Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, θα έπρεπε να είχε αντιληφθεί την σημασία που έχει ο κεντρικός οδικός άξονας στην ομαλή και ασφαλή συγκοινωνία, όλων των διαμερισμάτων του νησιού μας

Ουσιαστικά το θέμα του κεντρικού δρόμου, θα έπρεπε να είχε αντιμετωπισθεί από την Νομαρχία και τις τεχνικές υπηρεσίες, από το πρώτο ή έστω από το Δεύτερο πακέτο Ντελόρ, ή ακόμη, από τα Μεσογειακά προγράμματα. Ήταν ένα βασικό στοιχείο ανάπτυξης,όχι μόνο για την περιοχή, κατ εξοχή γεωργική, αλλά και για την απρόσκοπτη συγκοινωνιακή κυκλοφορία, ανθρώπων και εμπορευμάτων για όλο το νησί. Ο άλλος δρόμος, από τη θάλασσα, για τον οποίον έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά, χωρίς ακόμα να έχει ολοκληρωθεί, δεν προσφέρει την εγγύηση της ομαλής λειτουργίας του.
Όλοι γνωρίζουμε πως τους χειμερινούς μήνες, πάρα πολλές φορές ο δρόμος Βαθύ - Καρλόβασι, δεν περνιέται και η συγκοινωνία διακόπτεται από κατολισθήσεις και ειδικά από την προσβολή της αγριεμένης θάλασσας, αφού χωρίς σκέψη και χωρίς περίσκεψη, τραβήξανε παραλιακά το δρόμο, έρμαιο των βορείων ανέμων. Όπως η περιοχή «κάμπου Βουρλιωτών», που παλεύουν κάθε χρόνο για να τον κρατήσουν ανοιχτό και ξοδεύουν πολύτιμα χρήματα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Τώρα σκέφτονται να περάσουν και το δρόμο του Αγίου Κωσταντίνου από τη θάλασσα. Τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Δυστυχώς.. Γενικά ένα μεγάλο μέρος του παραλιακού δρόμου της νότιας πλευράς, προσβάλλεται από τη θάλασσα, και τα πράγματα θα χειροτερέψουν, γιατί η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που προσβάλουν τις παράκτιες περιοχές, θα κάνουν επισφαλή τον παραλιακό δρόμο, και θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας, με κίνδυνο η Σάμος να κοπεί στα δυο.
Έτσι ο κεντρικός δρόμος, Πυθαγόρειο - Πύργος - Καρλόβασι, έχει τεράστια σημασία. Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος που έχουμε, απρόσβλητος από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ο δρόμος που δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ.
Τι έπρεπε να γίνει; Απλά, όχι σπουδαία πράγματα. Μια διαπλάτυνση του υπάρχοντος δρόμου, 1-2 μέτρα, ένθεν και ένθεν, ένα γερό ασφαλτοτάπητα, και θα είχαμε μια ασφαλή και άνετη συγκοινωνία, χωρίς να καταστρέψουμε το φυσικό περιβάλλον, αντίθετα θα το αναδείξουμε και θα το προβάλουμε, και με λίγα χρήματα Πέρα από την ασφαλή συγκοινωνία, υψίστης σημασίας και σπουδαιότητας, για τον τόπο μας, θα δώσουμε την δυνατότητα να αναπτυχθεί η αγροτική μας οικονομία. Με μια σειρά από αγροτοβιοτεχνίες και βιομηχανίες , παραγωγής και τυποποίησης επίόνυμιον βιολογικών προϊόντων (λάδι- ελιές- κρασί- μέλι- αρωματικά φυτά κλπ). Με την λειτουργία Γεωργικής σχολής στο κτήμα Μύλων. Με την στήριξη του αγροτουρισμού και την παραμονή του πληθυσμού στα χωριά του.
Ο κεντρικός οδικός άξονας έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης των ορεινών οικισμών που σήμερα φθίνουν και μαραζώνουν..
Πήραμε λάθος δρόμο ανάπτυξης.. Κάποιοι επιτήδειοι έσπρωξαν προς αυτή την κατεύθυνση. Η τοπική αυτοδιοίκηση, από τα ψίχουλα της ταμειακής καχεξίας, βρέθηκε ξαφνικά μέσα σε ένα πακτωλό χρημάτων, που ήταν αδύνατο να διαχειρισθεί και πολύ λιγότερο να σχεδιάσει την κατανομή τους, σε προγράμματα αναπτυξιακά και ολοκληρωμένα. Η Δημόσια Διοίκηση δεν έδωσε καμιά βοήθεια. Αφησε τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους.. Μερικοί βγήκαν στα ραδιόφωνα να μιλήσουν για παράδεισους που περιμένουν τα νησιά μας με τα πακέτα Ντελόρ. Ο παράδεισος ήρθε σίγουρα, όχι για τον τόπο, που δίνει μάχη για την επιβίωση, αλλά για ορισμένους, που φρόντισαν για τις υψηλές απορροφήσεις χρημάτων, από αναπτυξιακά πακέτα, αλλοδαπά και εγχώρια. Σήμερα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, δέσμια από ένα μοντέλο ανάπτυξης πού δεν μπορεί να ανατρέψει, σχεδιάζει το μεγάλο τούνελ στον Πύργο, αφού ξέρει πως αυτό το κομμάτι δρόμου, στην καλλίτερη περίπτωση που λειτουργήσει θαυμάσια, δεν μπορεί να δώσει λύση στο κυκλοφορικό πρόβλημα, του κεντρικού οδικού άξονα, που έχει ανάγκη για την επιβίωση του, το νησί μας...
(πηγή: Η ΒΙΓΛΑ)