Πιστεύω ότι ζούμε σε μια πόλη αντικειμενικά όμορφη. Αυτό εισπράττω από τους θερινούς επισκέπτες, από τα ξένα παιδιά που έρχονται εδώ για σπουδές και αυτό νιώθω και εγώ. Όμως, ....πάντα υπάρχει ένα όμως. που χαλάει περιστασιακά και ενίοτε μόνιμα την εικόνα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το τραίνο που κυκλοφορούσε στη πόλη μας τους καλοκαιρινούς μήνες. «Τραινάκι του τρόμου» το ένιωσα να είναι. Επιτρέπεται να κυκλοφορεί ένα τέτοιο έκτρωμα και να φέρει την επιεικώς γελοία γαλάζια φράση «Μυτιλήνη Ονειρούπολη» σε απαράδεκτες ταμπέλες νέον; Οι αρμόδιοι που ενέκριναν αυτή τη δραστηριότητα θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι μια πόλη δεν χαρακτηρίζεται ως ονειρούπολη από το νέον και τα μεγάλα λόγια. Οι φορείς που αδειοδοτούν θα έπρεπε να θέτουν πλαίσια *και υποχρεώσεις, πέραν όλων των άλλων παραμέτρων και για την αισθητική. Τέτοιες πρωτοβουλίες, που βασίζονται αποκλειστικά στο πλεονέκτημα του μονοπωλίου -αν δραστηριοποιούνταν ακόμα ένας επιχειρηματίας με όχημα βελτιωμένης αισθητικής, το «τραίνο - νέον» θα συνέχιζε να κυκλοφορεί; - θα έπρεπε να ελέγχονται εξονυχιστικά και να εξασφαλίζεται η θετική συνεισφορά προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν θα ήταν δύσκολο ούτε προϋποθέτει επιστημονικές γνώσεις, να υποχρεωθεί ο επιχειρηματίας να χρησιμοποιήσει φυσικά υλικά και γήινα χρώματα, που να δένουν αρμονικά με την ιστορικότητα και την παραδοσιακή όψη της πόλης, χαρακτηριστικά που υποτίθεται ότι στρατηγικά αναδεικνύονται από μια τέτοια δραστηριότητα. Διότι ο όποιος επιχειρηματίας τη δουλειά του κάνει, με στόχο το κέρδος, οπότε γιατί να ενδιαφερθεί για την αισθητική διάσταση της δραστηριότητας του, όταν οι ίδιοι οι αρμόδιοι απαξιούν; Βασίζεται στην μοναδικότητα της επιχειρηματικής του δραστηριότητας... Εξάλλου ποιος μπορεί να αγνοήσει την πρόθεση των γονιών να ικανοποιούν τις επιθυμίες των μικρών παιδιών τους, παρά τις αντιρρήσεις τους και τις όποιες απόψεις τους για τον βιασμό της προσωπικής τους αισθητικής; Η εικόνα του τραίνου, καθώς παραμένει σταθμευμένο σε υπαίθριο χώρο στην έξοδο της πόλης προς τα Λουτρά, προαναγγέλλει την επανακυκλοφορία του το καλοκαίρι που μας έρχεται και την αγανάκτηση όσων νιώθουν να προσβάλλεται η αισθητική και η νοημοσύνη τους απ' αυτό.Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι στόχος δεν είναι η βελτίωση της καθημερινότητας μας, ούτε η προσθήκη μιας ακόμα πινελιάς στην αισθητική του χώρου που ζούμε, αλλά το κέρδος. Η αίσθηση ότι το κάτι νέο που έρχεται, γίνεται για να γίνεται, για να προκαλεί εντυπώσεις και να φέρνει έσοδα στα ταμεία, είναι από απογοητευτική έως προσβλητική. Αναμφισβήτητα καλές οι καινοτομίες και τα επιπλέον χρήματα για τους ΟΤΑ, όχι όμως σε βάρος της αισθητικής των ανθρώπων της πόλης. Ένα τραινάκι που κάνει το γύρο της πόλης και κάνει τους επιβάτες του κοινωνούς κάθε παραδοσιακής και γραφικής γωνιάς της, θα έπρεπε από μόνο του να αποτελεί δείγμα γραφικότητας και αισθητικής και όχι κυκλοφορών εξάμβλωμα πάνω σε κυβόλιθους. Αλλιώς, προκειμένου να προσβάλει την αισθητική μας, των ανθρώπων που ζούμε όλο το χρόνο στη Μυτιλήνη, καλύτερα να μην έχουμε τραινάκι το καλοκαίρι και να κάνουμε, τόσο εμείς όσο και οι επισκέπτες, το γύρο τπς πόλης με τα πόδια.
(πηγή: ΡΗΓΜΑ, από τον Μ.Κ.Κ.)
Σημείωση 4ο Τεύχος