αρχιτέκτωνα μηχανικού
«Είμαι από αυτούς που έτρεξαν εθελοντικά να βοηθήσουν στην πρόσφατη πυρκαγιά στα όρια Παπάγου και Χολαργού (25-8-07).
Δεν μπορώ να σας περιγράψω την αγανάκτηση που ένιωσα, όταν διαπίστωσα ότι το δάσος είχε μετατραπεί σε κρυφή χωματερή. Υπήρχαν σημεία που σκάβαμε και μέσα από το έδαφος ξεπηδούσαν σκουπίδια!
Λάστιχα, τενεκεδάκια, στουπιά, πλαστικά, μπουκάλια, οικοδομικά υλικά και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς! Και όπως καταλαβαίνετε, δεν έσβηναν παρά μόνο με συνεχή καταβροχή από τεράστιες ποσότητες νερού!
Ποιοι ευθύνονται για την κατάσταση αυτή; Η κυβέρνηση; Ή μήπως η... ασύμμετρη απειλή; Τι έκαναν οι δύο δήμοι για να κρατήσουν το δάσος μας καθαρό; Τι έκαναν όλοι αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει τη φύλαξη του δάσους; Τι έκανε το δασαρχείο; Κανείς δεν έβλεπε τίποτα τόσα χρόνια που το δάσος μετατρεπόταν σε σκουπιδότοπο;
Τη μεγαλύτερη ευθύνη, όμως, την έχουν οι ίδιοι οι πολίτες, που ήξεραν αλλά δεν άσκησαν πιέσεις στις αρμόδιες αρχές, ούτε οργάνωσαν εθελοντικές ομάδες καθαρισμού, στο βαθμό που μπορούσαν. Που θεωρούν ότι η αρχή και τέλος των ευθυνών και των υποχρεώσεών τους είναι οι τέσσερις τοίχοι του σπιτιού τους.
Το κράτος είμαστε εμείς και είχαμε, έχουμε και θα έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν».
(31/8/2007)
Σημείωση 16ο Τεύχος