Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Δάση: ?ρθρο 24: Συγκέντρωση Φορέων και Πολιτών 15-1-2007 Επεμβάσεις

?λλη ΕλλάδαΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΚΕΔΚΕ, ΤΕΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΠΕΔΔΥ, ΟΤΟΕ, ΟΛΜΕ, ΙΝΚΑ/Γεν. Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος, Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά, Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Επαρχιακών Εφημερίδων Μεγάλη Συγκέντρωση Φορέων και Πολιτών Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2007, ώρα 7 μ.μ. Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (αμφιθέατρο ΓΣΕΕ, Πατησίων 69 & Αινιάνος, 4ος όρ.) θέμα: "Οι Συνταγματικές Αλλαγές κατά του Φυσικού Περιβάλλοντος" Επεμβάσεις: 1. Μαρία Καραμανώφ, Σύμβουλος Επικρατείας, μέλος Δ.Σ. Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος. 2. Μιχάλης Δεκλερής, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμοτητος, Αντιπρόεδρος ΣτΕ, ε.τ. 3. Ιωσήφ Στεφάνου, Καθηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας Ε.Μ.Π. 4. Γιάννης Παναγόπουλος, Πρόεδρος ΓΣΕΕ

1. Μαρία Καραμανώφ Σύμβουλος Επικρατείας Μέλος Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος Η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος επιχειρείται πέντε (5) μόλις χρόνια μετά την ανάλογη απόπειρα η οποία έλαβε χώρα το 2001 και απέτυχε χάρη στην πρωτοφανή λαϊκή κινητοποίηση για τη διάσωση του δασικού πλούτου της χώρας. Η εμμονή σε ένα ζήτημα που τόσο πρόσφατα και με τόσο πανηγυρικό τρόπο είχε κλείσει, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, πολλώ μάλλον καθ' όσον και οι δύο νομιμοποιητικοί μύθοι, στους οποίους επιχειρείται να στηριχθεί η αναθεώρηση, έχουν ήδη καταρριφθεί στα πλαίσια του ευρύτατου επιστημονικού, νομικού και κοινωνικού διαλόγου που έλαβε χώρα κατά την αναθεώρηση του 2001. Υπενθυμίζεται ότι ο πρώτος μύθος αφορά στην υποτιθέμενη διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων, η οποία, κατά τους εφευρέτες και υποστηρικτές της, δικαιολογεί την υπαγωγή των τελευταίων σε μειωμένο ή κατ' ουσίαν ανύπαρκτο καθεστώς προστασίας. Αγνοείται, έτσι, με προκλητικό τρόπο η αρμοδία επιστήμη της δασικής οικολογίας, η οποία, όχι μόνο δεν θεωρεί τις δασικές εκτάσεις ως δευτέρας κατηγορίας ή ήσσονος σημασίας δασικά οικοσυστήματα, αλλ' αντιθέτως αναγνωρίζει την εξαιρετική τους συμβολή στη διατήρηση της βιοποικιλότητος και της οικολογικής ισορροπίας των κρίσιμων στοιχείων του περιβάλλοντος, δηλ. νερού, εδάφους και αέρος. Επισημαίνεται ότι οι δασικές εκτάσεις, η λεγομένη μακκία βλάστηση, αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του δασικού πλούτου της χώρας ως εκ του μεσογειακού της χαρακτήρος, έχουν δε επίσημα αναγνωριστεί ως προστατευτέο φυσικό κεφάλαιο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όσο για τον δεύτερο μύθο, δηλ. το υποτιθέμενο κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργείται στους ιδιοκτήτες δασοτεμαχίων εκ της συνταγματικής απαγορεύσεως ανοικοδομήσεως της ιδιοκτησίας τους, δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς πόθεν αυτοί απέκτησαν καλοπίστως τέτοιο δικαίωμα νομίμου προσδοκίας, αφού η οικιστική εκμετάλλευση δασών και δασικών εκτάσεων ανέκαθεν απαγορευόταν από την ελληνική νομοθεσία, τόσο πριν το Σύνταγμα του 1975 όσο και μετά, ενώ, εξ' άλλου, οι κατατμήσεις δασών από οικοδομικούς συνεταιρισμούς χάριν οικοπεδοποιήσεως έγιναν κατά παγία καταστρατήγηση της νομοθεσίας περί δασοπονίας, ρητινοσυλλογής κ.λπ. Γιατί λοιπόν επανέρχεται ο αναθεωρητικός νομοθέτης στην αναθεώρηση του άρθρου 24; Οι ενδείξεις είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα ελληνικά δάση, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ανήκει, για λόγους εθνικούς και ιστορικούς, στη δημοσία κτήση, έχουν τεθεί στο στόχαστρο των λεγομένων 'επενδυτών', αλλοδαπών και ημεδαπών, οι οποίοι προσδοκούν να μετατρέψουν την κοινοκτησία και κοινοχρησία του ελληνικού λαού σε ιδιωτικούς παραθεριστικούς παραδείσους. Στο σημείο αυτό έχουν σύμμαχο και συνέταιρο την ελληνική πολιτεία, η οποία έχει επιδοθεί σε μία άνευ προηγουμένου εκστρατεία "αξιοποιήσεως" του εθνικού μας πλούτου, πουλώντας, παραχωρώντας, μετοχοποιώντας την ελληνική δημόσια γη. Μοναδικό εμπόδιο, όσον αφορά τα δάση, ήταν οι συνταγματικοί περιορισμοί ως προς τη χρήση τους, οι οποίοι επιχειρείται να αρθούν με την παρούσα αναθεώρηση. Τα νομικά τεχνάσματα που θα χρησιμοποιηθούν, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την κυβερνητική πρόταση, είναι δύο: Το πρώτο είναι η συνταγματική κατοχύρωση της αδυναμίας αποδείξεως του δασικού χαρακτήρα μιας εκτάσεως για το προ του 1975 χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μια πρωτοφανή επέμβαση στο δίκαιο των αποδείξεων και την δικαστική ανεξαρτησία, η οποία επιβραβεύει πράγματι τους προ του 1975 εμπρηστές, καταπατητές και αποψιλωτές για την τόλμη και την υπομονή τους. Το δεύτερο τέχνασμα είναι η υπαγωγή των δασικών εκτάσεων στον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό. Με τον τρόπο αυτό ανατρέπεται πλήρως η προστασία τους, αφού μέχρι σήμερα τον χωροταξικό σχεδιασμό των δασών και δασικών εκτάσεων, δηλ. τον καθορισμό της επιτρεπομένης εντός αυτών χρήσεως, η οποία δεν είναι άλλη από το να υπάρχουν και να λειτουργούν ως δασικά οικοσυστήματα, τον ορίζει το ίδιο το Σύνταγμα. Αυτό ακριβώς που θέλησε παγίως και για ευνοήτους λόγους το Σύνταγμα να αποφύγει, δηλ. τον καθορισμό των χρήσεων των δασικών εκτάσεων από τον κοινό νομοθέτη ή την Διοίκηση, επιτυγχάνεται ήδη και ανοίγει έτσι ο δρόμος για την οικιστική, τουριστική, εμπορική κ.ο.κ. εκμετάλλευση των δασικών εκτάσεων προς ικανοποίηση όσων είχαν την πρόνοια να επενδύσουν, εγκαίρως και έναντι μηδαμινού τιμήματος, σ' αυτές. Οι απώλειες από την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για τις επόμενες γενεές των Ελλήνων αναμένεται να είναι σημαντική. Όχι μόνο θα στερηθούν πάνω από 40.000.000 στρέμματα πολυτίμων για την επιβίωσή τους οικοσυστημάτων, αλλά θα χάσουν για πάντα μεγάλο μέρος της δημοσίας γης που τους κληροδότησαν οι πρόγονοί τους, το οποίο θα περάσει οριστικά και για πρώτη φορά στην ιστορία σε ιδιωτικά χέρια. Είναι, λοιπόν, ανάγκη να αποτραπεί η αναθεώρηση του άρθρου 24. Τυχόν υπερψήφισή της, έστω και με σκοπό την βελτίωσή του, όπως επικαλούνται μερικοί, θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για παντοειδείς επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, τη στιγμή ακριβώς που, κατά τις αναμφισβήτητες και ψύχραιμες εκτιμήσεις Ο.Η.Ε., Ευρωπαϊκής Ενώσεως και αρμοδίων επιστημόνων, διανύουμε την ύστατη στιγμή για τη διάσωσή του. 2. "Επτά σπουδαίοι λόγοι για να διασώσωμε τις δασικές μας εκτάσεις" Μιχαήλ Δεκλερής Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, ε.τ. Φίλες και Φίλοι, Η αποψινή συγκέντρωση είναι η τελευταία των εκδηλώσεων του αγώνος μας για την διάσωση των δασών μας. Εν τω μεταξύ, ο τόπος βοά: Η εμπορία της γης έχει ήδη ανεβάσει στα ύψη τις τιμές των ακινήτων. Μεγάλες ξένες εταιρείες έχουν κλείσει τις δουλειές τους και οι εργολάβοι τρίβουν τα χέρια τους για το μεγάλο τσιμέντωμα που περιμένει τη Γη της Ελλάδος. Στην τελευταία ομιλία μου, θα προσπαθήσω να κάνω έκκληση στην λογική των συμπατριωτών μας. Υπάρχουν επτά σπουδαίοι λόγοι για να διασώσωμε τις δασικές μας εκτάσεις. Λόγος 1. Η αναθεώρηση του άρθ. 24 για την νομιμοποίηση της καταστροφής και ιδιωτικοποιήσεως των δημοσίων δασικών εκτάσεων είναι πράγματι νόσφισις συντακτικής εξουσίας, στην οποία το πολιτικό σύστημα της Χώρας επιδίδεται ήδη από το έτους 1975 για να χρησιμοποιεί την ηυξημένη τυπική ισχύ του Συντάγματος προς νομιμοποίησιν σε αυτό διατάξεων αντικειμένων σε θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος ή σε δικαστικές αποφάσεις. Αυτό συμβαίνει τώρα που επιδιώκεται η ανατροπή της νομολογίας του ΣτΕ για τα δάση και ο ακρωτηριασμός των αρμοδιοτήτων του. Αλλ' η αναθεωρητική διαδικασία είναι συντεταγμένη (περιωρισμένη) εξουσία υποκειμένη πλήρως στον έλεγχο των δικαστηρίων. Οι "ψευδαναθεωρητικές" διατάξεις είναι εσαεί ανίσχυρες. Ευελπιστούμε ότι θα υπάρξουν δικαστές που θα το διακηρύξουν εις το μέλλον, εάν οι διατάξεις αυτές ψηφιστούν. Λόγος 2. Οι λεγόμενες δασικές εκτάσεις είναι αναντικατάστατο στοιχείο του λιτού ελληνικού τοπίου. Είναι το τυπικό μεσογειακό δάσος (μακκία βλάστηση) των νησιών, των ακρωτηρίων και των ημιορεινών περιοχών της νοτίου Ελλάδος. Το λιτό αυτό ελληνικό τοπίο είναι θεμελιώδης έννομη αξία που προστατεύεται όχι μόνον ως συστατικό του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και ως στοιχείο της ταυτότητας της Χώρας. Αυτοί που θα βανδαλίσουν το Ελληνικό τοπίο, θα πλήξουν την ιδιαιτερότητα της Χώρας. Λόγος 3. Η επιστήμη της δασικής οικολογίας προειδοποιεί: * Κατά περισσότερο από 60% έχει μειωθεί το κρίσιμο φυσικό κεφάλαιο, στον κόσμο και στην Ελλάδα. * Έχει επιταχυνθεί η κλιματική αλλαγή, κατόπιν της οποίας η Ελλάς εμπίπτει στην Αφρικανική ζώνη και απειλείται με ερήμωση που έχει ήδη αρχίσει. Η καταστροφή 50.000.000 στρεμμάτων δασικών εκτάσεων (που είναι, κατά την διατύπωση του Κανονισμού Δασών της Ε.Ε., οι "συλλέκτες του άνθρακα" και η συγκράτηση των υδάτων και του εδάφους), θα επιταχύνει την αρξαμένη ερήμωση της χώρας μας. Λόγος 4. Η εθνική κοινοκτησία επί των δασικών εκτάσεων και η κοινοχρησία των ακτών είναι η σπουδαιότερη κοινωνική παροχή του κράτους στους Έλληνες, που πρέπει να έχουν πρόσβαση στις ομορφιές της χώρας τους. Είναι η αναφαίρετη ποιότητα της ζωής τους. Λόγος 5. Η αρχή της "διαφυλάξεως των δασικών οικοσυστημάτων" είναι σήμερα η πρώτη παράγωγος αρχή που πηγάζει από την θεμελιώδη Αρχή της Βιωσιμότητος τόσο στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Δίκαιο όσο και στο Ευρωπαϊκό. Η αρχή αυτή καλύπτεται πλήρως από την αυστηρά νομολογία του ΣτΕ στην ερμηνεία του άρθ.24 και γι' αυτό δεν επιτρέπεται να θιγεί με την δήθεν αναθεώρησή του. Είναι ο ανώτατος νόμος που δεν μπορεί να ανατραπεί με τίποτε. Λόγος 6. Η αρχή και το τεκμήριο της δημοσίας δασικής κτήσεως που χαρακτηρίζει το Ελληνικό Δίκαιο των Δασών συνάπτεται αμέσως με τις έννοιες της κυριαρχίας και της επικρατείας ως συστατικών αυτής ταύτης της εννοίας του ελληνικού κράτους. Είναι διά τούτο θεμελιώδης και δεν επιδέχεται καμμίαν αλλαγή και κανένα περιορισμό. Η δημόσια δασική κτήση δε θα βγει στο σφυρί! Λόγος 7. Η αρχή της δημοσίας δασικής κτήσεως είναι η καλυτέρα εγγύηση της βιωσιμότητος των ελληνικών δασών ή δασικών εκτάσεων, ότι δηλ. αυτά θα περιέλθουν ακέραια στις επόμενες γενεές. Και θα περιέλθουν. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να τους τα στερήσει. Φίλες και φίλοι, Από του βήματος αυτού θα απευθυνθώ στους συντάκτες των προτάσεων των οποίων οι προθέσεις είναι διαφανείς. Θα αντιπαρέλθω τους ευτελείς συλλογισμούς της πελατειακής λογικής. Και ας υποθέσωμεν -έστω- ότι οι αναθεωρητές του Συντάγματος πιστεύουν ειλικρινώς πως η σφράγιση εκατομμυρίων στρεμμάτων της εξαισίας ελληνικής γης για την β' κατοικία των Ευρωπαίων συνταξιούχων και τα γήπεδα γκολφ των ευπόρων περιηγητών, ας υποθέσωμεν -λέγω- ότι όλα αυτά, ότι είναι έργα αναπτύξεως! Αλλά την ιστορία του τόπου αυτού, μυθική και αληθινή, που είναι γραμμένη ανεξίτηλα στην λιτή αυτή ελληνική φύση, αυτήν, δεν θα την αναλογιστούν καθόλου; Προχθές ακόμα, ένας ξένος ανθρωπολόγος είπε στο Μπενάκειο ότι η αρχιτεκτονική περισσότερο από την γλώσσα χαρακτηρίζει ένα λαό, και τους Νεοέλληνες τους χαρακτηρίζει η πολυκατοικία και όχι η Ακρόπολη! Εκεί, λοιπόν, εφθάσαμε. Αυτόν τον αναιδή ισχυρισμό θέλομεν να δικαιώσουμε; Εν τέλει, όμως, ας συνοψίσωμε ήρεμα τις αλήθειες μας. * Αφήστε ήσυχα τα ελληνικά δάση. Αυτό πράγματι χρειάζονται. * Σεβαστείτε το ελληνικό τοπίο. Το αξίζει. * Μην εποφθαλμιάτε την δημόσια δασική κτήση. Ανήκει στο Γένος. * Μην βάζετε τη χώρα σε οικολογική περιπέτεια * Έτσι μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι οι απόγονοί μας θα σας ευλογούν αντί να σας καταρώνται. 3. ΙΩΣΗΦ ΣΤΕΦΑΝΟΥ Καθηγητής Πολεοδομίας-Χωροταξίας Ε.Μ.Π. Η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, σε ότι έχει σχέση με την προστασία και εξασφάλιση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, δηλαδή του άρθρου 24, δεν φαίνεται να δίνει πειστικές απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα που ο Αριστοτέλης και αργότερα κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους ο Κουιντιλιανός έχουν θέσει για να ελέγξουν την ορθότητα κάθε ανθρώπινης ατομικής ή ομαδικής δράσης. Τι, γιατί, ποιος, πού, πότε, πώς, πόσο, για ποιον. Αντίθετα, τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται όχι μόνον δεν πείθουν αλλά προκαλούν εύλογα υποψίες και φόβους, τόσο για τα κίνητρα, όσο και για τα αποτελέσματά τους. Η Ελλάδα, έχουμε συνηθίσει να δεχόμαστε ότι είναι μια χώρα όχι πλούσια. Η κατάταξή της σ' ένα πίνακα διαβάθμισης, με τα σύγχρονα οικονομικά κριτήρια αναπτυγμένων χωρών, ασφαλώς δεν την τοποθετεί σε κάποια περίοπτη θέση. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο αν κάποια στιγμή επιδιωχθεί μια ιεράρχηση (με την πραγματική σημασία του όρου) με κριτήρια ποιότητες και αξίες που μια χώρα διαθέτει και αξιοποιεί (θα ήταν υπερβολή να τονίσω και εδώ την ανάγκη της κυριολεκτικής ερμηνείας του όρου "αξιοποιεί"). Η Χώρα μας, ως τόπος, διαθέτει ένα από τα ευνοϊκότερα και πλέον ενδιαφέροντα περιβάλλοντα του πλανήτη και μια μοναδική, παγκόσμιας εμβέλειας, πολιτιστική κληρονομιά. Χώρα πρότυπο, δηλαδή όπως τονίζει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο, μήτρα δημιουργίας, που έχει αναπτύξει μοναδικό διαχρονικό λόγο με τον οποίο έχει εκθρέψει τη λογική σκέψη όλου του ανθρώπινου γένους, και παγκόσμιας εμβέλειας μύθο, που έχει τροφοδοτήσει τις καλλιτεχνικές και γενικότερα ψυχικές εκφράσεις σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτή η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά συνδέεται άρρηκτα και δεν διαχωρίζεται. Όλοι οι ελληνικοί τόποι βρίθουν μυθολογικών, ιστορικών, πολιτιστικών και άλλων θησαυρών, και το γεγονός ότι εμείς οι νεοέλληνες έχουμε το δικαίωμα διαχείρισής τους, θα πρέπει να μας καθιστά ιδιαίτερα προσεκτικούς για τις ευθύνες που μας επιβάλει μια τέτοια κληρονομιά. Ευθύνες που έχουν να κάνουν με όλο τον κόσμο και με όλες τις γενεές. Κι όμως, η ανοησία, η αλαζονεία και η απληστία, μας οδηγούν σε συμπεριφορές όχι απλά ανάρμοστες και επιβλαβείς αλλά υβριστικές απέναντι σ' αυτά τα θεία δώρα. Η ύβρις, στην κλασική ελληνική ηθική και θρησκευτική σκέψη, είναι αποτέλεσμα της αλαζονείας, η οποία υποδηλώνει ασέβεια και περιφρόνηση του μέτρου και των ορίων που διέπουν τις ανθρώπινες πράξεις, στα πλαίσια της τάξης του σύμπαντος. Ο υβριστής διαταράσσοντας την τάξη του σύμπαντος, όμως, προκαλεί την μήνιν των θεών η οποία επιφέρει αναπόφευκτα την τιμωρία και την συντριβή του. Δεν έχουμε το δικαίωμα, ούτε οι ιθύνοντες και λαμβάνοντες τις αποφάσεις, ούτε κανένας από εμάς όλους, να συμπεριφερόμαστε υβριστικά σ' αυτή τη θεία νομοτέλεια, που εκδιπλώνεται και εμφανίζεται ως ελλαδικός χώρος, ως ιδεώδης τόπος για τη γέννηση ιδεών, όπως σοφά αναφέρει στους "Διαλόγους σε Μοναστήρι" ο αείμνηστος πρόεδρος της δημοκρατίας Κ. Τσάτσος, ως τόπος επίσης της πιο διαδεδομένης και ολοκληρωμένης μυθοπλασίας. Η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα μας, η διατήρηση άναρχων και ανεξέλεγκτων καταστάσεων, σε ότι αφορά την χωροθέτηση λειτουργιών και κελυφών στον χώρο, η διατήρηση του μοναδικού, στα ευρωπαϊκά τουλάχιστον δεδομένα, καθεστώτος μιας καταχρηστικής εκτός σχεδίου δόμησης, αποτελέσματα όλα αυτά μιας πολιτικής ατολμίας και μιας έλλειψης, λόγω κακής παιδείας, σεβασμού του ίδιου μας του τόπου, έχουν οδηγήσει σε καταστάσεις όλο και δυσκολότερα αναστρέψιμες. Και αν οι θεοί τιμώρησαν τον Ξέρξη γιατί εξέλαβαν ως ύβριν, θνητός αυτός να θελήσει με την αλαζονεία του να μετατρέψει την θάλασσα του Ελλήσποντου σε στεριά, ποια τιμωρία φυλάσσεται σ' εμάς που μετατρέψαμε την Ελευσίνα και την ακαδημία του Πλάτωνα σε υποβαθμισμένες βιομηχανικές περιοχές και σε σκουπιδότοπους, τους αγρούς, τα δάση και τα βουνά σε αγροτεμάχια και οικόπεδα; Πώς θα αποφύγουμε την τιμωρία της Νέμεσης και της ?της, που ανατρέψαμε την ιεράρχηση του ιερού, του κοινού και του ιδίου και τοποθετούμε το ιδιωτικό συμφέρον πάνω από το κοινό ενώ έχουμε απεμπολήσει κάθε έννοια που συνδέει τον χώρο με το ιερό. Τα δάση για τους έλληνες ήταν πάντα ιερά, ήταν πάντα κατοικία θεών, ημίθεων, ηρώων και δημιουργικών πνευμάτων. Μούσες, νύμφες, κένταυροι εκεί είχαν πάντα τα καταφύγιά τους. Τα ποτάμια το ίδιο. Γι αυτό και πάντα εθεωρούντο τόποι ιεροί και κοινόχρηστοι, όχι ιδιωτικοί. Ίσως θεωρηθεί ότι το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος υπερβάλλει. Ότι οι άνθρωποι που το απαρτίζουν διέπονται από φανατισμό και μια έντονη περιβαλλοντική μισαλλοδοξία. Όμως αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως όσο πιο μεγάλη γνώση και εμπειρία υπάρχει γύρω από ένα θέμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίγνωση των ευθυνών και τόσο πιο έντονη είναι η αντίδραση για την ανάσχεση των καταστροφικών κινδύνων που επικρέμονται. Μακάρι να είχαμε φτάσει σε ένα επίπεδο περιβαλλοντικής συνειδητοποίησης που να εγγυάται πως η δυνατότητα χωροθέτησης ορισμένων λειτουργιών και η ένταξη δασικών εκτάσεων σε πολεοδομικούς μηχανισμούς θα εξασφάλιζε καλύτερα την προστασία τους από κινδύνους, όπως πυρκαϊές κλπ, και την αειφόρο απόδοσή τους. Πιστεύω, ότι η προσπάθεια αυτή είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Πώς προτρέχουμε όταν ακόμα δεν υπάρχει Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, όταν δεν έχει ολοκληρωθεί η Κτηματογράφηση της Χώρας ώστε να κατοχυρωθούν οι δημόσιες εκτάσεις, όταν δεν υπάρχουν ακόμα ούτε πλήρες δασολόγιο, ούτε τομεακά ή περιφερειακά χωροταξικά σχέδια που θα επέτρεπαν λεπτομερέστερες προσεγγίσεις από αυτές του εθνικού χωροταξικού, πώς ζητούμε απελευθέρωση των δασικών ή άλλων εκτάσεων από την προστασία που τουλάχιστον σήμερα το άρθρο 24 του Συντάγματος τους παρέχει; Οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης και όχι χειροτέρευσης για τη βιωσιμότητα των φυσικών και πολιτιστικών μας πόρων θα πρέπει να συνοδευτεί με δραστήρια και γενναία μέτρα, όπως αυστηρή εφαρμογή των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), κατάργηση επιτέλους του απαράδεκτου καθεστώτος της εκτός σχεδίου δόμησης με παράλληλη λεπτομερή χωροθέτηση περιοχών δόμησης παραθεριστικής ή δεύτερης κατοικίας, τουριστικών καταλυμάτων και εγκαταστάσεων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων, εγκαταστάσεων και εξοπλισμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, δικτύων επικοινωνιών κ.ά. καθώς και χωροθέτηση αυστηρά προστατευμένων φυσικών εφεδριών (reserves naturelles). Εάν δεν ληφθούν όλα αυτά τα μέτρα, θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια σε πτώχευση, τόσο της φυσικής όσο και της πολιτιστικής μας περιουσίας και δεν θα μπορέσουμε να κληροδοτήσουμε τίποτα στις επόμενες γενεές αφού θα έχουμε κατασπαταλήσει άσκοπα, υποβαθμίσει και καταστρέψει την πολύτιμη κληρονομιά που εμείς κληρονομήσαμε. Όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα η οποία προβάλλεται ως το κύριο επιχείρημα για τη διάθεση ουσιαστικά προς δόμηση περίπου πενήντα εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικής γης, θα πρέπει να τονιστεί πως αν κάτι έχει η Ελλάδα στο οποίο μπορεί να στηρίξει την ανταγωνιστικότητά της, αυτό είναι το ελληνικό τοπίο που διαθέτει όλες τις προαναφερθείσες ποιότητες. Αν υποβαθμισθεί ο κατ' εξοχήν ανταγωνιστικός μας αυτός πόρος χάνουμε κάθε δυνατότητα ανταγωνισμού. Σε ότι αφορά το άλλο επιχείρημα, το σχετικό με τις πιέσεις που οι τοπικές αυτοδιοικήσεις ασκούν στην κυβέρνηση, η ίδια η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), τονίζει ότι δεν υπάρχει καμιά ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 του συντάγματος, προκειμένου να λυθούν τα θέματα πολεοδόμησης των περιαστικ0ών περιοχών και να καλυφθούν οικιστικές, τουριστικές ή άλλες ανάγκες σε τοπική κλίμακα. Η έρευνα του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχει ήδη προτείνει λύσεις ουσιαστικές και εφικτές προς αυτή την κατεύθυνση. Εάν κρινόταν ότι μια τροποποίηση στο σύνταγμά μας θα ήταν απαραίτητη σε ότι αφορά στο περιβάλλον, τότε αυτή θα έπρεπε να προσανατολίζεται αυστηρά στην απαγόρευση κάθε δόμησης, σε οποιοδήποτε σημείο του ελληνικού χώρου, εκτός από τις επιλεγμένες, χωροθετημένες και λεπτομερώς μελετημένες προς τούτο, δομήσιμες περιοχές. 4. Γιάννης Παναγόπουλος Πρόεδρος ΓΣΕΕ Για τα συνδικάτα το περιβάλλον σε όλες τις εκφάνσεις του συνιστά κοινωνικό αγαθό που πρέπει να προστατεύεται, καθώς αποτελεί το υπόβαθρο κάθε αναπτυξιακής διαδικασίας και κοινωνικής ευημερίας αλλά και το οικολογικό απόθεμα της χώρας, η διατήρηση του οποίου αποτελεί υποχρέωση της παρούσας γενιάς έναντι των επομένων. Οι υπέρμαχοι της αναθεώρησης του ?ρθρου 24 του Συντάγματος ισχυρίζονται ότι αυτό έρχεται σε σύγκρουση με την ανάπτυξη του τόπου. Πρόκειται για αυθαίρετη προσέγγιση καθώς η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας του περιβάλλοντος δεν έρχεται σε σύγκρουση με την αναπτυξιακή διαδικασία. Απεναντίας υπάρχει σημαντικό διακύβευμα από ενδεχόμενη αναθεώρηση του άρθρου 24, καθώς αυτή θα οδηγήσει: 1. Στο διαχωρισμό των δασικών εκτάσεων από τα δάση, γεγονός που σημαίνει έμμεση κατάργηση της προστασίας και του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου στις δασικές εκτάσεις. Οι εκτάσεις αυτές ανέρχονται σύμφωνα με εκτιμήσεις στα 40-45.000.000 στρέμματα περίπου σύμφωνα με την απογραφή του 1992 και προστατεύονται ως εδάφη δασικού χαρακτήρα, διότι στην πλειονότητά τους είναι θαμνώδη και υποβαθμισμένα δάση. Πέραν των σοβαρών επιπτώσεων που θα υπάρξουν στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της χώρας από τον αποχαρακτηρισμό όλων των παραπάνω εκτάσεων, μια τέτοια ρύθμιση θα επιφέρει και την απώλεια δημόσιας περιουσίας, αφού ο δασικός χαρακτήρας αυτών των εκτάσεων αποτελεί το βασικότερο εργαλείο για την στοιχειοθέτηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου. 2. Στη νομιμοποίηση όλων των αυθαιρεσιών και καταπατήσεων σε βάρος των δασών μέχρι το 1975, αφού η οριοθέτηση των δασών και των δασικών εκτάσεων θα γίνει με βάση την κατάσταση (σύμφωνα με αεροφωτογραφίες) του 1975. Τίθεται ως χρονικό όριο το 1975, ότι δηλαδή ήταν δάσος το 1975 εμπίπτει στην προστασία του δάσους και των δασικών εκτάσεων, ενώ ό,τι ήταν πριν εκφεύγει της προστασίας. Αυτό μπορεί να έχει και κάποια λογική, με την έννοια ότι είναι δύσκολο να ανατραπούν διαμορφωμένες καταστάσεις. Υπάρχουν καταστάσεις που δημιουργήθηκαν προ του 1975, αλλά δημιουργήθηκαν νομίμως, διότι μια δασική περιοχή εντάχθηκε στο Σχέδιο πόλεως και πράγματι, είναι λογικό, τώρα δεν μπορείς να εξετάσεις το σχέδιο πόλεως του 1972, που κακώς είχε εντάξει μια δασική περιοχή. Αυτό όμως μπορεί να αντιμετωπισθεί με νόμο που θα μπορούσε να περάσει η Βουλή. Η δια του Συντάγματος όμως συλλήβδην νομιμοποίηση των αυθαιρεσιών προ του 1975 μειώνει το κύρος και αυτού του Συνταγματικού Χάρτη της χώρας. 3. Αίρεται η διαδικασία της αναδάσωσης δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες σύμφωνα με το άρθρο 117 του Συντάγματος. Επισημαίνουμε ότι το άρθρο 24 ως έχει σήμερα, δεν αποτελεί εμπόδιο για τον Χωροταξικό Σχεδιασμό, καθώς επιτρέπει και στις δημόσιες και τις ιδιωτικές εκτάσεις να αλλάζουν προορισμό, εάν το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει κάποια άλλη χρήση, που μπορεί να είναι αγροτική και κάποια άλλη χρήση δημοσίου συμφέροντος. Διεξόδους δηλαδή δίδει και το σημερινό Σύνταγμα. Απεναντίας, πρόβλημα και εμπόδιο γαι την βιώσιμη ανάπτυξη στη χώρα μας αποτελεί η χρόνια έλλεψη βασικών εργαλείων για την άσκηση περιβαλλοντιής πολιτικής, όπως η έλλειψη Χωροταξικού Σχεδιασμού σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και την ανυπαρξία Δασολογίου, η δημιουργία των οποίων αποτελεί συνταγματική επιταγή (?ρθρο 24) και αντιχτοίχως αρμοδιότητα και υποχρέωση του κράτους. Στη βάση των πιο πάνω ζητούμε: * Να μην αναθεωρηθεί το 'Αρθρο 24 του Συντάγματος. * Την ολοκλήρωση του Χωροταξικού Σχεδιασμού, του Κτηματολογίου και του Δασολογίου. * Την βελτίωση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας με παράλληλη διαμόρφωση των αναγκαίων προς τον σκοπό αυτό προϋποθέσεων.



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για ?λλη Ελλάδα
· Νέα ADMINISTRATOR


Πιο δημοφιλής είδηση για ?λλη Ελλάδα:
Οι βρώμικες παραλίες της Αττικής


     Article Rating
Average Score: 0
Αριθμός Ψήφων: 0

Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


"?ρθρο 24: Συγκέντρωση Φορέων και Πολιτών 15-1-2007 Επεμβάσεις" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα