Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

G8 και κλίμα: -50% το 2050 ή 50/50 πιθανότητα να …ψηθούμε;

Στη συνάντησή τους στο Χοκάιντο της Ιαπωνίας, οι ηγέτες των 8 μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη υιοθέτησαν το στόχο για μείωση των εκπομπών των αερίων που αλλάζουν το κλίμα κατά 50% το 2050 σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα περίμενε κανείς πανηγυρισμούς για μια τέτοια εξέλιξη (πολύ περισσότερο που για πρώτη φορά οι ΗΠΑ υιοθετούν στόχο μείωσης των εκπομπών).
Όπως δήλωσε ο Ν Χρυσόγελος, πρόεδρος του ΔΣ και υπεύθυνος πολιτικών του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS “ H υιοθέτηση ενός τόσο μακροπρόθεσμου στόχου (για ένα έτος κατά το οποίο οι συγκεκριμένοι ηγέτες πιθανότατα δεν θα βρίσκονται πλέον εν ζωή) είναι ένα αναποτελεσματικό εργαλείο προκειμένου να αρχίσουν άμεσα οι απαραίτητες δομικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία.
   

Η απόφαση των G8 δεν είναι ούτε επαρκής ούτε ξεκάθαρη. Ο στόχος για μείωση των παγκόσμιων εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου στο μισό δεν είναι αρκετός για να αποτρέψει καταστροφικές αλλαγές στο κλίμα του πλανήτη. Σειρά εκθέσεων και μελετών –μεταξύ τους και νέα έκθεση του Sir Nicholas Stern- στον απόηχο της περσινής έκθεσης του IPCC, εκτιμούν πως για την προστασία του κλίματος με ικανοποιητική βεβαιότητα απαιτούνται μειώσεις κατά τουλάχιστον 60-80% στις παγκόσμιες εκπομπές.
   

Η απόφαση δεν είναι ξεκάθαρη γιατί εκπρόσωποι των G8 έχουν δώσει αντικρουόμενες ερμηνείες γύρω από το ποια είναι η χρονιά βάσης για τον υπολογισμό της μείωσης. Είναι το 1990 όπως στο Πρωτόκολλο του Κιότο, είναι το «στρογγυλό» 2000 ή μήπως το 2005 με τα πιο πρόσφατα στοιχεία;»
   Σύμφωνα με τον Τάσο Κρομμύδα, υπεύθυνο του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS για θέματα ενέργειας και προστασίας του κλίματος  «Το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα με την απόφαση των G8 είναι ότι δεν υπάρχουν κάποιες δεσμεύσεις που να δείχνουν ότι θα φτάσουμε σταδιακά έστω σε αυτό το στόχο με ενδιάμεσες δεσμεύσεις. Η μείωση των εκπομπών κατά 50% δεν μπορεί να επιτευχθεί σε μια μέρα, άρα χρειάζεται σίγουρα να μειώνονται τα αέρια που αλλάζουν το κλίμα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.  Η υιοθέτηση συγκεκριμένων και δεσμευτικών ενδιάμεσων στόχων είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Το ίδιο το IPCC είχε ζητήσει μειώσεις 25-40% για το 2020.
  

  Παραμένει, επίσης, η εκκρεμότητα για τις δεσμεύσεις και τη συμμετοχή όλων των χωρών του πλανήτη. Στη διευρυμένη συνάντηση στο Χοκάιντο με τη συμμετοχή και των ΕΕ, Αυστραλίας, Κίνας, Ινδίας, Ινδονησίας, Βραζιλίας, Μεξικού και Ν. Κορέας, οι αναπτυσσόμενες χώρες αρνήθηκαν να δώσουν την –απαραίτητη- έγκρισή τους στον παγκόσμιο αυτό στόχο. Με δεδομένο ότι οι ανεπτυγμένες χώρες –μεταξύ των οποίων προφανώς και η Ελλάδα- έχουν τη μερίδα του λέοντος από την μέχρι τώρα ευθύνη για τις εκπομπές και την αλλαγή του κλίματος, είναι προφανές πως για λόγους δικαιοσύνης θα πρέπει να αναλάβουν αυστηρότερους στόχους, της τάξης του 80-90%. Αλλά και οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορούν να συνεχίσουν στον ίδιο λανθασμένο δρόμο».
   

Η επιλογή είναι μπροστά μας. Έχουμε την ιστορική υπευθυνότητα να κάνουμε οτιδήποτε χρειαστεί για να μειώσουμε στο ένα πέμπτο ή και στο ένα δέκατο τις σημερινές εκπομπές μας ώστε να μπορέσουν τα εγγόνια των παιδιών μας να ζήσουν κάποια στιγμή την επανασταθεροποίηση του κλίματος;

Για επικοινωνία: Νίκος Χρυσόγελος 6936672882,  Τάσος Κρομμύδας 6945940916