Οργασμός δραστηριότητος παρατηρείται στην πόλη της Κέρκυρας κατά το διάστημα των τελευταίων ημερών, με τις τοπικές αρχές να επιδίδονται μετά ζήλου στον «εξωραϊσμό» της. Το νησί ετοιμάζεται να «βουλιάξει» υπό το βάρος των πολυάριθμων επισκεπτών, όπως προμηνύει και  το γεωλογικό φαινόμενο της καθίζησης που έλαβε χώρα τελευταίως στην περιοχή του Τεμπλονίου, η οποία, αξίζει να σημειωθεί, αποτελεί ασφαλώς την κοιτίδα του κερκυραϊκού πολιτισμού, τόπο προσκυνήματος, όντας το κομμάτι εκείνο της κερκυραϊκής γης που ανοίγει φιλόξενα τις αγκάλες, για να υποδεχθεί τους καρπούς, τους οποίους σε αφθονία ο τελευταίος παράγει. Και ενώ τα σπλάχνα, τα έγκατα της γης σειόνται από συγκίνηση, διαισθανόμενα, προφανώς, τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο νησί, στην επιφάνια κολωνάκια αναφύονται το ένα μετά το άλλο. Αναμφίβολα ο Φρόυντ θα αναγνώριζε σε αυτά φαλλικά σύμβολα. Η Κέρκυρα, είναι πασιφανές, πασχίζει να εξευμενίσει την τύχη της, κατά τον αυτό τρόπο με τον οποίο ο ίδιος σκοπός επιδιωκόταν στην αρχαία Αθήνα, οπού η τοποθέτηση των περίφημων φαλλικών ομοιωμάτων σε δημόσιους χώρους, εισόδους κτιρίων κλπ, ούτως ώστε να εξασφαλίζονται η γονιμότητα και η ευδαιμονία, αποτελούσε κοινή πρακτική. Η καταστροφή τους δε, ως γνωστόν, θεωρείτο χείριστος οιωνός. Στα καθ’ ημάς περιττεύει ίσως να αναφερθεί ότι τα κολωνάκια δεν θα μακροημερεύσουν, αδυνατώντας, ασφαλώς, να επιβιώσουν του μένους των οδηγών που θα επιδιώξουν να σταθμεύσουν τα οχήματα τους στο λιστόν.

      Και για να λάμψουν τα φώτα του πολιτισμού, νέοι φανοστάτες έκαναν την εμφάνιση τους στη Γ. Θεοτόκη, τον πλέον εμπορικό δρόμο της πόλης. Αυτό μας δυσαρεστεί για τρεις λόγους –πέραν του προφανούς ο οποίος συνίσταται στο ότι είμαστε μεμψίμοιροι. Πρώτον, επειδή είναι χρήσιμοι μονάχα για να σπαταλείται άσκοπα ενέργεια. Δεύτερον, επειδή επηρεάζουν αρνητικά την ψυχολογία των διαβατών, σύμφωνα με σχετικές μελέτες. Ο τρίτος λόγος είναι η φωτορύπανση. Δηλαδή το φαινόμενο εκείνο το οποίο συνίσταται στην ιδιότητα που έχει ο υπέρμετρος φωτισμός των πόλεων να αποκρύπτει τη θέα του έναστρου ουρανού. Γεγονός, βέβαια, αμελητέας σημασίας, μιας και το μόνο αξιοθέατο στον κερκυραϊκό ουρανό φαίνεται πως δεν είναι άλλο από τα πυροτεχνήματα, τα οποία ουκ ολίγες φορές κάνουν την εμφάνισή τους υπό την σκέπη του στη  διάρκεια της τουριστικής σαιζόν, αρχής γενομένης από το βράδυ της ανάστασης.

      Και  οι δύσμοιρες νυχτοπεταλούδες, ξεγελασμένες από το εκτυφλωτικό φως του ηλεκτρικού λαμπτήρα, συγχέοντας το με το φως της Σελήνης, βάσει της οποίας προσανατολίζουν το πέταγμα τους, θα υποκύψουν στη θανάσιμη γοητεία του. Και τζρρζζζσσσ! Θα γίνουν παρανάλωμα του πυρός, ένα τόσο δα μικρό πυροτέχνημα, προϊόν μιας μικροσκοπικής έκρηξης. Κατά τρόπο αντίστοιχο οι Κερκυραίοι προσαρμόζουν κάθε τους κίνηση, κάθε πτυχή της ζωής τους στους μονότονους ρυθμούς, οι οποίοι υπαγορεύονται από τον ψευδοκυκλικό χρόνο της τουριστικής βιομηχανίας, τις ελπίδες τους για την ανάκαμψη της οποίας έχουν εναποθέσει στην ανάσταση που φέτος έρχεται   μια εβδομάδα νωρίτερα με την επίσημη ένταξη της παλιάς πόλης στον κατάλογο των «μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς» της unesco. Και η τραγική ειρωνεία εν προκειμένω συνίσταται στη λεξη «μνημείο» καθεαυτή, τη στιγμή που κάθε τι που μαρτυρά το παρελθόν αυτής της πόλης διαγράφεται  οριστικά ακριβώς με την επίκληση την ανάδειξης του. Τα σημάδια του παρελθόντος απαλείφονται από τις προσόψεις των αναπαλαιωνόμενων κτιρίων. Οι όψεις αυτές  που απέμεναν οι μόνοι σιωπηλοί μάρτυρες, των όσων διαδραματίστηκαν στα υγρά καντούνια, τα οποία περιστοιχίζουν και τα οποία περιδιαβαίνουν πλέον ανύποπτοι οι τουρίστες, αποκτούν την όψη του ζαχαρένιου σπιτιού της μάγισσας που αποπλάνησε τους Χάνσελ και Γκρέτελ στο γνωστό παραμύθι, έτσι ώστε οι αμέριμνοι διαβάτες να μπορέσουν να ζήσουν «τον δικό τους μύθο στην Ελλάδα». Δυστυχώς όμως το σοκολατένιο πασχαλινό αυγό της Κέρκυρας, όντας ξεκάθαρος συμβολισμός της απόλυτης στειρότητας, δεν κρύβει καμιά απολύτως έκπληξη και είναι κάτω από το κέλυφος του κλούβιο. Κλούβιο και δύσοσμο όπως ο κόλπος της Γαρίτσας πριν τον όψιμο καθαρισμό των αποσυντιθέμενων φυκιών που σωρεύονται εκεί ως απόρροια της θερμικής ρύπανσης –ως απόρροια  του σκατού για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. 

Πρωτοβουλία Αυτόνομων Κέρκυρας
aytonomoikerkyras@yahoo.com