Είναι γνωστό ότι από to 1996 το μεγαλύτερο μέρος της δυτικήs Μήλου έχει ενταχθεί στις περιοχές της χώρας που περιλαμβάνει το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα προστασίας της άγριας πανίδαςκαι χλωρίδας, το Natura 2000. Και λέμε το μεγαλύτερο μέρos και όχι το σύνολο της Δυγτικής Μήλου, όπως αρχικά προβλεπόταν,διότι ως δια μαγείας «κατά σύμπτωση» εξαιρέθηκαν από την ένιαξη τους στο Natura εκείνες οι περιοχές που ήταν μεγάλου ενδιαφέροντος για τις εξορυκτικές επιχειρήσεις και κυρίως για τα σημερινά «Βιομηχανικά Ορυκτά S&B».

Έκτοτε παρακολουθήσαμε σκηνές απείρου «κάλλους, με αποκορύφωμα την μια και μοναδική φορά, όπου η προσπάθεια ενημέρωσης για το Πρόγραμμα προστασίας της δυτικής Μήλου πνίγηκε μέσα στο πανδαιμόνιο των διαμαρτυριών των κατοίκων, κατά πρώτο λόγο εκείνων που τα συμφέροντα τους βρίσκονται στη συγκεκριμένη περιοχή.
Οι λόγοι για την άγνοια του κόσμου πάνω στο τι σημαίνει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, μπορούν εύκολα να αναζητηθούν στις συνήθεις αδράνειες ή και στις αλαλούμ διαδικασίες των αρμόδιων αρχών με προεξάρχουσα την ευθύνη του ΥΠΕΧΩΔΕ, του καθ' ύλην αρμόδιου Υπουργείου για την προώθηση και υλοποίηση των ζωνών προστασίας και αειφορικής ανάπτυξης.
Είναι επίσηε γνωστό ότι η δική μας κριτική μέχρι σήμερα εστιάστηκε στην απουσία προοπτικής συνολικού χωροταξικού για ολόκληρο το νησί, κάτι που φαίνεται ότι δεν θα υπάρξει πλέον ποτέ, αφού αν προχωρήσει το πρόγραμμα γιο τη δυτική Μήλο, περίπου αυτό θα αποτελεί και το χωροταξικό της μισής Μήλου.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σιωπήσουμε. Τώρα μάλιστα που επικρέμεται και η καταδικαστική απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, στο οποίο μας έχουν παραπέμψει από το Δεκέμβριο του 2004.
Οφείλουμε λοιπόν να ζητήσουμε ενημέρωση, να απαιτήσουμε ως πολίτες συμμετοχή, έλεγχο και διαφάνεια στη μελλοντική διαχείριση του προγράμματος. Αυτό απαιτούμε άλλωστε να κάνει, τόσο η δημοτική, όσο και η νομαρχιακή μας αυτοδιοίκηση.
Σ' αυτό θα συμβάλλει εξάλλου και η όποια παρέμβαση στη Βουλή, όπως έκανε και ο Βουλευτής του Συνασπισμού Γιάννης Δραγασάκης.
(πηγή: Κυκλαδικοί Πλόες)