Ήταν αυτοί οι χιλιάδες πολίτες- ένα ετερόκλητο πλήθος με τη βουβή διαμαρτυρία τους που έστειλαν ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Ότι δεν πρόκειται από δω και στο εξής να γίνονται ανεκτές πράξεις που προσβάλλουν κατ’ αρχάς τη νοημοσύνη μας και καταστρέφουν βραχυπρόθεσμα ή σε βάθος χρόνου το περιβάλλον.

Η πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτη από άκρη σε άκρη. Παρέες σχημάτιζαν πηγαδάκια και συζητούσαν για το περιβάλλον, για τις πυρκαγιές, για το κακό που μας βρήκε. Κάποιοι κατάγονταν από τις πληγείσες περιοχές. «Το χωριό μου ακόμα καίγεται», λέει ένας νεαρός με την πίκρα να ζυμώνεται με τη φωνή του.

Οι παρέες γίνονται ένα. Όλοι είναι παρόντες στο ίδιο μνημόσυνο. Όλοι εκφράζουν μεταξύ τους την ανησυχία τους για το μέλλον. Όλοι πονούν. Πιτσιρίκια με ράστα μαλλιά συζητούν για το πρόβλημα με μεσήλικες κυρίες. Ένας λαός πικραμένος μπροστά από τη Βουλή. Το πλήθος εκτείνεται από το μνημείο του ?γνωστου Στρατιώτη μέχρι την Ερμού. Που δεν φωνάζει, αλλά η πίκρα κι οργή του είναι πιο δυνατή από όλες τις φωνές.

Θέλουν άμεση αναδάσωση, θέλουν πραγματικές αποζημιώσεις για τους πληγέντες και τις πληγείσες περιοχές. Ζητούν αντιπλημμυρικά έργα. Ζητούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην δούμε ποτέ ξανά αυτό τον εφιάλτη. Κάποιες κοπέλες μαζεύουν υπογραφές ώστε να σταματήσει το κυνήγι. «Λίγα είναι τα ζώα που μας έμειναν, μην τα σκοτώσουμε και αυτά».

Συμβολικά λίγο πιο πίσω από τον ?γνωστο Στρατιώτη κάποιοι ανάβουν φωτιές σε κάτι κούτσουρα. Συμβολική κίνηση. Μία νεαρή κοπέλα διαμαρτύρεται: «Στις φωτιές θα απαντήσουμε με φωτιές;». Δίπλα στη φωτιά υπάρχει κυκλωμένο με κεριά ένα χαρτί με το μήνυμα: «Όταν ο άνθρωπος σπέρνει ζωή, θερίζει αγάπη και ευτυχία. Όταν ο άνθρωπος σπέρνει φωτιά, θερίζει στάχτες και ελπίδες κάρβουνο»…

Από τις συζητήσεις δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το θέμα των εκλογών. Πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν «θα τους μαυρίσουμε». Πάρα πολλοί… Μικρές ομάδες αριστεριστών έκαναν την εμφάνιση τους με πανό και πλακάτ. Δεν υπήρξαν συνθήματα και αυτά τα λίγα δεν βρήκαν πολλούς πρόθυμους. Είχαμε πένθος, βαρύ πένθος. Πένθος των πολιτών που κανείς δεν μπορούσε να το πολιτικοποιήσει.

Λίγο πριν τις 21.30 και ενώ ο κόσμος είχε αρχίσει να αποχωρεί μία διμοιρία των ΜΑΤ έκανε την εμφάνιση της στο πάνω μέρος της Βουλής. Αποδοκιμασίες δόνησαν την ατμόσφαιρα. Λίγοι νεαροί κινήθηκαν απειλητικά προς τους άνδρες της Αστυνομίας που ήταν παραταγμένοι μπροστά από τον ?γνωστο Στρατιώτη- τα ΜΑΤ απάντησαν με τρεις βόμβες κρότου- λάμψης. Το πλήθος ήταν ειρηνικό στη συντριπτική του πλειονότητα. Δεν τρόμαξε όμως, αποδοκίμασε, αλλά έμεινε στη θέση του. Ακόμα και γιαγιάδες εκτόξευσαν ύβρεις εναντίον των ΜΑΤ για την προκλητική τους αντίδραση.

Απειλήθηκαν επεισόδια, αλλά ως εκεί. Ομάδες αντιεξουσιαστών στα πέντε μέτρα από τα παραταγμένα ΜΑΤ να τους χλευάζουν και να ρίχνουν μπουκαλάκια νερό. Ως εκεί όμως… Τίποτα δεν μπορούσε να επισκιάσει αυτή τη συγκλονιστική συγκέντρωση πολιτών.

Ήταν ένα πένθιμο κάλεσμα. Ίσως το πλήθος να περίμενε να γίνει κάλεσμα των νεκρών, αναφορά στην καμένη γη. Ίσως πάλι να μην περίμενε τίποτα μέσα στην οργή και την απογοήτευση του. Έστειλε, πάντως, το πιο ηχηρό βουβό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.

* Μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έγιναν και σε άλλες πόλεις της επικράτειας. ___________________________________________