Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Περιβάλλον: Αγωνία για το τραυματισμένο τοπίο

ΝησιάAγωνία για το τραυματισμένο τοπίο
Ο σύγχρονος πολιτισμός απειλεί τόπους που σφράγισαν συνειδήσεις, από τους Δελφούς έως τη γαλλική εξοχή του Λε Κορμπιζιέ
Του Νίκου Βατοπούλου

«Θέλω να δω την άγρια ομορφιά της ηπειρωτικής Ελλάδας», έλεγε μία Αγγλίδα περιηγήτρια στη συντροφιά. Είχε επιστρέψει από τα νησιά και είχε βρει τις Κυκλάδες, όμορφες μεν, αλλά νοθευμένες. Ζητούσε επιβεβαίωση στα βλέμματα. Και για να ενθαρρύνει τον εαυτό της μονολόγησε περισσότερο ότι σκέφτεται τον Παρνασσό σαν το «Γκραντ Κάνυον» των θεών! Μετά από αυτό, η παρέα σιώπησε…

Κάτι ανάμεσα σε φαντασίωση και σε ανάγκη επαφής με κάτι γήινο όσο και απόκοσμο, η αναζήτηση του Τοπίου σήμερα έχει προχωρήσει τον διεθνή διάλογο για τι περιλαμβάνει η συζήτηση περί κοινών αξιών. Μπορεί να είναι κοινός πολιτιστικός θησαυρός η άχρονη αγγλική εξοχή του Κόνσταμπλ όσο και η θέα του ελαιώνα της Ιτέας; Ενα αιολικό πάρκο με διάσπαρτους κορμούς ανεμογεννήτριες στις ολλανδικές πεδιάδες, απαράλλαχτες κατά τ' άλλα από τον 17ο αιώνα, μπορεί να θίγει την έννοια της αδιάσπαστης ευρωπαϊκής ιδέας; Kαι είναι άραγε θέμα οικονομικής ευελιξίας ή πολιτισμικής ευτέλειας οι επαύλεις τούρτες των Ρώσων νεόπλουτων στα «τσεχοφικά» τοπία με τις ντάτσες της Κριμαίας;

Διαδρομές του χθες

Οσοι μένουμε σε αυτή τη χώρα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι διαδρομές άλλοτε ειδυλλιακές είναι πλέον -μάλλον οριστικά- τραυματισμένες. Η διαδρομή προς την Κόρινθο, σύριζα από Ελευσίνα και Μέγαρα, έχει απολέσει πνευματικότητα, ταπεινότητα και μεγαλείο ταυτόχρονα. Η ανάβαση στους Δελφούς υποχρεώνει σε επαφή με την ψευδο-αστική Αράχωβα και ο απόπλους στα νησιά μέσα από το ρευστό όσο και ασάλευτο θαλάσσιο τοπίο γίνεται με τους θορύβους και τα γκάτζετ της πόλης. Για το Δελφικό Τοπίο, που γράφεται μεν με κεφαλαία αλλά που κηλιδώνεται χωρίς συναίσθηση για το τι συνηχήσεις φέρει, τέθηκε το θέμα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο με προοπτική επιτροπών και αυτοψιών.

Εν τω μεταξύ, αυτή η μείζων ακτίνα προστασίας (Ιτέα έως Αμφισσα) που καλοπροαίρετα ορίζεται έστω ως ευχή από τους αρχαιολόγους, συνυπάρχει με την αμείλικτη πραγματικότητα σε μια χώρα όπου δεν εφαρμόζονται οι νόμοι: είναι πιο ισχυροί και πιο πολλοί αυτοί που θέλουν μία βίλα στο τοπίο (επειδή ακριβώς είναι το Τοπίο) με την απαράμιλλη θέα ώς τη θάλασσα μέσα από την αργυρή θάλασσα του αρχαίου ελαιώνα. Εστω και νοερά, η Αράχωβα και η ιερή διαδρομή προς τους Δελφούς είναι «προάστια» σε έναν προορισμό για τον οποίοι ελάχιστοι ενδιαφέρονται για το τι ακριβώς εκπροσωπεί. Είναι ένα τοπίο και για μερικούς απλώς «τοπίο» για το Σαββατοκύριακο.

Μύθοι στις φλόγες

Κάτι άλλο είχε στο νου της, έστω και με αφέλεια διατυπωμένο, η Αγγλίδα περιηγήτρια. Χωρίς να το γνωρίζει, έστω, έφερε στο υποσυνείδητό της τον απόηχο μιας πολύ παλιάς ιστορίας. Πολύ πριν από τον ρομαντισμό του Κάσπαρ Νταβίντ Φρίντριχ, στις αρχές του 19ου αιώνα, οι νεοκλασικοί ζωγράφοι του 17ου και 18ου είχαν εφεύρει τον μύθο της Αρκαδίας. Δεν είναι πολύ μακριά οι δραματικές μαυρόασπρες φωτογραφίες του Ansel Adams, του πιο πνευματικού, ίσως, φωτογράφου της πιο άγριας Αμερικής, λίγες δεκαετίες πίσω. Σε αυτόν τον μύλο της δυτικής σκέψης, η Αγγλίδα περιηγήτρια -που έχει δει, όπως κι εμείς, να γίνονται κομμάτια «βιομηχανικής» ποίησης τα κάποτε τρισκατάρατα βικτωριανά φουγάρα που μόλυναν την αγγλική εξοχή- ταξίδευσε στην άκρη της Ευρώπης. Ισως όχι για να βρει τον δικό της «μύθο» όπως θα ήθελε το υπουργείο Τουρισμού, αλλά για να αφήσει το βλέμμα της να τροφοδοτηθεί από εικόνες και σήματα που έχει μάθει να μεταφράζει καθησυχαστικά και ευφραντικά. Το τοπίο ως κομμάτι του δυτικού τρόπου ερμηνείας του κόσμου είναι κομμάτι της βάσης όχι του κορμού.

Ενδεχομένως, γι' αυτό, οι τηλεοπτικές εικόνες από τη φλεγόμενη αρχαία Ολυμπία να έμειναν ανεξίτηλες σε όλη τη Δύση. Ηταν ένα τραύμα και η απειλή της φλόγας έγλειφε ένα θεμελιώδες όσο και φαινομενικά άτρωτο αγαθό. Είναι μια δυτική αντίληψη του κόσμου όσο και του εαυτού. Οχι γιατί οι αρχαιολάτρες σύγχρονοι Ιάπωνες, Κορεάτες και Κινέζοι δεν θα σου μιλήσουν με μεγάλο ενδιαφέρον για την καταστροφή του 2007 στην Ολυμπία. Αλλά ο Δυτικός αναγκαστικά και σχεδόν ακουσίως εσωτερίκευσε τις εικόνες της φωτιάς ως κλονισμό μιας βεβαιότητας.

Γι' αυτό, ίσως, οι επιπτώσεις της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο σε τμήματα του κινεζικού τοπίου δεν μεταφράστηκαν από τους Δυτικούς ως τραύμα, όπως, π.χ, η απειλούμενη εξ ίσου αχανής και απροσδιόριστη ρωσική αρχετυπική εκδοχή του τοπίου της στέπας, της Κριμαίας, της Αζοφικής, του υπερ-σιβηρικού… Στο ενδεχόμενο ανατροπής των τοπίων που έβλεπε ο Τολστόι, αγγίζεται μια βαθιά θαμμένη χορδή.

Λε Κορμπιζιέ και ανεμογεννήτριες

Στη Γαλλία, ακόμη και ένας αρχιτέκτων του επιπέδου του Ρέντσο Πιάνο έφερε διχασμό καθώς τα σχέδιά του για νέα κτίρια στην ευρύτερη ακτίνα της εκκλησίας του Ronchamp του Λε Κορμπιζιέ προκάλεσε πρωτοσέλιδο στη Le Monde. Η εκκλησία στη σκιά των Βοσγίων Ορων ατενίζει την κοιλάδα του Sane. «Το τοπίο είναι η βάση της αρχιτεκτονικής σύνθεσης», έλεγε ο Λε Κορμπιζιέ. «Προσφέρεται ως τροφή στα μάτια, στις αισθήσεις, στη νοημοσύνη, στις καρδιές μας». Τώρα, ποιοι είναι αυτοί, ακόμη και αν είναι ένας Ρέντσο Πιάνο, λένε στη Γαλλία, που θα «χαλάσει» αυτό το ιερό τοπίο, εικόνα του πνευματικού μοντερνισμού στους αιώνες;

Στις όχθες του ποταμού Λίγηρα, ανάμεσα σε κάστρα και αγροτικά τοπία, οι ανεμογεννήτριες έστω και σε ασφαλή απόσταση είχαν ανάψει συζήτηση σε ομάδα Ευρωπαίων δημοσιογράφων. Μπορεί κανείς ή δεν μπορεί να αποδεχθεί την αλλαγή του τοπίου για την οικολογική αιολική ενέργεια; «Γνωρίζετε πόσοι τόνοι μπετόν φυτεύονται στο έδαφος;», είπε ένας χωρίς να δώσει σαφή στοιχεία αναπαράγοντας ωστόσο μια δημοφιλή επιχειρηματολογία. «Το σχήμα τους είναι ένα θαύμα σχεδιασμού, σε 100 χρόνια θα είναι προστατευόμενα μνημεία», είπε ο αντίλογος.

Στην Ελλάδα, μικρές κοινωνίες εναντιώνονται στη φύτευση αιολικών πάρκων (συχνά βέβαια η επιλογή των κορυφογραμμών είναι παντελώς άστοχη) και όπως διαπιστώθηκε συμβαίνει το ίδιο σε όλη την Ευρώπη, όπου υπάρχουν εύθραυστα οικοσυστήματα και ευάλωτοι ή εξαρτώμενοι από τον τουρισμό πληθυσμοί. Στη Μάλτα το ίδιο, στη νότια Ιταλία επίσης, ενδεχομένως σε πολλά ακόμη μέρη, όπου η έννοια «τοπίο» είναι κάτι πέρα από το άθροισμα βράχων, βουνοκορφών και δασικών εκτάσεων.

Αυτό το επιπλέον, το άυλο, το φευγαλέο αλλά ταυτόχρονα τόσο σαφώς ορισμένο από αιώνες πολιτισμικής ζύμωσης, μοιάζει να είναι διαρκώς σε υποχώρηση. Σήμερα, που οι νομοθεσίες είναι πιο αυστηρές, γιατί το κοινό είναι πιο ενημερωμένο και απαιτητικό, μοιάζει να γιγαντώνεται η πιο μεγάλη απειλή για το διαχρονικό τοπίο μιας κοινής κληρονομιάς. Ισως, γιατί ζούμε εποχές μεγάλων μετακινήσεων πληθυσμών που επιτρέπουν συσπειρώσεις και νέες ταξινομήσεις, ίσως γιατί ο νέος αιώνας μας έκοψε από πολλές βεβαιότητες, η έννοια του τοπίου και η αγωνία απέναντι σε αυτό μοιάζει να έχει ξεφύγει από την απλή ερμηνεία μιας ωραίας και ευχάριστης στο βλέμμα θέας.

-------------------------------
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: 22-06-08
 




 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νησιά
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νησιά:
Για τη φώκια μονάχους - μονάχους, της Ναυσικάς Καραγιαννίδη


     Article Rating
Average Score: 0
Αριθμός Ψήφων: 0

Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


"Αγωνία για το τραυματισμένο τοπίο" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα