Δεν νομίζω ότι πληγώνουν ανεπανόρθωτα το τοπίο. Πότε πότε όμως σε πιάνει μια έξαρση, κι ονειρεύεσαι μια Ελλάδα γεμάτη πυλώνες. Πες μου, τόσο πολύ τ' αγαπάς αυτά τα σιδερικά που θυμίζουν γελοιογραφίες του Πύργου του ?ϊφελ; Μήπως ζηλεύεις την αίγλη της Πόλης του Φωτός; Θα μου πεις χρειάζονται, καμιά φορά. Χαίρομαι όταν σ' ακούω να μιλάς με σύνεση. Ναι, χρειάζονται, όχι όμως στην Τήνο, έτσι δεν είναι; 

Μην ετοιμάζεσαι να μου ξεφουρνίσεις το γνωστό ψέμα ότι οι πυλώνες αποτελούν απάντηση στις διακοπές του ρεύματος. Αυτές, όπως ξέρεις, καλύτερα από μένα, οφείλονται σε τεχνικές σου ελλείψεις. Δεν ταιριάζει σε μια σοβαρή επιχείρηση να λέει παραμύθια.Μην μου πεις ακόμη ότι οι πυλώνες θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού γιατί ούτε αυτό είναι αλήθεια.

Η θεαματική αύξηση του τουρισμού τα τελευταία χρόνια οφείλεται στο ότι η Τήνος είχε τη σοφία να διατηρήσει τον ήπιο χαρακτήρα της, τις παραδόσεις της, την αρχιτεκτονική της, ότι δεν έγινε σαν τα άλλα νησιά. Γιατί λοιπόν τον κόσμο που έρχεται για να χαρεί τη φύση, για να χαζέψει τους περιστεριώνες, για να κουβεντιάσει με ένα μαρμαρογλύπτη, για να προσευχηθεί ενδεχομένως, επιμένεις να μου τον βάλεις στην πρίζα; Όχι καλή μου ΔΕΗ, δεν θα βοηθήσεις την Τήνο αν την φορτώσεις - όπως σχεδιάζεις, με μια αλυσίδα από πυλώνες και ιστούς, αν καταδικάσεις τα παιδιά μας να παίζουν σε ένα δάσος από σιδερικά. Μαθαίνω ότι η Μύκονος σε πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση. Η Μύκονος που μοιάζει ήδη τη νύχτα με πολυκατάστημα τις παραμονές των Χριστουγέννων, θέλει περισσότερο φως. Αλλά εγώ τουλάχιστον αρνούμαι να πιστέψω εσύ, δημόσια επιχείρηση, τουλάχιστον κατ' όνομα, είσαι πρόθυμη να θυσιάσεις στο βωμό κάποιων ιδιωτικών συμφερόντων του γειτονικού νησιού το μέλλον του δικού μας. Είναι πράγματα που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μου. Τι να κάνω;

Με φιλικά αισθήματα,
BAΣIΛHΣ AΛEΞAKHΣ
Συγγραφέας

1ο Τεύχος