηρόδοτος -, παρμένες από τις υποτελείς πόλεις της Ιωνίας, χάθηκαν στην προσπάθειά τους να περιπλεύσουν το ακρωτήρι. Τώρα η Ελληνική Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων και το Καναδικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο θα προσπαθήσουν να βρουν αυτές τις τριήρεις και να φέρουν στην επιφάνεια τα μυστικά του πλοίου που χάρισε στους Ελληνες τη θαλασσοκρατορία.

Λίγες ημέρες προτού αρχίσει το «άλμα εις βάθος» στον Αθω, ένα άλλο άπιαστο όνειρο της αρχαιολογίας θα κάνει πανιά από τα Χανιά. Πρόκειται για την ανάπλαση ενός μινωικού σκάφους το οποίο φτιάχθηκε από την ερευνητική ομάδα «Ναυδόμος» με τις ελάχιστες πληροφορίες που βρήκαν σε Γραμμική Γραφή B, στον Ομηρο, σε σχεδιαγράμματα, σε ένα νόμισμα και σε ένα βάζο. Λύγισαν ένα κυπαρίσσι - όπως έκαναν οι Κρήτες και οι Φοίνικες 4.000 χρόνια πριν - και σκάρωσαν υπομονετικά ένα πλοιάριο 17 μέτρων, με χώρο για 24 άτομα (18 κωπηλάτες). Τα εργαλεία που χρησιμοποίησαν ήταν όμοια με αυτά που έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στην Κρήτη. Για καρφιά χρησιμοποίησαν 1.600 ξύλινες σφήνες, χειροποίητες, καθ' όσον το μέταλλο ήταν πολύτιμο την εποχή του Μινώταυρου. Για τα κομμάτια που συναρμολογούσαν και τις τεχνικές που σκαρφίζονταν βεβαιώνονταν πρώτα με δοκιμές σε ένα τρισδιάστατο μοντέλο σε υπολογιστή. Ο υπεύθυνος σχεδίασης του μοντέλου κ. Τάσος Κάτσικας δηλώνει σίγουρος για το ότι οι μινωικές ναυπηγικές τεχνικές έχουν αναπαραχθεί με ακρίβεια. Είναι όμως αξιόπλοο το δημιούργημά τους; Ο επικεφαλής του έργου και καθηγητής Ναυτικής Ιστορίας κ. Απόστολος Κούρτης δηλώνει εξίσου βέβαιος με τους αρχαίους Κρήτες, οι οποίοι - όπως λέει - έφθαναν με τέτοια σκαριά ως τη Γαλλία και τη Βρετανία, διασχίζοντας την Ευρώπη μέσω ποταμών, για να εισάγουν μέταλλα.

Τώρα, μετά την επίσημη καθέλκυσή του παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας στα τέλη Νοεμβρίου, το πλοίο κάνει δοκιμές. Στις 29 Μαΐου θα αποδείξει την αξία του κάνοντας το πάλαι ποτέ κύριο δρομολόγιο επαφής Μινωιτών και Μυκηναίων: Χανιά, Κύθηρα, Μονεμβασιά, Υδρα, Αθήνα.

H ανάκριση των μαρτύρων

H αναζήτηση της περσικής αρμάδας στον Αθω έχει την ιδιαιτερότητα ότι γνωρίζουμε τις ιστορικές συνθήκες του ναυαγίου και ψάχνουμε για το κουφάρι. Τι γίνεται όμως όταν βρίσκουμε κάτι στον βυθό αλλά αυτό το σκαρί είναι πλέον μια λιωμένη μάζα χωρίς μορφή και ταυτότητα;

Λογικά ακολουθεί η γνωστή «ιατροδικαστική» διαδικασία των αρχαιολόγων: τοπογράφηση, αποτύπωση, σήμανση, καταγραφή ώσπου να έλθει η ευλογημένη ώρα της ανέλκυσης των ευρημάτων ενός προς ένα, του καθαρισμού και της μελέτης τους. Αυτό γίνεται από το 1870, όταν ο γάλλος τραπεζίτης Magen οργάνωσε την πρώτη κατάδυση σε ναυάγιο (προκειμένου να... γδύσει, φυσικά, ισπανικές γαλέρες από το χρυσάφι τους). H δεύτερη γνωστή ανέλκυση ήταν αυτή του 1900 στα Αντικύθηρα, όταν έλληνες σφουγγαράδες βρήκαν σε βάθος 50 μέτρων το ναυάγιο πλοίου του 80 π.X., με φορτίο μπρούντζινων αγαλμάτων από την Πέργαμο για τη Ρώμη. Εκεί βρέθηκε ο εξαίρετος Εφηβος των Αντικυθήρων, εκεί και ο πρώτος μικροϋπολογιστής του κόσμου, ο Αστρολάβος των Αντικυθήρων. Η υποβρύχια αρχαιολογία πάντως θεμελιώθηκε ως κλάδος μετά την ολοκληρωμένη ανασκαφή ενός ναυαγίου του 1316 π.X. στα μικρασιατικά παράλια του Uluburun, απέναντι από την Κω, από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Α&Μ του Τέξας George F. Bass. Ακολούθησε σωρεία ανακαλύψεων ελληνικών, βυζαντινών και ρωμαϊκών πλοίων, με πιο γνωστή εκείνη του κυπριακού πλοίου της Κυρήνειας του 3ου αι. π.X., που αναδομήθηκε το 1975 και εκτίθεται στο μουσείο της κατεχόμενης από τους Τούρκους πόλης.

Μολονότι όλα αυτά τα ναυάγια ήταν σε σχετικά μικρό βάθος - παράκτια -, το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι αρχαιολόγοι έχει να κάνει με τη διάλυση των ξύλινων μερών από το θαλασσινό νερό και τους μικροοργανισμούς. H μορφολογία του πλοίου και τα διακριτικά του καταστρέφονται, αφήνοντας μόνους μάρτυρες τους αμφορείς και ό,τι άλλο πήλινο μετέφερε, ή τα όπλα και λοιπά μεταλλικά αντικείμενα, καθώς και τις πέτρινες ή μολυβένιες άγκυρες. Οι «μάρτυρες» αυτοί διηγούνται πολλά για το φορτίο, την προέλευσή του, το πλήρωμα και τις συνήθειές του. Συνήθως το φορτίο είναι λάδι ή κρασί - από τη Μακεδονία, τη Σάμο, τη Ρόδο ή την Τύρο - που οδεύει προς Εύξεινο Πόντο, Αλεξάνδρεια, Καρχηδόνα, ως και την τότε άσχετη με την καλλιέργεια της αμπέλου Γαλατία. Οσο για τους επιβαίνοντες, τίποτε δεν ξεφεύγει από τους «ιατροδικαστές» αρχαιολόγους: σε προσφάτως ανακαλυφθέν ναυάγιο έξω από την Παλαιστίνη, το πλοίο και το πλήρωμα βρέθηκαν φοινικικά, κάποιοι από το πλήρωμα είχαν στενές επαφές με την Κύπρο, δύο επιβάτες ήσαν Μυκηναίοι και ο ένας τουλάχιστον από αυτούς είχε σχέσεις με τους Δάκες! Ποιοι τα μαρτύρησαν όλα αυτά; Τα πιάτα και τα ποτήρια τους, τα σπαθιά και τα εγχειρίδια, αλλά και ένας πέτρινος κεφαλοθραύστης που όμοιός του έχει βρεθεί ως τώρα μόνο στη Ρουμανία. Αν μη τι άλλο αποδεικνύεται σωστή η ρήση του Πλάτωνα ότι «οι Ελληνες τριγυρνούν στις θάλασσες με την άνεση βατράχων που χοροπηδούν σε έναν νερόλακκο»!

Γλυκά πειστήρια

Παρά τις εντυπωσιακές επιτυχίες των ενάλιων ανασκαφών, υπήρχαν και ερωτήματα που έμεναν αναπάντητα. Για παράδειγμα, πού ναυπηγήθηκε το συγκεκριμένο πλοίο ή από ποια περιοχή ήταν το λάδι που μετέφερε; Εμεναν αναπάντητα ως τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. Διότι στις 26 του μηνός ανακοινώθηκε ότι ένας ακόμη «μάρτυρας» μίλησε: η γύρη!

H ανακάλυψη έγινε από τον οικολόγο Serge Muller του γαλλικού Πανεπιστημίου Montpellier ΙΙ. Οι κόκκοι γύρης διατηρούνται για εκατομμύρια χρόνια και «ομολογούν» το φυτό προέλευσής τους όπως και η ίρις του οφθαλμού τους ανθρώπους. Καθώς οι αρχαίοι ναυπηγοί χρησιμοποιούσαν κολλώδεις ουσίες για το δέσιμο και τη μόνωση των ξύλινων πλοίων τους, η ντόπια γύρη που έφερνε ο άνεμος δενόταν για πάντα μαζί τους. Ο Muller δοκίμασε την ιδέα του στο 2.000 ετών ναυάγιο που βρέθηκε στο γαλλικό ακρωτήρι Cap d'Agde, το επονομαζόμενο Baie-de-l'Amitii. Αποδείχθηκε ότι η βάρκα - η οποία ως τότε εθεωρείτο ικανή μόνο για παράκτια ναυσιπλοΐα - είχε κατασκευαστεί στην Ανατολική Ιταλία! Ο λόγος; H γύρη ήταν από άνθη πλατάνου που δεν ευδοκιμεί στα δυτικά.

Το εύρημα είναι σημαντικότατο, και για μας - τους Ελληνες - έχει διπλή σημασία: αφενός γιατί η διακρίβωση προέλευσης μέσω γύρης ενδέχεται να μας πει σύντομα το πού ναυπηγήθηκαν οι τριήρεις της περσικής αρμάδας, αφετέρου γιατί... δικαιώνεται ο Ομηρος!

Ο Ομηρος λέει αλήθεια

Πιο συγκεκριμένα, η αφήγηση της «Οδύσσειας», όπως και εν γένει η δυνατότητα των Ελλήνων να ταξιδεύουν μεσοπέλαγα στα πανάρχαια χρόνια, είχε έντονα αμφισβητηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Παρά τις αποδεδειγμένες αστρονομικές γνώσεις των Ελλήνων, πολλοί μελετητές επέμεναν ότι οι πρόγονοί μας ταξίδευαν μόνο σε απόσταση ορατής ακτής (άρα στα πέντε μίλια) και κυρίως με το φως της ημέρας. Οπότε, παρά τα ευρήματα από κεχριμπάρι της Βαλτικής σε μυκηναϊκούς τάφους, η θαλασσοκρατορία όφειλε να είναι μύθος - πόσο μάλλον τα παραμύθια περί ταξιδιών του Πρωτέα και των απογόνων του ως τη Σκωτία και τη Σκανδιναβία. Τώρα όμως η γύρη αποστομώνει όσους έκριναν εξ ιδίων τα αλλότρια και βάφτιζαν τον Οδυσσέα καπετάνιο του γλυκού νερού! Και να 'ταν μόνον η γύρη...

Το ότι η εμμονή σε παράκτια ναυσιπλοΐα των αρχαίων ήταν λαθεμένη πρωταποδείχθηκε πριν από δύο χρόνια, όταν αποκαλύφθηκε ναυάγιο ελληνικού πλοίου του 3ου αι. π.X. σε βάθος 10.000 μέτρων, 300 μίλια έξω από την Κορσική. Το ναυάγιο είχε βρει το 1999 ένα βαθυσκάφος της αμερικανικής εταιρείας Nauticos Corp. καθώς έψαχνε για ένα ισραηλινό υποβρύχιο που χάθηκε το 1968. Μη έχοντας χρόνο για επισταμένη έρευνα, η εταιρεία κράτησε μυστικό το ναυάγιο ώσπου να επανακάμψει με αρχαιολόγους. Στο πλαίσιο της ίδιας αποστολής, το βαθυσκάφος αυτό ανακάλυψε και δύο φοινικικά ναυάγια στα δυτικά του Ισραήλ, επίσης μακριά από τις ακτές και σε βάθος 3.000 μέτρων. Οπως αποδείχθηκε το 2001 από την επιτόπια εξερεύνηση που έκανε ο Αμερικανός Robert Ballard με τηλεκατευθυνόμενο βαθυσκάφος, τα ναυάγια ήταν του 8ου αι. π.X.! Αρα οι θαλασσόλυκοι της Μεσογείου - Ελληνες και Φοίνικες - είχαν απευθείας δρομολόγια ως τις απομακρυσμένες αποικίες τους από πολύ παλιά.

Χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία των τηλεκατευθυνόμενων βαθυσκαφών ο Ballard εξερεύνησε πρόσφατα και την υποτιθέμενη γραμμή θαλάσσιας επικοινωνίας Καρχηδόνα - Συρακούσες και τη βρήκε γεμάτη ναυάγια, μεσοπέλαγα. Οπερ...


Ψηλαφώντας την άβυσσο

H υποβρύχια αναζήτηση και ανασκαφή με ρομποτικά βαθυσκάφη είναι μια δυνατότητα που εξελίχθηκε ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη του ναυαγίου του «Τιτανικού», το 1985, από τον Ballard. Βασίζεται όχι απλώς στις μηχανικές δεξιότητες των βραχιόνων του βαθυσκάφους, αλλά και σε μια σύνθεση τεχνολογιών - από τα σόναρ, την ψηφιακή χαρτογράφηση και βιντεοκαταγραφή, ως την πληροφορική και τις δορυφορικές συνδέσεις. Το πλοίο απ' όπου καθοδηγείται μια τέτοια επιχείρηση μοιάζει με μικρογραφία του διαστημικού κέντρου της NASA. Οπως υπερήφανα διατρανώνει ο Ballard, «έχουμε κατορθώσει να έχουμε τηλεπαρουσία του κάθε ειδικού και ερευνητή στον τόπο του ναυαγίου, είτε αυτός βρίσκεται στο σκάφος επιφανείας είτε στην πανεπιστημιακή έδρα του». H αιχμή της τεχνολογίας αυτής αναπτύσσεται από ειδικό τμήμα του γνωστού αμερικανικού ανώτατου ιδρύματος MIT. Το κόστος; Ιδιαίτερα υψηλό: κάθε ημέρα της - συνήθως δεκαπενθήμερης - αποστολής κοστίζει περίπου 40.000 ευρώ. Από πού προέρχεται η όλη χρηματοδότηση; Το Ινστιτούτο Υποβρύχιων Ερευνών που έχει ιδρύσει ο Ballard αναζητεί διαρκώς χρηματοδότες-ευεργέτες, αλλά - διατί να το κρύψωμεν άλλωστε; - η αλήθεια είναι ότι ελπίζει πολλά στα εύρετρα. Οταν μάλιστα τα ναυάγια είναι εκτός χωρικών υδάτων, δεν τίθεται καν θέμα μοιρασιάς.

Πέρυσι τον Ιανουάριο ο Ballard ανακοίνωσε μια νέα ανακάλυψη, στα νερά της Μαύρης Θάλασσας αυτή τη φορά: ένα ελληνικό πλοίο 2.400 ετών βρέθηκε σε βάθος μόλις 100 μέτρων και λίγο έξω από την ακτογραμμή της Βάρνας, στη Βουλγαρία. Το πλοίο - όπως διακριβώθηκε - είχε ξεκινήσει από την αποικία του Πόντου Σινώπη, προμηθεύθηκε από την Κριμαία φορτίο με τάριχους και βρισκόταν καθ' οδόν προς τον προορισμό του, κάπου στην Ελλάδα. Οι τάριχοι - όπως μας έχει περιγράψει και ο Στράβων - ήταν παστές φέτες από ένα είδος γατόψαρου (το ποταμίσιο Som, με μήκος ως 3,5 μέτρα) που θεωρούνταν από τους συντοπίτες μας εξαιρετική λιχουδιά.

Κατά τον Ballard, ο Εύξεινος Πόντος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αφενός διότι ο λασπώδης βυθός του στερείται οξυγόνου, οπότε τα όποια ναυάγια σε μεγάλα βάθη ενδέχεται να βρεθούν ως και άθικτα(!). Αφετέρου διότι, όπως διαπίστωσε σε προγενέστερη επίσκεψή του εκεί, το 1997, υπάρχουν αρκετοί βυθισμένοι οικισμοί λίγο έξω από τις ακτές, κυρίως στα νερά της Τουρκίας. Τι είχε συμβεί; Γιατί αυτοί οι οικισμοί;

Οπως πιστεύει ο Ballard, ο Εύξεινος Πόντος κρύβει το μυστικό του Κατακλυσμού: όταν οι παγετώνες των πόλων έλιωσαν, μεγάλα κομμάτια πάγων «μπούκωσαν» τη Μεσόγειο και το αλμυρό νερό ξεχύθηκε μέσα από τα στενά του Βοσπόρου στον Εύξεινο Πόντο, σαν καταρράκτης. Το ύψος του νερού πιστεύεται ότι ανέβηκε με ρυθμό ένα μίλι κάθε 24 ώρες, καταπίνοντας χωριά και οικισμούς! H βυθισμένη πρώην κατοικημένη ακτογραμμή που εντόπισε ο Ballard βρίσκεται σε τωρινό βάθος 150 μέτρων και τα απολιθώματά του έδειξαν χρονολογία 7.500 χρόνια πριν από σήμερα. Αυτός, κατά τη γνώμη του, ήταν ο Κατακλυσμός που κατέγραψαν οι Ελληνες με τον Δευκαλίωνα, οι Εβραίοι με τον Νώε και οι Σουμέριοι με τον Γιλγαμές.

Σίγουρα όμως ο Εύξεινος Πόντος δεν πρόκειται να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του Ballard και όποιων άλλων κυνηγών χαμένων ναυαγίων τον μιμηθούν. H χώρα μας έχει ήδη χαρτογραφήσει 1.000 αρχαία ναυάγια στα νερά της, τα περισσότερα δίπλα στις ακτές. Μαζί με όλα όσα παραμένουν σιωπηλά στα βαθιά, τα ναυάγια αυτά αποτελούν ένα Ελντοράντο για την αρχαιολογία του νέου αιώνα. Με εναρκτήριο λάκτισμα την ανέλκυση της περσικής αρμάδας λοιπόν ας προετοιμασθούμε για την έλευση των μνηστήρων: από τον Αθω ως την Κρήτη και από την Κύπρο ως την... Ατλαντίδα, η ολυμπιάδα των υποβρύχιων ανασκαφών μόλις ξεκίνησε.

πηγή: Το ΒΗΜΑ, 08/02/2004



Σημείωση 8ο Τεύχος



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νησιά
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νησιά:
Για τη φώκια μονάχους - μονάχους, της Ναυσικάς Καραγιαννίδη


     Article Rating
Average Score: 0
Αριθμός Ψήφων: 0

Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


"Τα ναυάγια σπάνε τη σιωπή τους, του Τάσου Καφαντάρη" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα