17 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στη Φτώχεια

?μεση λήψη μέτρων για καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης Ενάντια στη Φτώχεια (17 Οκτωβρίου) οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να συμβάλλει έμπρακτα και ουσιαστικά στην καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας και την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουν ότι υποστηρίζουν την καμπάνια της ελληνικής Συμμαχίας Ενάντια στη Φτώχεια για αλλαγή πολιτικών από τους δύο μεγάλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς, την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι οποίοι με τις άδικες πολιτικές πρακτικές τους αυξάνουν την ανισότητα και καταδικάζουν ολόκληρους λαούς στη φτώχεια και την υποτέλεια.

Με την ευκαιρία των ετήσιων γενικών συνελεύσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στις 20-22 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον με τη συμμετοχή στελεχών τους και ηγετικών πολιτικών προσωπικοτήτων από 184 χώρες, μεταξύ αυτών και του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη, του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (και Διοικητή του ΔΝΤ για την Ελλάδα) κ. Γκαργκάνα, καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να ταχθεί με το μέρος εκείνων που ζητούν την άμεση αλλαγή πολιτικών ώστε οι παρεμβάσεις των δύο κορυφαίων χρηματοοικονομικών οργανισμών να στοχεύουν και να δημιουργούν βιώσιμη ανάπτυξη, καλύτερες συνθήκες και ευημερία για το σύνολο των πολιτών και όχι για μια μικρή μειοψηφία που καρπώνεται τον παραγόμενο πλούτο.

Ζητάμε, επίσης, στις αποφάσεις που θα παρθούν οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης να συμβάλλουν με τις θέσεις τους στη λήψη και εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας μέσω προγραμμάτων που στηρίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, στη βάση προτεραιοτήτων που κάθε φορά καθορίζονται από τις ίδιες τις φτωχές χώρες και δεν συνδέονται με επιζήμιους όρους οικονομικής πολιτικής, όπως η απαίτηση για απορύθμιση τομέων της οικονομίας και ιδιωτικοποιήσεις καίριων δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών κοινής ωφέλειας.

Επίσης, ζητάμε ριζική και επείγουσα δημοκρατική μεταρρύθμιση του τρόπου διακυβέρνησης και λειτουργίας των δύο αυτών οργανισμών, έτσι ώστε να δυναμώσει η φωνή των φτωχών στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων και να διασφαλιστεί ότι οι δρόμοι ανάπτυξης των φτωχών χωρών θα καθορίζονται από τις ίδιες χωρίς την επιβολή επιζήμιων όρων οικονομικής πολιτικής. Φυσικά αλλαγές πρέπει να γίνουν και δτο μοντέλο διακυβέρνησης στις ίδιες τις φτωχές χώρες ώστε η όποια βοήθεια να μην καταλήγει τελικά λόγω της διαφθοράς σε αξιωματούχους και κυκλώματα απατεώνων.