Από τους υποστηρικτές τής χωρίς φραγμούς τοποθέτησης των αιολικών πάρκων και τους επιχειρηματίες του κλάδου εκφράζονται απόψεις για «φιλοξενία» ανεμογεννητριών ακόμη και σε τόπους ιστορικής μνήμης, παραδοσιακούς οικισμούς, μοναστήρια, περιοχές Natura και χώρους συμβατικού ή εναλλακτικού τουρισμού. Από τους αρνητές, οι αντιδράσεις φτάνουν μέχρι του σημείου να μιλούν για μετατροπή των τόπων τους σε «νησιά γκρανγκινιόλ».

Είναι χαρακτηριστική η ανακοίνωση του πολιτιστικού φορέα «Μουσείο Μάνου Φαλτάιτς - Σκύρου» για τις ανεμογεννήτριες: «Οι απαίσιοι τούτοι θεόρατοι ανεμόμυλοι θα μουγκρίζουν διαρκώς, σκορπίζοντας παντού ανεμοζάλη και ταραχή, που όμως, ξέρουμε όλοι, φέρνει χίλιες αρρώστιες, καρκίνο, τρέλα, σπάσιμο νεύρων, τρίξιμο των δοντιών, σεξουαλική και ερωτική υποτονικότητα...». Και συνεχίζει: «Ποιος θα 'ρχεται στο άγιο μας νησί, αν τ' αφήσουμε να μετατραπεί σε νησί του διαβόλου;». Αλήθεια, ποια η διαφορά της πρώτης άποψης από την καθολική άρνηση της δεύτερης, που έχει λάβει περίπου ιδεολογικό χαρακτήρα, μέχρι του σημείου να προκαλεί κινητοποιήσεις;

Δεν είναι αυτές οι προσεγγίσεις το ίδιο επιπόλαιες και θλιβερές, για μία από τις πιο ελπιδοφόρες προοπτικές της εποχής μας; Σ' αυτές τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις αντιτίθεται το 90% του ελληνικού λαού, που υποστηρίζει την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), αρκεί να υπάρξουν δύο προϋποθέσεις: πρώτον, η σωστή χωροθέτησή τους και, δεύτερον, η αξιοποίησή τους προς όφελος και των τοπικών κοινωνιών. Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, το ΥΠΕΧΩΔΕ, ενώ έθεσε σε διαβούλευση το ειδικό χωροταξικό για τις ΑΠΕ, την ίδια στιγμή προωθεί εν κρυπτώ την ίδρυση συγκεκριμένων αιολικών πάρκων.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις της Εύβοιας και της Σκύρου.

Μπήκαν 352, έπονται 1.250

Στη Νότια Εύβοια έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα 352 ανεμογεννήτριες ισχύος 206 MW και όλοι οι κάτοικοι πιστεύουν ότι η περιοχή τους έχει υπερφορτωθεί. Αν υιοθετηθεί η πρόταση του Ειδικού Χωροταξικού για μέγιστη ισχύ 2.672 MW, τότε πρέπει να εγκατασταθούν ακόμη 1.250 ανεμογεννήτριες- ουσιαστικά δηλαδή η περιοχή θα καλύψει το 80% περίπου του εθνικού στόχου των 3.370 MW για το 2010. Και βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μείνει ούτε μία βουνοκορφή άθικτη.

Για τη Σκύρο έχουν κατατεθεί από το 2005 10 αιτήσεις για χορήγηση άδειας παραγωγής από αιολική ενέργεια, συνολικής ισχύος 333 MW, δηλαδή για την κάλυψη του 14% του στόχου. Μάλιστα, η χωροθέτησή τους καταλαμβάνει όλες τις κορυφές του ορεινού όγκου μιας προστατευόμενης περιοχής «Natura 2000».

Συνολικά, η Εύβοια, στην οποία ανήκει διοικητικά η Σκύρος, σχεδιάζεται να καλύψει το σύνολο των υποχρεώσεων για το 2010.

Πώς λοιπόν να μην αντιδράσουν οι κάτοικοι της Νότιας Εύβοιας, όταν σε άλλες περιοχές, που έχουν χαρακτηριστεί «Αιολικής Προτεραιότητας», δεν υπάρχει ανάλογο ενδιαφέρον, ενώ για τη δική τους ο χωροταξικός σχεδιασμός, αντί να εκπορεύεται από την ανάγκη για περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, καθοδηγείται από τα επενδυτικά ενδιαφέροντα;

Πώς λοιπόν να μην αντιδράσουν οι κάτοικοι της Σκύρου, όταν βλέπουν ότι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) έχει εγκρίνει τις 2 από τις 10 αιτήσεις και τις υπόλοιπες τις έχει σε εκκρεμότητα, ενώ την ίδια στιγμή μιλά για ήπια ανάπτυξη των αιολικών πάρκων στα νησιά, βάζοντας μάλιστα ως όριο τη μέγιστη ζήτησή τους σε ηλεκτρική ενέργεια, που στην προκειμένη περίπτωση δεν ξεπερνά τα 4,5 MW;

Αν πραγματικά θέλει η κυβέρνηση να αξιοποιήσει το αιολικό δυναμικό της χώρας, οφείλει να το κάνει με ξεκάθαρους κανόνες.

Μόνον έτσι θα διασκεδαστούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και θα αποτελέσουν οι ΑΠΕ βασικό εργαλείο στην άσκηση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας μας.

* Μέλος Π.Γ. ΣΥΝ, πρώην βουλευτής Εύβοιας

------------------------------------------
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/07/2007