Στην πορεία λοιπόν έμαθα πως τα ζώα του νησιού είναι τα εξιλαστήρια θύματα πάνω στα οποία κάποιοι ξεσπούν όλα τα άγρια ένστικτά τους, μαθαίνοντας και στα παιδιά τους πως το ζώο είναι ένα αντικείμενο ("πράμα" όπως το αποκαλούν) και πως έχουμε δικαίωμα να το βασανίζουμε και να το σκοτώνουμε, όταν δε μας χρειάζεται.

Χαρακτηριστικά, τα γαϊδούρια όταν γεράσουν, τα παίρνουν στα απομακρυσμένα και απογυμνωμένα βουνά, τα δένουν σε κάποια μεγάλη πέτρα και τα αφήνουν να πεθάνουν από την πείνα και τη δίψα. Στις γάτες, ρίχνουν φόλα γιατί πολλαπλασιάζονται με φοβερή ταχύτητα αλλά και τους ρίχνουν πετρέλαιο και τις καίνε.

Μπροστά μου σε μια ταβέρνα του Αρβανιτοχωρίου, σε μια αντροπαρέα, ένας βοσκός, προκειμένου να κάνει πλάκα σε μία φιλόζωη του νησιού μας, ξεγέλασε μια γάτα ρίχνοντάς της τροφή, και όταν τον πλησίασε τη σήκωσε από την ουρά. Και αφού η γάτα έσκουζε, όλοι οι άντρες της παρέας λύθηκαν στα γέλια.

Πέρυσι τέτοια εποχή, δηλητηριάσανε τη γάτα μου και κακοποίησαν το γατάκι, χτυπώντας το με σκάγια και τυφλώνοντάς το. Αναγκάστηκα να το στείλω στην Αθήνα, δεδομένου ότι η έλλειψη κτηνιάτρου στο νησί είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Με τρόμο άκουσα κάποιους την ώρα που περίμενα το καράβι για να το στείλω στην Αθήνα να με ρωτούν αν είναι ράτσας. Και όταν τους είπα ότι δεν είναι αλλά δεν έχει σημασία, με παρότρυναν να το ρίξω στη λασία να ψοφήσει. Την ίδια μέρα σκότωσαν με φόλα και άλλα 17 γατάκια.

Τα σκυλιά όμως είναι αυτά που υφίστανται περισσότερο από όλα αυτή τη νοοτροπία. Με το πρόσχημα ότι τρώνε πρόβατα, θανατώνονται με πολύ σκληρές και άγριες μεθόδους. Δηλαδή ή τα ρίχνουν στα ξερά πηγάδια (λασίες) και τα αφήνουν να πεθάνουν από πείνα και δίψα, ή τα δένουν και τα λιθοβολούν μέχρι θανάτου ή τα κρεμούν από τα δέντρα.

Θα ήθελα να σημειώσω ότι ο λόγος τον οποίο επικαλούνται είναι ψευδής διότι τα πρόβατα είναι ελεύθερα πάνω στα άγονα βουνά , έρμαια των καιρικών συνθηκών, νηστικά και διψασμένα. Κι αυτό γιατί ο κάθε βοσκός μπορεί να έχει και σε 5 διαφορετικά σημεία πρόβατα, σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, οπότε και είναι αδύνατον να προλαβαίνει να τα ταΐζει. Αλλά ακόμα και αν προλαβαίνει, δεν μπορεί να μεταφέρει τροφές για 500 ή και 1000 πρόβατα που μπορεί να έχουν μερικοί, με έναν γάϊδαρο, εκτός από το νερό που θα έπρεπε να κουβαλούν. Αναζητώντας λοιπόν τα πρόβατα τροφή σε απότομα και αφιλόξενα μέρη, μπορεί και να σκοτωθούν ή να γίνουν τροφή αρπακτικών πουλιών, ίσως ακόμα και κάποιων πεινασμένων σκύλων. ?ρα λοιπόν οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται για τα ζώα τους και το ότι στενοχωριούνται που τα σκυλιά πιθανώς να τρώνε κάποια πρόβατα είναι μια μεγάλη υποκρισία. Πολλές φορές που απλά δεν μπόρεσαν να βρούνε τα πρόβατά τους απέδωσαν την εξαφάνιση αυτή σε σκύλους, χωρίς καν να τους έχουν δει.
Και ας έρθω στο προκείμενο. Κάποιος βοσκός από το Αρβανιτοχώρι, που έχει τουλάχιστον 1000 πρόβατα όπως λέγεται, και που έχει ενταχθεί στη μελέτη για τη μείωση του αριθμού των αιγοπροβάτων, που δεν έχει παρά 1 γάϊδαρο για να μεταφέρει την τροφή και το νερό για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των προβάτων του, αποφάσισε ότι τα σκυλιά μου τρώγανε τα ζώα του, τις ελάχιστες φορές που λύθηκαν και φύγανε, χωρίς ποτέ να φέρει ούτε ένα πρόβατο και χωρίς ποτέ να τα έχει δει να το κάνουν. Ισχυρίστηκε πως γνώρισε το γάβγισμα του σκύλου μου, όταν δεν τον έχει ακούσει και πολλές φορές διότι το σπίτι μου βρίσκεται αρκετά μακριά από το χωριό και αυτός υποτίθεται πως λείπει όλη τη μέρα φροντίζοντας τα ζώα του. Επανειλημμένα με απείλησε και μου ζήτησε να θανατώσω τα σκυλιά μου. Επειδή αρνήθηκα διότι ο σκύλος μου ουδέποτε έπνιξε πρόβατο ή κοτόπουλο του γείτονά μου που ήταν ελεύθερα και πλησίαζαν το σπίτι μου σε απόσταση αναπνοής, θεώρησε πως έπρεπε να αναλάβει δράση.

Ένα απόγευμα λοιπόν που λείψαμε για 2 ώρες από το σπίτι και ενώ τα σκυλιά μου ήταν δεμένα στην αυλή του σπιτιού μου, μπήκε στο σπίτι παραβιάζοντας το οικογενειακό μου άσυλο και έριξε ισχυρό δηλητήριο στα σκυλιά και σκότωσε το ένα από τα δύο. Το άλλο, λιγότερο λαίμαργο, δεν άγγιξε το φαγητό και έτσι γλίτωσε.

Και ρωτώ: αν αυτό δεν είναι προμελετημένο έγκλημα, τότε ποιο είναι; Αν αυτό δεν είναι δολοφονία, τότε ποιο είναι. Εάν αυτός δεν είναι εν δυνάμει δολοφόνος τότε ποιος είναι; Δηλαδή, εάν κάποια στιγμή συγκρουστούν τα συμφέροντά μας, τότε ποιος μου λέει ότι δε θα κινδυνεύσει η σωματική μου ακεραιότητα. Το ότι δεν εμφανίστηκαν ακόμη τέτοια κρούσματα, μήπως οφείλεται στο ότι φοβούνται τη τσιμπίδα του νόμου και μόνο;

Βέβαια, αυτός σε λίγο καιρό θα καυχιέται για το κατόρθωμά του και κανένας δε θα τον κατακρίνει γι' αυτή του την ενέργεια. Πιστεύω πως είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για την ανοχή που δείχνουμε απέναντι σε τέτοια φαινόμενα και συμπεριφορές, με το πρόσχημα πως δεν είμαι εγώ που θα αλλάξω τον κόσμο. Όσο συνεχίζεται αυτή η νοοτροπία, θα έρθει η στιγμή που θα ντρεπόμαστε για την "κοινωνία των διαβόλων" που φτιάχνουμε για τα παιδιά μας, μια κοινωνία στερημένη από οποιαδήποτε άλλη αξία πλην του χρήματος, που δυστυχώς πλέον είναι ο Θεός που καθοδηγεί αυτές τις μικρές κοινωνίες.
Σας στέλνω αυτή τη φωτογραφία του θανατωμένου ζώου μου γιατί πιστεύω πως, όπως πολύ σωστά λέγεται, μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, και παρακαλώ να τη δημοσιεύσετε.

Ισαβέλλα Εμίρη
Κάτοικος Κάσου
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ