Κάθε καλοκαίρι ονειρεύομαι κι ακόμα προσεύχομαι-παρόλο που είμαι άθρησκη- για το δάσος.

Ονειρεύομαι ένα δάσος που να μην έχει μόνο πεύκα αλλά και άλλα δέντρα, υδρόφιλα ως επί το πλείστον, όπως σειρές με κλαίουσες ιτιές. Να έχει στη μια άκρη κάθε αντιπυρικής ζώνης χαντάκια όπου θα τρέχουν ρυάκια, έστω φτιαγμένα τεχνητά. Κατά διαστήματα, ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση να υπάρχουν μικρές λιμνούλες όπου θα πετάνε λιμπελούλες και άλλα υδρόβια έντομα.  Στο πλάτωμα του δάσους θα υπάρχουν παγκάκια και πάγκοι για να κάθονται να ξεκουράζονται οι περιπατητές και να παίρνουν το κολατσιό τους.

Ονειρεύομαι ένα δάσος σπαρμένο αραιά με μικρά σπιτάκια-αγροικίες, όπου θα ζουν ξυλοκόποι, ή ακόμη και ρυτινοπαραγωγοί, που θα ζουν από τα αγαθά του δάσους, που θα το αγαπούν ,θα το φροντίζουν, όλο το χρόνο. Θα κόβουν τα ξερόκλαδα, θα κόβουν τα πεσμένα και γερασμένα δέντρα, θα φτιάχνουν δρόμους πυρασφάλειας μέσα στον πυρήνα του δάσους και κοντά στην κορυφή του, θα σαρώνουν τα πούσια.

Ονειρεύομαι ένα δάσος καθαρό, χωρίς πεταμένα στρώματα, παλιά έπιπλα, πεσμένα ξεραμένα δέντρα και ξεραμένα κλαδιά, χωρίς μπάζα και χωρίς σκουπίδια.

Ονειρεύομαι ένα δάσος που το βράδυ θα φωτίζεται από μεγάλους προβολείς, διακριτικά βαλμένους στα σύνορά του, για να αποτρέπουν τις αποτρόπαιες πράξεις κακόβουλων ανθρώπων.

Ονειρεύομαι ένα δάσος που θα προστατεύεται πάντοτε από τους κατοίκους των γύρω περιοχών, από εθελοντικές ομάδες που θα οργώνουν τις πλαγιές του βουνού όπου βρίσκεται το δάσος, που θα περιπολείται από δασικούς υπαλλήλους που θα αγαπούν τη δουλειά τους επειδή θα έχει σχέση με τη ζωή και τη φύση.

Ονειρεύομαι ένα δάσος όπου θα κελαϊδούν πουλιά και τζιτζίκια, άφοβα, πάνω στα κλαδιά, κοντά στους ανθρώπους.

Ονειρεύομαι ένα δάσος που θα το αγαπάμε όλοι σαν παιδί μας.

Κι έπειτα, γίνομαι ζητιάνος. Προσεύχομαι  και παρακαλάω, Χριστούλη μου, σε παρακαλώ, προστάτεψε το δάσος, Χριστούλη μου, να μην καεί, να μη χαθεί αυτή η ομορφιά, αυτή η ανάσα της Γης μας.

Χριστούλη μου, σε παρακαλώ, βοήθα να κάνουμε πάλι τα δάση μας μικρούς παράδεισους και τη Γη μας πάλι έναν ευλογημένο τόπο, όπου θα τιτιβίζουμε χαρούμενα μαζί με τα πουλιά, και τα άλλα ζωντανά πλάσματα που ζουν εκεί.

Χριστούλη μου, σε παρακαλώ, δώσε μου τη δύναμη να προστατέψω ότι έχει απομείνει από την καταστροφή και να κάνω και τους άλλους να αγαπήσουν πάλι τη μητέρα φύση.

Χριστούλη μου, σε παρακαλώ, δε θέλω άλλες φωτιές, δε θέλω άλλη κόλαση. Να είσαι καλά, δάσος, σε ευχαριστώ για ότι μου δίνεις όσο είσαι ζωντανό.

26/6/08