«Το πρώτο πράγμα που έρχεται στον νου μου όταν σκέφτομαι την Ικαρία είναι η μυρωδιά της. Μόλις το πλοίο πιάσει κάβο Πάπα αυτή η μυρωδιά θυμαριού, πεύκου και άγριου βράχου με αρπάζει από τη μύτη και με γυρνάει στα παιδικά μου χρόνια. Το καράβι φτάνει στον Εύδηλο, γλυκοχαράζει, η γιαγιά είναι στο μπαλκόνι και εγώ ξαναγίνομαι μικρό εγγονάκι και δέχομαι όλη την αγάπη του κόσμου σε μια αγκαλιά, στις κουβέντες της που γαληνεύουν την ψυχή μου και βέβαια στις καλομαγειρεμένες μελιτζανούλες που δεν αρνήθηκα ποτέ. Κοιμάμαι στο δωμάτιο με τις φωτογραφίες των προγόνων στους τοίχους, εκεί όπου έγραψα τα πρώτα τραγούδια μου παρέα με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου, τον αδερφικό φίλο. Την επόμενη ημέρα μπάνιο στις κοντινές παραλίες, Κάμπος, Κεραμέ, και το σούρουπο στο Φλες με τις εφηβικές αναμνήσεις, τα σινιάλα της Μαρουσώς από το μπαλκόνι και την εσοχή στον βράχο όπου κρύβαμε πάντα ένα κοχύλι για να το βρούμε το άλλο καλοκαίρι. Για τις πιο μακρινές παραλίες, τον Να, τον Μαγγανίτη, τη διπλή παραλία στο Δράκανο, μπαίνω ακόμη και σήμερα στην περιπέτεια του οτοστόπ, έναν από τους συνηθέστερους τρόπους μετακίνησης στο νησί. Αλλα αγαπημένα προσκυνήματα είναι τα μοναστήρια του Μουντέ στο πευκοδάσος των Ραχών, της Θεοκτίστης στην Πηγή με τον πελώριο βράχο για στέγη και το ειδυλλιακό μικρό φράγμα στις Βαθές. Βεβαίως δεν έχεις δει τίποτε από Ικαρία αν δεν την περπατήσεις. Το μονοπάτι από τον Κεραμέ σε βγάζει σε μια ωρίτσα στον Δρούτσουλα, ένα πανέμορφο ορεινό χωριό με κοφτερούς γκρεμούς, θεόρατα πλατάνια και το μεσαιωνικό σπίτι των Μαυρογιωργάτων με το κατάρτι του πλοίου με το οποίο έφτασαν οι πρόγονοί τους στο νησί. Μοναδική επίσης είναι η περιπλάνηση στο αισθητικό δάσος του Ράντη. Για τα πανηγύρια, τον ικαριώτικο και το γλυκό κρασί δεν μπορώ να προσθέσω περισσότερα από τα ήδη ξακουστά και υπέροχα. Για τους φιλόξενους κατοίκους με τον τελείως προσωπικό ρυθμό, επίσης. Η Ικαρία είναι για μένα ένας προορισμός ψυχής, ένα καταφύγιο, μια επιστροφή, όπου κάθε φορά αναλογίζομαι το προσωπικό μου ταξίδι και παίρνω δύναμη για τη συνέχεια».

-------------------------

Το ΒΗΜΑ, 17/08/2008