1. ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ, 19 Δεκεμβρίου 2007
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΤΗΝΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΘΩΩΝ ΖΩΩΝ
Της Ελένης Τσελεμπή

Η περιοχή πίσω από το αεροδρόμιο, το «σπίτι» των αδέσποτων μεν, αλλά στειρωμένων, εμβολιασμένων και καλοταϊσμένων ζώων, μετατράπηκε στον τόπο του βασανιστηρίου τους.
Έχοντας σιγά - σιγά ανακτήσει την εμπιστοσύνη τους προς τους ανθρώπους, πλησίασαν χωρίς δισταγμό εκείνον ή εκείνους που τα τάισαν θάνατο και πέθαναν με φρικτούς πόνους, καθώς - σύμφωνα με ασφαλείς πληρoφoρίες - δηλητηριάστηκαν με φυτοφάρμακο.
Οι αγωνιώδεις προσπάθειες των φιλόζωων που τα είχαν υπό την προστασία τους, της Αστυνομίας, αλλά και περαστικών που βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος, δυστυχώς δεν ήταν αρκετές για να τα βοηθήσουν. Μόνο έξι σκυλιά (σ.σ. τα δύο ήταν ήδη στον κτηνίατρο) κατάφεραν να γλιτώσουν από την - προφανώς - οργανωμένη επιχείρηση εξόντωσής τους.

Σύμφωνα με τα άτομα που είχαν αναλάβει τόσο την εξασφάλιση της τροφής των αδεσπότων, όσο και την περίθαλψή τους, τα σκυλιά (ημίαιμα, αλλά και ράτσας), δεν ήταν επιθετικά, παρόλο που αρκετά από αυτά, κατά το παρελθόν, είχαν υποστεί κακοποίηση από τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι, αφού δεν τα ήθελαν πια, αποφάσισαν να τα ξεφορτωθούν (μαζί με τις ευθύνες τους), παρατώντας τα στον συγκεκριμένο χώρο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αδέσποτα πέφτουν θύματα κάποιων αρρωστημένων ανθρώπων και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.
Όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό, είναι η αλήθεια. Τα έλλειμμα παιδείας που υπάρχει στην, κατά τα άλλα, «πολιτισμένη» κοινωνία μας, γίνεται ακόμη πια εμφανές από τέτοιες αποκρουστικές και σίγουρα καταδικαστέες πράξεις.  Γιατί ένα ζώο, σκύλος ή γάτα, καταλήγει στο δρόμο; Γιατί δεν εφαρμόζεται το μέτρο των στειρώσεων από τους ιδιοκτήτες τους;
Γιατί δεν εξασφαλίζεται ένας χώρος φιλοξενίας για τα αδέσποτα; Από τη στιγμή που είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, οφείλουν οι αρμόδιες αρχές να δώσουν λύση. Ίσως όχι απαραίτητα από αγάπη στα ζώα, αλλά οπωσδήποτε από σεβασμό σε όλους τους κατοίκους της Σύρου.
.....................................................................................................

2. Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ, 20 Δεκεμβρίου 2007
Ερμούπολη Σύρου: ΠΡΑΞΗ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ
ΤΑ ΤΑΪΣΑΝ ΘΑΝΑΤΟ
Του Γιώργου Αλβέρτη
.....................................................................................................
Η πρόεδρος του Τοπικού συμβουλίου του Μάννα Ιωάννα Ρούσσου Γιαμαλάκη θεωρεί ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει στον δήμο Ερμούπολης, αλλά και στους άλλους δύο δήμους, που έχουν την υποχρέωση να προστατεύσουν τα αδέσποτα ζώα. Θεωρεί ότι υπάρχουν προ-γράμματα που μπορούν να συμβάλλουν στην δημιουργία ενός σωστού κυνοκομείου και εκτιμά ότι «αυτός είναι ο πολιτισμός μας, νομίζω» ?ποψή της είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένας χώρος, αν δεν δημιουργηθεί κυνοκομείο προδιαγραφών, όπου τα ζώα θα διαβιώνουν τουλάχιστον αξιοπρεπώς.
Αυτήν την θέση ενδεχομένως μαζί με το τοπικό συμβούλιο θα την θέσουν ως θέμα συζήτησης σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο της Ερμούπολης για να μπορέσει να βρεθεί επιτέλους μια λύση. Ενημέρωση και παιδεία του Δήμου προς τους πολίτες ζητά η κ. Ρούσσου, όπου να τονίζονται οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις των δημοτών απέναντι στα ζώα, για να μην φτάνουμε στο φαινόμενο εγκατάλειψης τους. Το γεγονός ότι ο Δήμος παρέχει τροφές για τα αδέσποτα το επικροτεί « να γίνει» όμως και η ανάλογη περιφρούρηση των ζώων. Να ’ναι σωστά περιφραγμένα, όχι ανεξέλεγκτα έτσι» Υπογράμμισε ότι η φόλα δεν είναι λύση, διότι όλα τα νεκρά σκυλιά ήταν τα πλέον ήσυχα και αυτά που είχαν στειρωθεί με χρήματα που διέθεσε ο δήμος και εκτίμησε πως «Αυτά που πραγματικά επιτέθηκαν σε πρόβατα και κότες τις προηγούμενες μέρες αυτήν την στιγμή ενδεχομένως βρίσκονται ανεξέλεγκτα στα βουνά».

 
Από την πλευρά της η πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου κ. Δράκου εξέφρασε την απορία γιατί κάθε παραμονές εορτών είτε Πάσχα ή Χριστούγεννα επιλέγουν κάποιοι για να προβούν σε τέτοιες ενέργειες. «Να μιλήσουν» είπε «αυτοί που γνωρίζουν. Να πάνε στην αστυνομία και να κάνουν μια καταγγελία με εχεμύθεια για να γίνει έρευνα»Στην ερώτηση μας αν είναι σίγουρη ότι κάποιοι γνωρίζουν απάντησε «φυσικά γνωρίζουν». Αναρωτήθηκε, ακόμη, από πού προμηθεύονται τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούν για να θανατώσουν, με τον πλέον επώδυνο και βασανιστικό τρόπο, τα δύστυχα τα ζώα, καθώς υπάρχει ο νόμος 2538 για το θέμα αυτό που είναι πολύ αυστηρός. Καταδικάζει τους δήθεν φιλόζωους που εγκαταλείπουν τα ζώα τους και τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ενός οργανωμένου κυνοκομείου που θα παρέχει ένα καλό περιβάλλον στα ζώα με το ανάλογο προσωπικό και προστασία. Θεωρεί ότι φαινόμενα άγριας συμπεριφοράς κάποιων σκύλων οφείλεται στην κακομεταχείριση που δέχονται από ορισμένους ανθρώπους και αντιδρούν έτσι. «Έχω δει» είπε χαρακτηριστικά «περιπτερά στην πλατεία να πετά καρέκλα σε σκυλί. Ποια θέλετε λοιπόν να είναι η αντίδραση του ζώου;»