Του Σταύρου Μπένου*
Σταθερός παραθερισμός. Είναι η νέα τουριστική ορολογία, ένας πολύ εφευρετικός νεολογισμός που αποδίδει και προδίδει συνάμα πολύ αυθεντικά τις προθέσεις των εμπνευστών της: Να δημιουργηθούν άμεσα οι προϋποθέσεις κατασκευής 1.000.000 κατοικιών παραθερισμού για τους Ευρωπαίους πολίτες στα ωραιότερα σημεία της χώρας (ακτογραμμή, νησιά, ακόμα και περιοχές NATURA). Η μεγάλη ελπίδα για την αναπτυξιακή και οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Η μεγάλη θυσία για ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει η πατρίδα μας, το περιβάλλον.
Αυτό είναι το «όραμα» της νέας διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. Εδώ και περίπου τρία χρόνια υπάρχει μια υπόγεια θεσμική προετοιμασία για να αρθούν όλα τα εμπόδια.
* Ξεκίνησε με την τροποποίηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, που είχε στόχο την οικοπεδοποίηση των δασικών εκτάσεων. Ευτυχώς, με τη σθεναρή αντίδραση των οικολογικών οργανώσεων και σύσσωμης της αντιπολίτευσης, κατέρρευσε η απόπειρα αλλαγής του άρθρου 24.
* Συνεχίστηκε με το σχέδιο νόμου για τον «αιγιαλό και την παραλία» που έχει δοθεί στη δημοσιότητα. Μεταξύ των άλλων, προβλέπεται πως το μέγα αγαθό της «ελεύθερης και ακώλυτης αμφίδρομης επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα ή τον ποταμό ή τη λίμνη» μπορεί να πάψει να ισχύει «...για κοινωφελείς, περιβαλλοντικούς, πολιτιστικούς σκοπούς και για την εξυπηρέτηση δραστηριοτήτων τις οποίες προβλέπει ο νόμος». Παράλληλα, καταργείται η παραλιακή ζώνη των 50 μέτρων.
* Ολοκληρώνεται με το «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», που πραγματικά θα μπορούσε να λύσει πολλά προβλήματα, αν ήταν προσανατολισμένο σ' αυτό που έχει πραγματική ανάγκη η χώρα. Τουριστική ανάπτυξη με εναλλακτικές μορφές ποιοτικού τουρισμού σε απόλυτη αρμονία με τις αρχές της αειφορίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Δεν απουσιάζουν βέβαια οι αναφορές στις αρχές της αειφορίας και την προστασία του περιβάλλοντος και υπάρχουν καλογραμμένες απόψεις π.χ. για τον συνεδριακό, αστικό, πολιτιστικό, αθλητικό, καταδυτικό, χιονοδρομικό, ιαματικό τουρισμό, οι οποίες όμως αναιρούνται. Και τούτο, γιατί στην πρόταση για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό δεσπόζει κυριολεκτικά το άρθρο 9 με τίτλο «Σύνθετες και ολοκληρωμένες αναπτύξεις τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού».
Για να κατανοήσουμε τις βαθύτερες και πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, θα ήθελα να παραθέσω με πολύ απλό τρόπο τι προβλέπουν οι νέες ρυθμίσεις:
* Ο επενδυτής αγοράζει έκταση μεγαλύτερη από 150 στρέμματα σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας, εκτός από ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες ! (Αν και εδώ προβλέπει τη δυνατότητα πιλοτικών επενδύσεων σε πέντε ακατοίκητα νησιά, άρθρο 9, παρ. Ε). Η μόνη προϋπόθεση είναι η αγορά γης να γίνεται σε περιοχές εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών.
* Ο επενδυτής βαφτίζει την αγορά «τουριστική επένδυση» και μετά μπορεί να κτίσει κατοικίες και να πωλήσει το 70% των κτισμάτων σε ιδιώτες με μόνη υποχρέωση να λειτουργήσει ως ξενοδοχειακή μονάδα μόνο το 30%. Οι αγοραστές θα είναι υποχρεωμένοι να παραχωρούν στον φορέα της τουριστικής επιχείρησης το κτίσμα, ελεύθερο για χρήση ως τμήμα του ξενοδοχείου, για ένα μέρος του χρόνου. Π.χ., ο Ολλανδός αγοραστής μένει στην κατοικία που έχει αγοράσει έξι μήνες και τους υπόλοιπους έξι μήνες τους παραχωρεί για χρήση στο ξενοδοχείο. Από εδώ απορρέει ο όρος ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗΣ!
* Ο επενδυτής επιδοτείται γενναία από τον κρατικό προϋπολογισμό για παραγωγή προγράμματος παραθεριστικής κατοικίας.
* Ο επενδυτής κτίζει τουλάχιστον 4πλάσια απ' ό,τι θα έκτιζε ένας απλός ιδιώτης. Υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις που κτίζει 100πλάσια.
* Ο επενδυτής, με τη συνδρομή της Πολιτείας και στο όνομα της αποτελεσματικότητας, καταλύει όλους τους κανόνες για την εκτός σχεδίου δόμηση, που είναι έτσι κι αλλιώς αδύναμοι, και αντί να περιορίσουμε τις προϋποθέσεις για τη δόμηση εκτός σχεδίου, οδεύουμε στην απόλυτη ασυδοσία.
ΟΛΑ αυτά περιγράφουν πώς εκτυλίσσεται ένα οργανωμένο σχέδιο, που όμοιό του δεν έχει ζήσει η χώρα μας. Ομιλούμε για τη δημιουργία χιλιάδων «ξενοδοχείων-χωριών» (για εμένα αυτή είναι η αυθεντική απόδοση και όχι μονάδες σταθερού παραθερισμού) ή «οικιστικών ξενοδοχείων» σε όλες τις περιοχές φυσικού κάλλους της πατρίδας μας. Αυτό που προωθείται δεν είναι χωροταξικός σχεδιασμός τουρισμού -που είναι μια υπόθεση ιερή για τη χώρα μας- αλλά χωροταξική ασυδοσία στο επενδυτικό κεφάλαιο. Το παράδοξο και συνάμα εφιαλτικό είναι ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί όλο το θεσμικό οπλοστάσιο που διαθέτει (Σύνταγμα - Νομοθεσία - Χωροταξικός Σχεδιασμός) για να δώσει τη χαριστική βολή στο περιβάλλον και στο μέλλον της χώρας μας.
Το συντονισμένο αυτό σχέδιο, αν υλοποιηθεί, θα ξεπεράσει σε «ανδραγαθήματα» ακόμα και τις συνέπειες της περίφημης «Αντιπαροχής», που κατέστρεψε το αστικό περιβάλλον. Τώρα ήρθε η ώρα της καταστροφής και του φυσικού περιβάλλοντος.
Ο θείος του σημερινού πρωθυπουργού, ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής, ο, κατά τα άλλα, ηγέτης με μεγάλη εθνική συμβολή, φέρει το «στίγμα» της Αντιπαροχής.
Αναρωτιέμαι αν ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής θα μπορέσει ιστορικά να αντιμετωπίσει το «στίγμα» του «Σταθερού παραθερισμού»;
* Βουλευτής Β' Αθήνας του ΠΑΣΟΚ
(πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/07/2007)
Σημείωση 14ο Τεύχος