Γεια σας, είμαι ένας πρωτοετής από την επαρχία. Πριν ένα χρόνο θυμάμαι τέτοια εποχή έδινα πανελλήνιες και πιστέψτε με, αν μπορούσα να μαντέψω πως θα είναι η "φοιτητική ζωή", θα προτιμούσα να τις ξαναδώσω!!! First things first, λένε οι άγγλοι. Αυτό που προπάντων με πείραζε στο σχολείο ήταν η παντελής έλλειψη σεξουαλικής ζωής. Αυτό υποτίθεται θα λυνόταν με το πέρασμα από το κατώφλι της νομικής. "Περνά εσύ τις πανελλήνιες και μετά θα βαρεθείς να γαμάς", "δε θα ξαναδιαβάσεις για 4 χρόνια", ήταν η ιδέα που σιωπηρά καλλιεργούσαν όλοι, από το σχολείο μέχρι το φροντιστήριο. Ένα χρόνο μετά συλλογίζομαι σε διαφορετικό πλαίσιο αυτές τις προτροπές. Αυτή τη στιγμή, λόγω της προσπάθειας{δυστυχώς άκαρπης} για να βρω μια φιλενάδα στο πρώτο εξάμηνο χρωστάω συνταγματικό και ιστορία του δικαίου, έχω να διαβάσω χιλιάδες σελίδες για την εξεταστική του δεύτερου εξάμηνου αλλά το χειρότερο από όλα, η μαλακία έχει χτυπήσει κόκκινο. Αυτά περίμενα εγώ να περνάω ως φοιτητής; Aυτό που έχω βαρεθεί να ακούω είναι ότι το70% των φοιτητών της νομικής είναι γυναίκες, από την ημέρα της εγγραφής. Η αλήθεια είναι ότι πριν έλθω στην Αθήνα το έβλεπα διαφορετικά λίγο το πράγμα. "Τόσες πόρνες έχει η Αθήνα, θα πηδάω άνετα και θα γίνω επιτέλους υγιής άνθρωπος!!!", έλεγα στον εαυτό μου. αλλά λογικό είναι, αν κάποιος θέλει να είναι υπερήφανος με τον εαυτό του να κάνει κάποια πράγματα με τον αντρίκειο τρόπο, όχι όπως ένας χαμένος. Στο κάτω κάτω της γραφής εγώ και όλοι μας δικαιούμαστε κάτι παραπάνω από Αυτά που αξίζει ένας ανεπρόκοπος. όλοι μου λένε ότι έπρεπε να είχα δηλώσει τη Θεσσαλονίκη για να περνώ καλύτερα, αλλά έχω πια σκυλοβαρεθεί να ακούω τι θα ήταν, είναι η θα είναι καλύτερο. Ας πηδιόμαστε στο διάβασμα, δε λέω, πράγμα για το οποίο παραπονούνται συνεχώς οι καθηγητές μας, αλλά ας πηδάμε και εμείς για να έχουμε τις στοιχειώδεις προϋπόθεσης γι’ αυτό....

(από το τόπικ "Είναι τα φοιτητικά χρόνια όπως τα περιμέναμε;")

…………………………………………………

ΕΝΑΣ  ΔΕΥΤΕΡΟΕΤΗΣ (ΠΛΕΟΝ) ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ

25 Ιανουαρίου 2004, 04

Γεια σας, τι κάνετε; Καιρό έχω να γράψω, μα τι λέω μήνες!!! Αρκετοί (η μάλλον αρκετές) θα με θυμούνται με πολλές άσχημες αναμνήσεις. Τότε έγραφα με οργή γιατί δεν είχα βρει ακόμη...γκόμενα!! Αμ έλα όμως που βρήκα και διαπίστωσα ότι έχω και μέγα ταλαντο με τις γυναίκες!!
Αντλώντας λοιπόν έμπνευση από παλιότερα θέματα είπα να ανοίξω αυτό το τόπικ για να εκθέσω και εγώ (περήφανος πλέον) όσο μπορώ περισσότερες ερωτικές ιστορίες έχω στο οποίο μάλιστα θα προσθέτω συνεχώς και άλλες. Ας διηγηθώ τη σημερινή που την βρίσκω χαριτωμένη. Αφού έκανα επί ένα τέταρτο σεξ εμπρόσθιο (η κλασσική στάση που προτιμούν όλες οι άπειρες γυναίκες),ξαφνικά άρχισα να χύνω άφθονο ιδρώτα πάνω στη φίλη, και εξαντλημένος της ζήτω να γυρίσει ανάποδα για να κάνουμε τα...αγαπημένα αρκουδάκια. Εκείνη αρνούμενη όπως πάντα, τέλος μετά δυσκολίας γύρισε. Αλλά έτσι όπως ήταν στημένη σαν οδοντογλυφίδα επάνω στο κρεβάτι με δυσκολία μπορούσα να διεισδύσω με τον ερωτικό λοστό μου στην πανηδονη γαλακτερή πηγή της ήβης. "Πρόσεχε κακομοίρη που μπαίνεις!", μου έλεγε. (Της είχα υποσχεθεί κολπικό έρωτα). Ο ερωτικός μου σωλήνας ήταν αδύνατον να εισδύσει έτσι όπως ήταν στημένη, παρά τις εννέα με δέκα δυνατές γαμικές ωθήσεις που έκανα.
Έμφορτος από καύλα της λέω "στήσου στα τέσσερα".
"Τι!!", φώναξε, "αποκλείεται!!".
"Τι, είπα εγώ,  το βρίσκεις υποτιμητικό και ταπεινωτικό;"
-Ναι.-Μα θα σκάσω αν δεν κάνουμε έτσι, δε θα μπορέσω να χύσω!
-Να σκάσεις!
-Μα θα τρελαθώ!!!
-Να τρελαθείς!.
Ουφ.
Αφού συνέχισα στην εξαντλητική στάση (αυτή που αναγκάζει τον άνδρα να χύνει ιδρώτα με τα κιλά, αυτήν των πουσ-απς), μετά πήγαμε στο μπάνιο να λουστούμε. Εκεί το βασικό μου όργανο παρόλο που είχε αρχίσει να ξεφουσκώνει αμεσως φούσκωσε πάλι σαν χοντρή αγγουρα η σαν γουδοχέρι από την λαγνοβαρη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε το νερό και ο ατμός. Όταν την είδα γυμνή μες στους αφρούς, τις αφράτες παρειες του κώλου της και τις ανθισμένες ως ροδοπέταλα πορφυρές νύμφες της (δηλαδη τα μικρα μουνόχειλα της) ανέκραξα στεντορειως από τον ιμερο: Αφροδίτη αναδυόμενη!! Ωωωχ θεέ μου, τι μούνος!! Αμέσως έπεσα γονατιστος και αρχισα να κάνω με πολλή περιπάθεια και ζέση ένα γλυκύτατο "μινεττον". Οι ρώθωνες της επάλλοντο.Τα στήθη της ανεβοκατεβαιναν γρηγορα. Η καρδιά της σκιρτούσε. Ήταν φανερά πλέον και Αυτή καυλωμενη. Η κλειτορίδα της τώρα ήταν σαν μικρή ψωλίτσα η πειδιο συναγωνιζόμενη τώρα τη δική μου καυλα. Έκανε "ααααχ και ωωωωχ" λαγνοβοώντας η απαλή ως μαγνόλια παιδίσκη και μετά από δέκα λεπτα "ωωωωχ,ααααχ, μη σταματας, παναγία μου πεθαίνω, πεθαίνω!!''. Καταλαβαινοντας τι σήμαινε Αυτό (και ενώ παράλληλα της έβαζα μουνοδάκτυλο με περίσσεια τεχνητά χείλη μου κολλήθηκαν σαν βδέλλες στην πύλη της Εδέμ και εν μέσω διαπύρων αναστεναγμών ηδυπάθειας και φλογερων αναφωνησεων συντελεστηκε η υγρη εκβαση,ενω εγώ κατεπινα με λαιμαργια τον πολύτιμο γυναικείο οπο, το πράγματι θεϊκό νέκταρ, προσπαθώντας να μη μου ξεφύγει ούτε η παραμικρή πέρλα του χυμού της μέχρι της ολικής εκθλίψεως της μουνόκρεμας της και της τέλειας εκμύζησης της, παίρνοντας έτσι μέσα μου τον ολβο του θεού και εν τέλει ο ίδιος γινόμενος θεός... 

-------------------------------
Πηγή: Greeklaws forum
http://www.greeklaws.com/fora/index.php?