Tη μαζική δημιουργία οργανωμένων παραθεριστικών χωριών προς πώληση προωθεί η πολιτεία, μέσω του πρώτου ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τον τουρισμό. Ενα μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που δέχεται δριμεία κριτική στις χώρες που έχει για χρόνια εφαρμοστεί, όπως η Ισπανία, καθώς οδήγησε σε πρόσκαιρα κέρδη αλλά μακροπρόθεσμη ζημιά μέσω της συστηματικής δόμησης όλων των παράκτιων περιοχών και της εξάντλησης των φυσικών τους πόρων. Πάντως, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ υπεραμύνθηκε του νέου πλαισίου, υποστηρίζοντας ότι θα φέρει τουρίστες και έσοδα, τακτοποιώντας παράλληλα το «θολό» καθεστώς της ανέγερσης ξενοδοχείων.
Ωστόσο, το νέο πλαίσιο παρέχει δυνατότητα οικοδόμησης μόλις 50 μέτρα από τον αιγιαλό, ενώ προβλέπει τη δημιουργία καταλυμάτων ακόμα και σε ακατοίκητα νησιά ή βραχονησίδες, όπου φυσικά εκφραστεί ανάλογο επενδυτικό ενδιαφέρον.
Το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό, το δεύτερο που ολοκληρώνεται έπειτα από αυτό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δίνει τις γενικές κατευθύνσεις για τη χωροθέτηση της τουριστικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, χωρίζει τη χώρα σε δέκα κατηγορίες, ανάλογα με την τουριστική τους ανάπτυξη και ορίζει τι επιτρέπεται και με ποιους κανόνες σε καθεμία από αυτές.
Επίσης δίνει κατευθύνσεις για την ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού (λ.χ. ιαματικός, καταδυτικός), αλλά και για την επίλυση προβλημάτων χρήσης γης και προτείνει μέτρα για την ενίσχυση των υποδομών των τουριστικών περιοχών. Παράλληλα, δημιουργεί το νομικό πλαίσιο για την ανάπτυξη νέων μορφών παραθερισμού, ενώ προβλέπει τη δημιουργία μηχανισμού ελέγχου και παρακολούθησης του πλαισίου.
Το νέο στοιχείο είναι η δημιουργία πλαισίου για τη μαζική ανάπτυξη οργανωμένης παραθεριστικής κατοικίας (ή αλλιώς τουριστικών υποδομών σταθερού παραθερισμού). Το μοντέλο αυτό προβλέπει την ανάπτυξη μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων τα οποία θα περιλαμβάνουν και παραθεριστικές κατοικίες προς πώληση ή μακροπρόθεσμη ενοικίαση και είναι μάλιστα η μοναδική από τις ρυθμίσεις που θα μπορεί να ισχύσει αναδρομικά (για ήδη λειτουργούσες εγκαταστάσεις). «Περίπου ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν δεύτερη κατοικία στην Ελλάδα.
Η Ισπανία έχει εκατομμύρια τέτοιες κατοικίες», υπεραμύνθηκε χθες των ρυθμίσεων ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς. Το «κλειδί» στη ρύθμιση είναι ότι οι οργανωμένες παραθεριστικές κατοικίες θα μπορούν να ανεγείρονται με τους ευνοϊκότερους όρους δόμησης που ισχύουν για το κυρίως ξενοδοχείο και όχι με τον πολύ αυστηρότερο συντελεστή δόμησης κατοικίας. Eπίσης, οι προς πώληση τουριστικές κατοικίες θα μπορούν να φθάνουν το 70% της συνολικής εγκατάστασης, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της να πωλείται για παραθεριστική κατοικία. Η κατοικία θα ανήκει στον ιδιοκτήτη της ως οριζόντια ιδιοκτησία, με ποσοστό επί της συνολικής έκτασης της γης της τουριστικής εγκατάστασης και όχι με το συγκεκριμένο «οικόπεδο» στο οποίο βρίσκεται η κατοικία, καθώς η κατάτμηση της γης στις εκτός σχεδίου περιοχές απαγορεύεται. Ως ελάχιστη αρτιότητα στις εκτός σχεδίου ορίζονται τα 150 στρέμματα.
Το συγκεκριμένο μοντέλο σύνθετων τουριστικών επενδύσεων έχει εφαρμοστεί για πολλά χρόνια στην Ισπανία, όπου όμως δέχεται ιδιαίτερη κριτική, καθώς θεωρείται επένδυση «μιας χρήσης». Με βάση το μοντέλο αυτό, προσελκύονται ανάλογες τουριστικές επενδύσεις, καθώς ο επενδυτής μπορεί γρήγορα να πάρει πίσω το κεφάλαιό του. Ομως, το αποτέλεσμα είναι η πυκνή δόμηση των εκτός σχεδίου περιοχών, κατά κανόνα περιοχών φυσικού κάλλους. Επίσης παράδοξο είναι ότι στις εν λόγω αλλαγές καλούνται να προσαρμοστούν τα κατά τόπους Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, αντί να συμβεί το αντίθετο. Το πλαίσιο προτείνει περιοχές για την ανάπτυξη ανάλογων μαζικών υποδομών στις παράκτιες περιοχές της δυτικής Πελοποννήσου, Αιτωλοακαρνανίας, Ηπείρου, Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, ανατολικής και νοτιοανατολικής Κρήτης και νότιας Ρόδου, τις δυτικές ακτές της Ζακύνθου, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου.
Το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση και κατόπιν υπόψη του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας (που επανενεργοποιείται για τον σκοπό αυτόν).
Και 50 μέτρα από τον αιγιαλό
Το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό περιλαμβάνει μια διφορούμενη ρύθμιση για την ελάχιστη απόσταση των τουριστικών εγκαταστάσεων από τον αιγιαλό.
Πιο συγκεκριμένα, το πλαίσιο προβλέπει ότι σε όλες τις παράκτιες περιοχές οι τουριστικές εγκαταστάσεις θα μπορούν να ανεγερθούν κυριολεκτικά... επάνω στο κύμα, σε απόσταση μόλις 50 μέτρων από τον αιγιαλό.
Η ελάχιστη αυτή απόσταση ισχύει για περιοχές που έχουν υψομετρική διαφορά από τη θάλασσα (λ.χ. μια απότομη βραχώδης πλαγιά), ενώ στις παραλίες η ελάχιστη απόσταση διαμορφώνεται στα 100 μέτρα.
Ο ακριβής υπολογισμός της απόστασης θα γίνεται με βάση έναν μαθηματικό τύπο, που προ ετών χρησιμοποιήθηκε στο προεδρικό διάταγμα για τη Μύκονο. Η εν λόγω ρυθμιση αρχικώς δεν είχε γίνει δεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100059_03/05/2007_225567