Εσείς, μετακομίστε στη La Muela σας
Της Ελένης Παπαδοπούλου
Από το περιοδικό της Πελοποννήσου ΕΠΑΘΛΟ, τεύχος 50, στήλη «ή του πάθους ή του βάθους»
Η La Muela είναι ένα ισπανικό χωριό, ανεμοδαρμένος ξερότοπος στην κυριολεξία, που προβάλλουν οι επενδυτές και οι υπέρμαχοι των αιολικών πάρκων ως πρότυπο ανάπτυξης. Με την άγρια φύση του Μοριά, τα πετρόχτιστα χωριά μας, τα παγκόσμιας ακτινοβολίας μνημεία μας, τα βουνά, τα ποτάμια και τη σπάνια χλωροπανίδα μας, η La Muela έχει τόση σχέση, όση και η μέρα με τη νύχτα.
Το Linum hellenicum, που μας χάρισε το ωραιότερο εξώφυλλο του περιοδικού μας, είναι ένα από τα σπανιότερα λουλούδια σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχει μόνο σε μια μικρή έκταση και μικρούς πληθυσμούς στην περιοχή της Μονεμβασιάς. Εκεί, που ο επενδυτής φιλοδοξεί να σκάψει χιλιόμετρα δρόμων και στρέμματα γης για να φυτέψει τις ανεμογεννήτριές του. Το λουλούδι αυτό παρουσίασε «ως μάρτυρα» στη Δίκη της Μονεμβασιάς ο ευφυής δικηγόρος Βασίλης Δωροβίνης, ανάμεσα στα άλλα ισχυρά του τεκμήρια. Και το ΣτΕ έκανε τη σκέψη ότι το σπάνιο αυτό λουλούδι έχει δικαίωμα να ζήσει στα χώματα που η φύση διάλεξε για πατρίδα του…
Την ύπαρξη του Linum hellenicum κατέγραψαν και στοιχειοθέτησαν δύο καθηγητές της Βιολογίας που υπογράφουν μια ανυπολόγιστης αξίας εργασία. Το βιβλίο τους, «Endemic Plants of Peloponnese»
«Ενδημικά φυτά της Πελοποννήσου» είναι μια εκπληκτική δουλειά καταγραφής των σπάνιων ή μοναδικών λουλουδιών του Μοριά, ζωγραφισμένα από τον Bent Johnson. Και, ώ, της ελληνικής πρωτοτυπίας, το βιβλίο αυτό δε χρηματοδοτήθηκε ούτε από ελληνικό υπουργείο, ούτε από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ούτε από Ελληνική Τράπεζα ή οργανισμό, ούτε και είναι έκδοση ελληνικού εκδοτικού οίκου. Εκδόθηκε από τον οίκο GADS FORLAG (KOBENHAVN 2001) με τη χορηγία του ιδρύματος Carlsberg Foudation και κυκλοφόρησε μόνο στην αγγλική.
Ο καθηγητής κ. Γρηγόρης Ιατρού μας είπε τα εξής για το λουλούδι «στη σελίδα 199 του βιβλίου μας απεικονίζονται τα δύο ενδημικά φυτά του γένους Linum, τα οποία εμφανίζονται αποκλειστικά στην Πελοπόννησο, από ολόκληρο τον κόσμο.
Το πρώτο ανακαλύφθηκε και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1989 από την περιοχή του χωριού Ελληνικόν από όπου πήρε και το όνομά του και αργότερα βρέθηκε και σε κάποιες άλλες γειτονικές περιοχές της χερσονήσου του Μαλέα.
Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο.
Το δεύτερο ανακαλύφθηκε και περιγράφηκε το 1994 από την περιοχή του Βλαχιώτη στη Λακωνία και ονομάστηκε προς τιμήν του καθ. Κ. Δ. Φοίτου και αυτό δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο εκτός από τις ελάχιστες περιοχές της Πελοποννήσου στην Λακωνία»…
Μετά ταύτα, όσοι υποστηρικτές της La Muela να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να πάνε να κατοικήσουν τον παράδεισό της… Αν μάλιστα οι επενδυτές Αιολικών Πάρκων κάνουν εκ πεποιθήσεως εκεί τις διακοπές τους θα χαρούμε να λάβουμε cart postal με την υπογραφή τους.
Εμείς θα μείνουμε εδώ να προστατεύσουμε το λουλούδι της Μονεμβασιάς, να αντλούμε χαρά και ομορφιά απ’ τη θωριά του και να το περιμένουμε κάθε καινούρια άνοιξη ν’ ανθίσει…
Θα καταθέσουμε και σχετικό υπόμνημα-έκκληση στην Greenpeace που είμαστε σίγουροι ότι θα δώσει σκληρές μάχες για την προστασία του… Εκτός και αν η πράσινη ειρήνη, στη μακρόχρονη πορεία της και την τριβή της με τους φορείς της εξουσίας, λησμόνησε ότι το πράσινο και η βιοποικιλότητα είναι αυτά που κατ’ εξοχήν σώζουν τον πλανήτη…
Σημείωση: Ευχαριστούμε θερμά τον καθηγητή κ. Γρ. Ιατρού για τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες του εξωφύλλου μας.
