H Γερμανία, η Ισπανία, η Δανία και η Βρετανία έχουν κάνει την αιολική ενέργεια ακρογωνιαίο λίθο της ενεργειακής στρατηγικής τους. Γιγάντια αιολικά πάρκα κατασκευάζονται με αστραπιαία ταχύτητα από άκρη σε άκρη στην Ευρώπη. H συνολική δυναμικότητα παραγωγής αιολικής ενέργειας στις 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυξήθηκε κατά 20% το 2004. Όλες σχεδόν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, από την Γκρινπίς μέχρι τους Φίλους της Γης, έχουν υιοθετήσει την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στις ανανεώσιμες πηγές περιλαμβάνονται η ηλιακή, η αιολική και η κυματική ενέργεια, αλλά η αιολική τεχνολογία είναι η μοναδική που είναι εμπορικά έτοιμη για μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη.

Την ίδια ώρα, όμως, έκθεση της Γερμανικής Υπηρεσίας Ενέργειας επισημαίνει ότι τα αιολικά πάρκα αποδεικνύονται ένας δαπανηρός τρόπος για τον περιορισμό των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το κόστος για να μειωθούν κατά ένα τόνο οι εκπομπές διοξείδιου του άνθρακα με τη χρήση αιολικής ενέργειας είναι 41-77 ευρώ στη Γερμανία.

H έκθεση
H γερμανική έκθεση, που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεραίνει ότι αντί να δαπανούμε δισεκατομμύρια για την κατασκευή νέων ανεμογεννητριών, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στην ανέγερση κατοικιών που θα είναι πιο οικονομικές από την άποψη της κατανάλωσης ενέργειας. Οι επικριτές της αιολικής ενέργειας στη Γερμανία λένε ότι η μόνωση των παλιών σπιτιών και η αναβάθμιση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα κόστιζαν φθηνότερα και θα ήταν προτιμότερα για το περιβάλλον. «Το πρόβλημα με τα αιολικά πάρκα είναι ότι πρέπει να τα κατασκευάσεις σε τόπους όπου δεν χρειάζεται ηλεκτρισμός», λέει ο Κλάους Λίπολντ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. «Και ύστερα πρέπει να μεταφέρεις την ηλεκτρική ενέργεια κάπου αλλού». Ο Τζιμ Φούτνερ της Γκρινπίς υποστηρίζει ότι η γερμανική έκθεση σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί από τους αντιπάλους της αιολικής ενέργειας, προκειμένου να αποθαρρύνουν τις επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα. Πέρυσι, το 10% της κατανάλωσης ενέργειας στη Γερμανία προήλθε από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στη Βρετανία, σε έκθεσή του για τις πηγές ανανεώσιμης ενέργειας, το γραφείο εθνικών λογαριασμών υποστηρίζει ότι η αιολική ενέργεια είναι ο πιο ακριβός τρόπος για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: κάθε τόνος αυτού του αερίου που μειώνεται με τη χρήση αιολικής ενέργειας κοστίζει 112-224 ευρώ.

Οι ανεμογεννήτριες δεν «φυτεύονται»
ENA ΑΛΛΟ μεγάλο θέμα είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τις ανεμογεννήτριες. Δεν τις «φυτεύει» κανείς, όπως φυτεύει σπόρους. Κάθε τουρμπίνα χρειάζεται για αντίβαρο εκατοντάδες κυβικά μέτρα μπετόν μέσα στη γη. Γι' αυτό, ίσως δεν έχουν δίκιο εκείνοι που λένε ότι αν βρεθούν άλλες ανανεώσιμες πηγές, τότε οι ανεμογεννήτριες μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και να μεταφερθούν αλλού και «ούτε γάτα ούτε ζημιά». H γερμανική έκθεση καταλήγει ότι τα αιολικά πάρκα δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις κλιματικές μεταβολές. Αλλά ακόμη και αν ήταν, υπάρχουν ορισμένα τοπία που είναι πάρα πολύ πολύτιμα για να τα μετατρέψουμε σε υπαίθριους σταθμούς παραγωγής ενέργειας.

πηγή: ΤΑ ΝΕΑ , 28/02/2005