Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Βιώσιμη Ανάπτυξη: Παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη νησιωτικότητα, του Γιάννη Βρούτση

ΝησιάΣε παγκόσμιο επίπεδο, το 72% της επιφάνειας της γης καλύπτεται από ωκεανούς, το 50% του πληθυσμού της γης κατοικεί σε ακτές, ενώ υπάρχουν 43 μικρά νησιωτικά κράτη και πάμπολλα νησιωτικά συμπλέγματα. Το φυσικό κεφάλαιο, το οποίο αποτελείται από το θαλάσσιο περιβάλλον, τα νησιωτικά συμπλέγματα και τις παράκτιες περιοχές, αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό για τη βιώσιμη λειτουργία του πλανήτη.

Κομβικό σημείο για την αναδιαμόρφωση και τον αναπροσανατολισμό των πολιτικών που αφορούν στην ανάπτυξη των νησιωτικών περιοχών αποτέλεσε η Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, το 1992, στο Ρίο. Στη Συνδιάσκεψη αυτή υιοθετήθηκε η αειφόρος ανάπτυξη, από τη διεθνή κοινότητα, ως βασική πολιτική επιλογή.
Το κεντρικό περιεχόμενο και η βασική στόχευση της αειφόρου ανάπτυξης, όπως προκύπτει από το βασικό κείμενο που υιοθετήθηκε στο Ρίο, την Agenda 21, συνίσταται στη διασφάλιση μίας τέτοιας οικονομικής ανάπτυξης, τα αγαθά της οποίας θα μοιράζονται με δίκαιο τρόπο, χωρίς ταυτόχρονα να πλήττεται η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων, έτσι ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η ικανοποίηση των αναγκών των μελλοντικών γενεών. Στο Κεφάλαιο 17 της Agenda 21, προβλέπεται ότι τα παράκτια κράτη πρέπει να αναπτύξουν πολιτικές που θα αφορούν στην ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου.
Το πρώτο σημαντικό βήμα για την εφαρμογή του Κεφαλαίου 17 της Agenda 21 υπήρξε H Πρώτη Παγκόσμια Διάσκεψη για την Αειφόρο Ανάπτυξη των Μικρών Νησιωτικών Κρατών, που πραγματοποιήθηκε στα νησιά Μπαρμπάντος το 1994, η οποία και οδήγησε στην υιοθέτηση δύο σημαντικών κειμένων, μιας Πολιτικής Διακήρυξης και ενός Σχεδίου Δράσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη των Μικρών Νησιωτικών Κρατών.

Aειφόρος ανάπτυξη

Τα μικρά νησιωτικά κράτη και τα νησιωτικά συμπλέγματα αποτελούν ένα ιδιαίτερα σημαντικό χωρικό πεδίο για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, καθώς, αφενός, περιλαμβάνουν πολύτιμους φυσικούς πόρους, όπως ωκεανούς, θάλασσες,  παράκτιες περιοχές και πλούσια βιοποικιλότητα, ενώ, αφετέρου, εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης και της ιδιοσυστασίας τους, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση, που μπορεί να απειλήσει ακόμη και την ίδια την ύπαρξή τους.
Η ιδιαίτερη σημασία του Σχεδίου Δράσης, που υιοθετήθηκε στην Παγκόσμια Διάσκεψη, στα νησιά Μπαρμπάντος, το 1994, έγκειται, κυρίως στον καθορισμό των δεκατεσσάρων (14) προτεραιοτήτων δράσης, που μπορούν να χωρισθούν σε δύο βασικές κατηγορίες.
Στην πρώτη κατηγορία μπορούν να ενταχθούν οι τομείς δράσης που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος και, την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης των νησιωτικών περιοχών.
Στους τομείς προτεραιότητας της κατηγορίας αυτής περιλαμβάνονται η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και η μείωση της στάθμης της θάλασσας, η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, η διαχείριση του παράκτιου χώρου, η διαχείριση των απορριμμάτων, η προστασία και διαχείριση των γλυκών νερών, η προστασία του εδάφους και της βιοποικιλότητας, η αντιμετώπιση των ενεργειακών αναγκών των νησιών, αλλά και η αντιμετώπιση των πιέσεων που προέρχονται από τον τουρισμό.
Στη δεύτερη κατηγορία μπορούν να ενταχθούν οι τομείς δράσης που αφορούν στην αναγκαιότητα θέσπισης των κατάλληλων θεσμών και δημιουργίας των κατάλληλων διοικητικών δομών σε εθνικό επίπεδο, στην προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας και την παροχή τεχνικής βοήθειας, στην προαγωγή της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά και του συγκοινωνιακού δικτύου και της επικοινωνίας του νησιωτικού χώρου προς όφελος της ανάπτυξης αυτού και, τέλος, στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
Παρά το γεγονός ότι το Σχέδιο Δράσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη των Μικρών Νησιωτικών Κρατών δεν αποτελεί ένα νομικά δεσμευτικό κείμενο με τη στενή έννοια, όπως, άλλωστε, και η Agenda 21 και το Σχέδιο Εφαρμογής για την Αειφόρο Ανάπτυξη, επιτελεί, ωστόσο, μία σημαντική κατευθυντήρια λειτουργία για τη χάραξη και υλοποίηση πολιτικών όχι μόνο των μικρών νησιωτικών κρατών, αλλά και των χωρών, η εδαφική επικράτεια των οποίων χαρακτηρίζεται, σε σημαντικό βαθμό, από την ύπαρξη νησιωτικού χώρου, όπως η Ελλάδα.
Το επόμενο σημαντικό βήμα της παγκόσμιας κοινότητας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των νησιωτικών περιοχών υπήρξε το Σχέδιο Εφαρμογής για την Αειφόρο Ανάπτυξη, που υιοθετήθηκε στην Παγκόσμια Διάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ, και οι ρυθμίσεις του οποίου εξειδικεύουν το Κεφάλαιο 17 της Agenda 21.
Στο Σχέδιο Εφαρμογής για την Αειφόρο Ανάπτυξη, που υιοθετήθηκε εκεί προβλέπεται η δημιουργία ενός μηχανισμού διατομεακής συνεργασίας για τους ωκεανούς και τους παράκτιους χώρους, στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, η ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ των σχετικών περιφερειακών οργανισμών, των περιφερειακών προγραμμάτων του U.N.E.P για την προστασία της θάλασσας και την αλιεία, η υποχρέωση παροχής βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες για να υλοποιήσουν προγράμματα που αφορούν στη διαχείριση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και τη διάδοση πρακτικών αειφόρου αλιείας.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η παράγραφος του Σχεδίου Εφαρμογής που προβλέπει τη λήψη μέτρων και την κατάστρωση εθνικών και περιφερειακών σχεδίων, με στόχο την αποτροπή της μείωσης και την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, μέχρι το 2015.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όταν οι τοπικές και περιφερειακές συρράξεις μπορεί να έχουν παγκόσμιες αλληλεπιδράσεις και οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται σε συνθήκες αβεβαιότητας, η συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο, που μπορεί να συνδέει τα τοπικά εθνικά με παγκόσμια ενδιαφέροντα, αποτελεί το πιο αποτελεσματικό, ίσως, επίπεδο συνεργασίας.
Η υιοθέτηση της αειφόρου ανάπτυξης ως κεντρικής πολιτικής επιλογής έδωσε σημαντική ώθηση και στην ανάπτυξη ή και ενίσχυση των υπαρχουσών περιφερειακών συνεργασιών, καθώς, παρότι αναγνωρίζεται ότι η αειφόρος ανάπτυξη αποτελεί κατ' αρχήν εθνική υπόθεση, η αντιμετώπιση των διασυνοριακών προβλημάτων υποδεικνύει την περιφερειακή συνεργασία ως το πιο αποτελεσματικό πεδίο επίλυσής τους.

Mεσογειακό Πρόγραμμα Δράσης

Το πιο σημαντικό μοντέλο περιφερειακής συνεργασίας, με άμεσο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, είναι η περιφερειακή συνεργασία στην περιοχή της Μεσογείου, με στόχο την αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής. Η υλοποίηση της περιφερειακής συνεργασίας πραγματοποιείται μέσα από δύο διαφορετικά θεσμικά πλαίσια, που ξεκίνησαν με διαφορετικές αφετηρίες και λειτουργούν συμπληρωματικά, αλλά έως ένα βαθμό υπάρχουν και αλληλεπικαλύψεις.
Πρόκειται για το Μεσογειακό Πρόγραμμα Δράσης, που αποτελεί μία περιφερειακή πρωτοβουλία του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και βασίζεται στο νομικό πλαίσιο της Συνθήκης της Βαρκελώνης και των έξι συνοδευτικών Πρωτοκόλλων. Το πρωτόκολλο Dumping για την πρόληψη και τον παραμερισμό της ρύπανσης στη Μεσόγειο Θάλασσα από τη ρίψη απορριμμάτων από τα πλοία και αεροπλάνα (θεσπίστηκε το 1976 και τροποποιήθηκε το 1996). Το πρωτόκολλο εκτάκτου ανάγκης (Emergency Protocol), το οποίο αντικαταστάθηκε από το πρωτόκολλο πρόληψης και έκτακτης ανάγκης, το 2002 που δεν έχει, ωστόσο, τεθεί σε ισχύ. Το πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου από Χερσαίες Πηγές Ρύπανσης (L.S.B. Protocol), το οποίο θεσπίστηκε το 1980 και τροποποιήθηκε το 1996.
Το πρωτόκολλο για τις περιοχές ειδικής προστασίας και την προστασία της βιοποικιλότητας (S.P.A. and Biodiversity Protocol), το οποίο θεσπίστηκε το 1995.
Το πρωτόκολλο για τον παράκτιο χώρο (Offshore Protocol), με στόχο την καταπολέμηση της ρύπανσης που προέρχεται από την εκμετάλλευση της
ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας , τον βυθό της θάλασσας και το θαλάσσιο υπέδαφος, που δεν έχει τεθεί σε ισχύ ακόμη.
Η Διάσκεψη του Ρίο και τα αποτελέσματά της, επέδρασαν καταλυτικά στον αναπροσδιορισμό των στόχων και των πολιτικών του Μεσογειακού Προγράμματος Δράσης, έτσι ώστε να διευρυνθεί το πεδίο δραστηριοτήτων και να αναληφθούν πρωτοβουλίες και δράσεις που αφορούν στην ενσωμάτωση περιβαλλοντικών παραμέτρων στις τομεακές πολιτικές, όπως π.χ η ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου και η προώθηση μεθόδων και εργαλείων για την αειφόρο γεωργία.
Μετά από μία εντελώς διαφορετική αφετηρία, δημιουργήθηκε η Ευρωμεσογειακή Συνεργασία για το Περιβάλλον και την Αειφόρο Ανάπτυξη.
Η περιφερειακή αυτή περιβαλλοντική συνεργασία αποτελεί τμήμα της Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας, η οποία συγκροτήθηκε θεσμικά στη Σύνοδο των
Υπουργών Εξωτερικών της Ε. Ε. και των μεσογειακών χωρών στη Βαρκελώνη, το 1995, έχοντας ως στόχο τη δημιουργία μίας ζώνης ειρήνης, ασφάλειας, ευημερίας και αειφόρου ανάπτυξης. Το πιο σημαντικό εργαλείο της Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας για το Περιβάλλον και την Αειφόρο Ανάπτυξη είναι το βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Προτεραιοτήτων Δράσης για το Περιβάλλον (S.M.A.P), το οποίο περιλαμβάνει πέντε περιοχές προτεραιότητας δράσης, την ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων, τη διαχείριση σκουπιδιών, την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων σε περιοχές συγκέντρωσης της ρύπανσης, την ολοκληρωμένη διαχείριση παράκτιου χώρου και την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Το εργαλείο χρηματοδότησης των δράσεων του S.M.A.P  είναι το λεγόμενο MEDA.
Η υιοθέτηση μοντέλων ολοκληρωμένου σχεδιασμού και διαχείρισης του νησιωτικού χώρου και των παράκτιων περιοχών αποτελεί το απαραίτητο στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξης σε τοπικό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, καθώς συμβάλλει σημαντικά στην ένταξη, ενιαία θεώρηση και αντιμετώπιση όλων των διαστάσεων (θεματικών και γεωγραφικών) και των παραμέτρων (οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών), λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ του φυσικού κεφαλαίου και των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, αλλά και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
Το μοντέλο της ολοκληρωμένης διαχείρισης προκρίνεται ως το ενδεδειγμένο μοντέλο για τη διαχείριση του παράκτιου χώρου, τόσο στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Oλοκληρωμένη Διαχείριση του Παράκτιου Χώρου, όσο και στη Σύσταση του Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της Oλοκληρωμένης Διαχείρισης του Παράκτιου Χώρου στην Ευρώπη.
Για την επιχειρησιακή προώθηση του μοντέλου της ολοκληρωμένης διαχείρισης καθίσταται, συνεπώς, απαραίτητη, σε επίπεδο σχεδιασμού, η υιοθέτηση, αφενός, «Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τις Παράκτιες Περιοχές», όπου θα εμπεριέχονται οι κατευθυντήριες αρχές του χωρικού σχεδιασμού για τις νησιωτικές περιοχές και τον παράκτιο χώρο και αφετέρου των ολοκληρωμένων Σχεδίων Διαχείρισης και Ανάπτυξης, με βάση τις γενικές κατευθύνσεις, αλλά και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
Κανένα μοντέλο για την αειφορική διαχείριση του νησιωτικού χώρου και των παράκτιων περιοχών δεν μπορεί να επιφέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα εάν χαράσσεται, αποφασίζεται και υλοποιείται από ένα στενό κύκλο προσώπων, ο οποίος αποτελείται από την κεντρική και τοπική εξουσία, τη διοίκηση και κάποιους επιστημονικούς εμπειρογνώμονες.
Όπως ορίζεται και στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια Ευρωπαϊκή Στρατηγική για μια ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου» και στη
σχετική σύσταση του συμβουλίου και της επιτροπής, η αποτελεσματική υλοποίηση του περιεχομένου της ολοκληρωμένης διαχείρισης εξαρτάται από τη στενή συνεργασία και την συντονισμένη δράση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, κυρίως μέσω της πληροφόρησης και της ενεργού συμμετοχής του κοινού.

Tο παραπάνω κείμενο αποτέλεσε μέρος της εισήγησης του κ. Γ. Bρούτση στο συνέδριο της Ένωσης Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων Eλλάδος
(Xανιά, 12-14/5/05) με τίτλο «Nησιωτική ιδιαιτερότητα στην Eυρωπαϊκή Ένωση και την Eλλάδα».



Σημείωση 17ο Τεύχος



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νησιά
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νησιά:
Για τη φώκια μονάχους - μονάχους, της Ναυσικάς Καραγιαννίδη


     Article Rating
Average Score: 1
Αριθμός Ψήφων: 2


Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


"Παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη νησιωτικότητα, του Γιάννη Βρούτση" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα