Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της πρώτης φάσης έργων που επιχείρησαν προ 25ετίας οι τότε ιθύνοντες με την επέμβασή τους στο χώρο, σπάζοντας τμήματα της ξέρας και κατασκευάζοντας μικρό λιμενοβραχίονα στην αρχή, ο οποίος στη συνέχεια, από άλλους πειραματιζόμενους ειδικούς, επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο.

   Βούρκος λοιπόν το αποτέλεσμα, με συνέπεια την απίστευτη δυσοσμία από τη σήψη των φυκιών που σάπιζαν εγκλωβισμένα στο λιμάνι, δυσοσμία που γινόταν αντιληπτή από κατοίκους σε περιοχές που απείχαν χιλιόμετρα μακριά (Ασπούς, Χωριό κ.λπ). Και πέραν τούτων, σπυριά στα σώματα όσων από άγνοια ή σύμπτωση βρέχονταν από τη θάλασσα μέσα στο λιμάνι, φθορές στα καΐκια που στριμώχνονταν σε όσο χώρο είχε απομείνει μετά το μπάζωμα από άμμο και φύκια, δυσπιστία στο τουριστικό κοινό για την πηγή δυσοσμίας.

   Και ερχόταν λοιπόν ως μεσσίας κάποιες φορές οι μπίγες να μετακομίσουν τα φύκια από το λιμάνι στο πέλαγο, να πληρώνει το Ελληνικό δημόσιο τη μετακόμιση αυτή, για να επιστρέψουν τον επόμενο χειμώνα και πάλι τα φύκια στο καταφύγιό τους.

   Φαίνεται, κανείς δε σκέφτηκε ότι αιώνες τώρα, τη δουλειά αυτή την έκανε ανέξοδα μάλιστα η ίδια η φύση, αξιοποιώντας τα θαλάσσια ρεύματα. Όπως γίνεται κατανοητό, τα προβλήματα παρέμειναν σταθερά τα ίδια: μπάζωμα, βούρκος, βρώμα, μπίγα, έξοδα, μπάζωμα, βούρκος, βρώμα, μπίγα, μπάζωμα…

   Μπροστά στο αδιέξοδο αυτό, η συνεργασία ιδιωτικής πρωτοβουλίας και τοπικής αυτοδιοίκησης έδωσε μια λύση σπάζοντας τμήμα του τεχνητού λιμενοβραχίονα, για να συνεχίσουν και πάλι τα ρεύματα το αποτελεσματικό τους έργο: να καθαρίζουν το λιμάνι.

   Όμως συντάχθηκαν και μελέτες για το έργο. Κάτω από ποιες συνθήκες; Πόσο καιρό αυτά μελετήθηκαν και σε ποιες χρονικές εποχές; Πότε δημοσιοποιήθηκε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και σε ποιο χώρο για να λάβουμε γνώση; Μήπως η μελέτη αυτή είναι φωτοαντίγραφο άλλης που έχει συνταχθεί για άλλα λιμάνια, για άλλους τόπους, για άλλα κράτη;

   Μετά από πολύ κόπο και αναζήτηση, πληροφορηθήκαμε λοιπόν ότι η μελέτη που έχει συνταχθεί για το λιμανάκι του Μώλου προβλέπει, εκτός από την επέκταση υπάρχοντος, ανατολικό λιμενοβραχίονα, για την οποία δεν υπάρχει αντίρρηση να ξανακλείσει το λιμάνι (πάλι τα ίδια δηλαδή) με την κατασκευή λιμενοβραχίονα από γιαλό, μεγαλύτερο από τον ήδη υπάρχοντα, ο οποίος και συντηρεί το πρόβλημα της συσσώρευσης των φυκιών και του βούρκου.

   Αρνούμαστε να ξαναβιώσουμε την ίδια τραγική περίοδο της δυσοσμίας. Αρνούμαστε την υποβάθμιση της περιοχής Μώλου. Αρνούμαστε την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. Αρνούμαστε να μας θεωρούν ανόητους. Αρνούμαστε την κοροϊδία.

   Λύση υπάρχει. Την ψάξαμε και τη δημοσιοποιούμε και την προτείνουμε: τροποποίηση της υπάρχουσας μελέτης για να απαλειφθεί ο προτεινόμενος από γιαλό λιμενοβραχίονας. Να ξαναφήσουμε τη φύση να λειτουργεί όπως σοφά ξέρει να κάνει η ίδια. Την πρότασή μας αυτή δεν τη διαμορφώσαμε αυθαίρετα και από συναισθηματικούς λόγους. Μας διαβεβαιώνουν Πανεπιστημιακοί καθηγητές από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύντομα τη διαβεβαίωση αυτή θα την έχουμε και εγγράφως.

   Ζητούμε μόνο να εισακουστούμε από την Ελληνική Πολιτεία πριν είναι αργά για ολόκληρη την παραλία Μώλου - Μαγαζιών, πριν καταλήξουμε να υπερασπιστούμε την ίδια μας την ύπαρξη στο Μώλο μέσω αγώνων και ασφαλιστικών μέτρων, πριν ζητήσουμε την υπεράσπισή μας από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, απέναντι στην ίδια μας την Πολιτεία.

   Είναι δυνατόν η υπάρχουσα περιβαλλοντική μελέτη, να προβλέπει διατήρηση του δημιουργηθέντος βούρκου και η μελέτη αυτή να εγκρίνεται ως έχει; Όσο καλοπροαίρετα και λογικά να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα, οι απαντήσεις έρχονται αβίαστα. Μήπως οι ιθύνοντες εξετάζουν επιδερμικά τη λύση του προβλήματος; Μήπως απλώς και μόνον θέλουν να αυξήσουν τα ποσοστά απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων; Μήπως τελικά κόβουν και ράβουν τις μελέτες στα οικονομικά νούμερα, που αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένους μελλοντικούς αναδόχους;

   Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα σίγουρα υπάρχουν και σίγουρα θα βρεθούν.

   Συνοψίζοντας την πρώτη αυτή ενημέρωση προς κάθε ενδιαφερόμενο, αναφέρουμε ότι: το πρόβλημα στο αλιευτικό καταφύγιο Μώλου το δημιούργησε ανθρώπινο χέρι και ανθρώπινο χέρι και νους μπορεί να το αποκαταστήσει και πάλι. Πρότασή μας η τροποποίηση της υπάρχουσας μελέτης.

   Πρόθεσή μας η με κάθε νόμιμο και θεσπισμένο μέσο, υπεράσπιση του δικαιώματός μας να είμαστε κάτοικοι της περιοχής Μώλου και να αντιμετωπιζόμαστε και να βιώνουμε ως ενεργοί πολίτες και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

   Η συνέχεια έπεται…