Η υγειονομική ταφή των απορριμμάτων, την οποία προέβλεπε η άδεια
λειτουργίας της χωματερής, δεν γίνεται εξαιτίας και της έλλειψης
χώματος. Η  απόρριψη των απορριμμάτων είναι ανεξέλεγκτη, μιας και η
χωματερή δέχεται, εκτός από οικιακά απόβλητα, τα κατάλοιπα του δημοτικού
σφαγείου, καθώς και μολυσματικά απόβλητα του νοσοκομείου. Oι αναφλέξεις
και οι αυταναφλέξεις είναι στην ημερήσια διάταξη. Oι πυρκαγιές που
ξεσπούν συχνά στο Κοράκι υποχρεώνουν τους Ερμουπολίτες να αναπνέουν
τοξικές ουσίες, προϊόντων της ατελούς καύσης των σκουπιδιών, όπως
διοξίνες, βενζοπυρένια, κ.α
Παρόλο που η εν λόγω χωματερή δεν τηρεί τις προδιαγραφές λειτουργίας
που ο νόμος προβλέπει, η άδεια λειτουργίας της ανανεώνεται, ποινικές
ευθύνες δεν αναζητούνται, πρόστιμα- που το νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει-
δεν επιβάλλονται. Oι διαδικασίες για τη δημιουργία ΧΥΤΑ προχωρούν πολύ
αργά. Κι ο στρουθοκαμηλισμός των εμπλεκομένων φορέων καλά κρατεί.
Εν τω μεταξύ πληθαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι διαμαρτυρίες
πολιτών για το συνεχόμενο επί σειρά ετών έγκλημα που διαπράττεται εις
βάρος της δημόσιας υγείας. Αγγίζει πλέον τα όρια της αγανάκτησης η
ολιγωρία των αρμοδίων υπηρεσιών, η προβολή ανυπόστατων δικαιολογιών, η
μετάθεση ευθυνών, η ανεύθυνη διαχείριση.
Απ' ότι γνωρίζουμε, ήδη έχει υποβληθεί μήνυση στο Εισαγγελέα
Πρωτοδικών Σύρου κατά  παντός υπευθύνου για παράνομη καύση σκουπιδιών
στη χωματερή, η οποία σημειωτέον δεν αποτελεί εξαίρεση μεταξύ των
εκατοντάδων χωματερών που λειτουργούν παράνομα ανά την επικράτεια.
Δεδομένου ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είτε αδυνατεί είτε αδιαφορεί για τη
λύση του προβλήματος, η εμπλοκή της δικαιοσύνης είναι ίσως μια κάποια
λύση.
(Πηγή: εφημερίδα ΑΠΟΨΗ, Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2005)

Σημείωση του Ηλεκτρονικού Περιοδικού ΕΥΠΛΟΙΑ:
Στις 28 Οκτωβρίου 2005 η φωτιά έκαιγε για 3 ολόκληρες μέρες σκεπάζοντας
λόγω των βορείων ανέμων ολόκληρη την ?νω Σύρο και την Ερμούπολη οι κάτοικοι
των οποίων εισέπνεαν χωρίς να το γνωρίζουν ΔΙΟΞΙΝΗ (*), το ίδιο συνέβη και στις 16
και στις 22 Νοεμβρίου.
(*) ΔΙΟΞΙΝΗ, εξαιρετικά δηλητηριώδης τοξική ουσία  με απρόβλεπτες καταστροφικές
συνέπειες για το περιβάλλον. Διαφυγή διοξίνης στην ατμόσφαιρα, με τραγικά
αποτελέσματα, σημειώθηκε το 1976 κατά το ατύχημα του Σεβέζο στην Ιταλία.
Μετά την έκρηξη τα πουλιά και τα ζώα άρχισαν να πεθαίνουν γρήγορα, ενώ πολλά
μικρά παιδιά μπήκαν στο νοσοκομείο σοβαρά άρρωστα. Αφού πέρασαν 16 ημέρες
οι αρχές άρχισαν την εκκένωση της περιοχής. Το Σεπτέμβριο του 1978, όσοι κάτοικοι
απέμειναν γύρισαν στα σπίτια τους, αφού η Ginandan της οποίας θυγατρική ήταν
η ICMEZA τους βεβαίωσε ότι η πόλη καθάρισε. Στο διάστημα όμως αυτό εκτός από
τους θανάτους, πολλοί αρρώστησαν από σοβαρές ασθένειες όπως η χλωρακμή,
καρκίνος στο συκώτι κ.λ.π. Έκτοτε τέτοια ατυχήματα με τόσο σοβαρές επιπτώσεις,
χαρακτηρίσθηκαν και με νόμο «ατυχήματα μεγάλης έκτασης τύπου Σεβέζο».