Αυθαιρεσίες στο 25-30% των οικοδομικών αδειών στη χώρα μας
Ημερομηνία Wednesday, May 23 @ 13:09:32 UTC
Θέμα Νησιά


Στο συνέδριο που οργάνωσε τον Μάρτιο το ΤΕΕ με θέμα: "Αυθαίρετα και Εθνική Οικονομία", αναλύθηκε το μείζον κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα των αυθαιρέτων, που τα τελευταία χρόνια απασχολεί όχι μόνον την ελληνική, αλλά την διεθνή κοινότητα. Οι επιφανείς ομιλητές ξεκαθάρισαν ότι ο σχεδιασμός της αειφόρου ανάπτυξης δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει μιά πολιτική γής, στην οποία θα είναι εξασφαλισμένη η ιδιοκτησία της γής. Χρειάζεται μιά ολοκληρωμένη διαχείριση της γής για να επιτευχθεί η αειφόρος ανάπτυξη. Στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση εφαρμόζονται διάφορα μοντέλλα με βάση την αποκέντρωση, τον συνολικό σχεδιασμό και την κοινωνική συμμετοχή, που αποτελεί κλειδί για την πρόληψη της αυθαίρετης δόμησης, αλλά και για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων οικισμών με την παράλληλη εξυγίανσή τους.

Σήμερα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό αυθαιρέτων κτισμάτων στη χώρα μας. Υπάρχει εκτίμιση ότι απο τις 100.000 οικοδομικές άδειες που εκδίδονται κατά μέσο ετησίως, το 25 - 30% περιέχουν αυθαιρεσίες», υπογράμμισε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ κ. Γιάννης Αλαβάνος, κατά την ομιλία του στο συνέδριο. Και τόνισε ότι «αυτή η κατηγορία είναι η πιo επικίνδυνη, γιατί εθίζει μια ολόκληρη κοινωνία στην ανοχή των κάθε είδους και μεγέθους αυθαιρεσιών», ενώ υπογράμμισε ότι «εως σήμερα η επίσημη πολιτική που ασκείται ονομαστικά καταδικάζει τα αυθαίρετα, ουσιαστικά τα νομιμοποιεί, δημιουργώντας προϋποθέσεις νέας γενεάς αυθαιρέτων. Η αδυναμία στην υπεράσπιση, υπαρκτών ή μη, κανόνων και της πολιτείας και της κοινωνίας, καμουφλάρεται κάτω απο ένα ιδιαίτερα αυστηρό σε παγκόσμιο επίπεδο και ως εκ τούτου ανεφάμροστο, σύστημα προστίμων, ποινών και κυρώσεων».
Βασικό εργαλείο για την εφαρμογή της αποκέντρωσης αποτελεί το Κτηματολόγιο.

ΕΝΑΣ στους τρεις κατοίκους των πόλεων ανά τον κόσμο ζει σε μη ικανοποιητικές συνθήκες από απόψεως κατοικίας. Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν σε αυθαίρετα, αλλά και σε παραγκουπόλεις.
Την αποκάλυψη αυτή έκανε ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τοπογράφων (FIG) κ. Stig Enemark, μιλώντας στο συνέδριο με θέμα «Αυθαίρετα και Εθνική Οικονομία. Η ανάγκη της αγοράς ακινήτων για σύγχρονο Κτηματολόγιο και Χωρικό Σχεδιασμό», που πραγματοποιήθηκε στο Σούνιο.
«Ο σχεδιασμός είναι θέμα πολιτικής», επεσήμανε ο κ. Stig Enemark σημείωσε ότι σήμερα ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι 6,5 δισεκατομύρια, εκ των οποίων τα 3,2 δισεκατομμύρια είναι αστικός πληθυσμός και απο αυτούς το 1 δισεκατομμύριο ζούν σε παραγκουπόλεις. Ο αριθμός εκτιμάται ότι θα αυξηθεί σε 1,4 δισεκατομμύρια ως το 2020. Δηλαδή ένας στους τρείς κατοίκους των πόλεων ζεί σε μη ικανοποιητικές συνθήκες, απο πλευράς κατοικίας. Στους αριθμούς αυτούς περιλαμβάνονται και οι άνθρωποι που ζούν σε περιοχές αυθαιρέτων, οι οποίες δεν έχουν τις σύγχρονες υποδομές.

Η χώρα μας ως τμήμα των Βαλκανίων έζησε, αρκετές φορές με δραματικό τρόπο, τα γεγονότα που επηρέασαν την ιστορία της Βαλκανικής Χερσονήσου.

Όταν η υπόλοιπη Ευρώπη βάδιζε τα βήματα της ανάπτυξης και της δημοκρατίας, τα Βαλκάνια ζούσαν φτώχεια, πολέμους, στρατιές προσφύγων και συνεχείς μεταβολές συνόρων. Κατάσταση που υφίσταται ακόμη και σήμερα όχι στον Ελλαδικό, αλλά στο γειτονικό και ευρύτερο Βαλκανικό χώρο.

Η πρώτη γενιά αυθαιρέτων στη χώρα μας προέκυψε κυρίως από βίαια ιστορικά γεγονότα, πολεμικές συρράξεις, πρόσφυγες. Το κράτος ήταν ανέτοιμο να ικανοποιήσει την ανάγκη στέγασης μεγάλων μαζών. Κατασκευάσθηκαν, μέσα και έξω από τα όρια των αστικών κέντρων, κτίσματα πρόχειρα για να στεγάσουν οικογένειες, σε χώρους χωρίς καμία στοιχειώδη υποδομή όπως ηλεκτρισμό, ύδρευση, αποχέτευση, δίκτυα συγκοινωνιακά, νοσοκομεία, σχολεία κλπ. Αποτέλεσμα, η προσθήκη στους «οικισμούς» αυτούς και νέων αυθαίρετων κτισμάτων άλλων χρήσεων. Η τελική ένταξη όλων σε σχέδιο πόλης θεσμοθετήθηκε με υποχρεωτική πλέον προσαρμογή του σχεδίου στην ήδη διαμορφωμένη κατάσταση, πολεοδομικά προβληματική.

Με τη βασική αρχή ότι η κατοικία είναι δικαίωμα των πολιτών, και υποχρέωση της πολιτείας είναι να εξασφαλίσει στους πολίτες τις πλέον κατάλληλες συνθήκες για την κατασκευή κατοικιών ή άλλων χρήσεων, μπορούμε να κατανοήσουμε, όχι και να δικαιολογήσουμε, ότι και επόμενες γενεές αυθαιρέτων αντιμετωπίσθηκαν με την ίδια λογική πολεοδομικής τακτοποίησης χώρων. Ο αυθαίρετος τομέας αντικατέστησε με αρκετή «επιτυχία» την έλλειψη εθνικής στεγαστικής πολιτικής για «φθηνή κατοικία», την έλλειψη διάθεσης σχετικών πόρων.

Δεν είναι μόνο ελληνικό ή βαλκανικό φαινόμενο η αυθαίρετη δόμηση.

Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Και το συνέδριο, αυτό προφανώς καταδεικνύει με καθαρότητα. Υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ βαθμού αυθαίρετης ανάπτυξης από χώρα σε χώρα (στην Ε.Ε. το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στο νότο δηλ. στην Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία).

Τα φαινόμενα, η έκταση το μέγεθος των προβλημάτων συνδέονται και με τον βαθμό ανάπτυξης κάθε χώρας. Είναι δείκτης της ανάπτυξής της. Αλλά και του βαθμού που είναι κατακτημένες οι δημοκρατικές, οι πραγματικά συμμετοχικές διαδικασίες.

Τις συνέπειες από την αποδόμηση που επέβαλε στην Ελλάδα η δικτατορία του 1967 στο δομημένο ή μη περιβάλλον τις αντιμετωπίζουμε, ενίοτε και με ιδιαίτερη ένταση (σχετική είναι η συζήτηση για το άρθρο 24 του Συντάγματος), ακόμα και τώρα. Τα αυθαίρετα συνιστούσαν πάντα ένα ευαίσθητο πολιτικό πρόβλημα, και τα κυκλώματα πίσω από αυτά δεν ήσαν αμέτοχα ισχυρών τοπικών ή υπερτοπικών πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ελληνικό Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό δίκαιο

Το Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και το Ευρωπαϊκό δίκαιο, περιλαμβάνουν δύο κρίσιμες έννοιες. Πρώτον ότι ο σχεδιασμός, χωροταξικός, πολεοδομικός, οφείλει να προκύπτει ως προϊόν μελέτης των ειδικών επιστημόνων. Και δεύτερον ότι ο κριτής των επιλογών που προκύπτουν από αυτές είναι η κοινωνία, όχι δια των εκπροσώπων της, αλλά με τη συμμετοχή των πολιτών.

Όλα τα Κράτη Μέλη έχουν διαδικασίες επιβολής μέτρων κατά της αυθαίρετης δόμησης ή αλλαγής χρήσεων γης. Τις υπαγάγουν στην πολιτική τους που αφορά στον σχεδιασμό του χώρου.

Ο χωρικός σχεδιασμός αναφέρεται στους κανόνες που θεσμοθετεί και στις μεθόδους που χρησιμοποιεί, κυρίως ο δημόσιος τομέας, ώστε να επηρεάσει την μελλοντική κατανομή των δραστηριοτήτων στον χώρο. Αποσκοπεί στην ορθολογική οργάνωση των χρήσεων γης και των διασυνδέσεων μεταξύ τους, στην εξισορρόπηση της απαίτησης για ανάπτυξη και της προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και στην επίτευξη κοινωνικών και οικονομικών σκοπών.

Περιλαμβάνει μέτρα συντονισμού των χωρικών επιπτώσεων άλλων τομεακών πολιτικών, ώστε να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη μεταξύ των περιφερειών και να ελεγχθεί η αλλαγή χρήσεων γης και ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,  29-03-2007



13ο Τεύχος



Το άρθρο αυτό προέρχεται από eyploia.aigaio-net.gr
old.eyploia.gr

Το URL της ιστορίας αυτής είναι ο εξής
old.eyploia.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=853