Μελέτη Μετσόβιου: Bιομηχανικά αιολικά πάρκα στη θάλασσα
Ημερομηνία Saturday, March 15 @ 23:28:46 UTC
Θέμα Νησιά


ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ εντόπισε στην Ελλάδα τις περιοχές όπου μπορεί να δημιουργηθούν βιομηχανικά αιολικά πάρκα στη θάλασσα
Του Γιώργου Κιούση


Οι Κυκλάδες, το Βόρειο Αιγαίο, η Νότια Κρήτη, το Βόρειο Ιόνιο καθώς και το νοτιοανατολικό μέρος των Δωδεκανήσων είναι οι καταλληλότερες περιοχές για δημιουργία Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων.

Τα πλεονεκτήματά τους: σε σχέση με την ξηρά, στη θάλασσα πνέουν εντονότεροι άνεμοι και επίσης, δεδομένου ότι η παραγόμενη ενέργεια μεταβάλλεται ανάλογα με τον κύβο της ταχύτητας του ανέμου, εκτιμάται ότι κάθε θαλάσσια ανεμογεννήτρια παράγει αρκετή ενέργεια σε έναν χρόνο, ώστε να καλύψει τις ανάγκες περίπου 1.500 νοικοκυριών, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει κατά 35.000 τόνους την παραγωγή του διοξειδίου του άνθρακα. Αν συνυπολογιστεί και ο χρόνος ζωής της, που στη θάλασσα είναι μεγαλύτερος κατά 25 χρόνια, προκύπτει η μεγάλη σημασία της εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας για την προστασία του περιβάλλοντος.

Η ομάδα μελέτης

Στα παραπάνω συμπεράσματα καταλήγει μελέτη επιστημονικής ομάδας του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με διευθυντή τον πρύτανη Κωνσταντίνο Μουτζούρη, η οποία διερευνά το σύνολο της ακτογραμμής της Ελλάδας για τον εντοπισμό κατάλληλων παράκτιων θέσεων για εγκατάσταση Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων.

«Πρόκειται για "καθαρή'' ενέργεια, η οποία συμπεριφέρεται πολλαπλώς φιλικά με το περιβάλλον. Ταυτίζεται με τον άνθρωπο και συνυπάρχει με τη ζωή. Δεν έχει καμία επιβάρυνση για το περιβάλλον και ο τρόπος παραγωγής έχει αδιαμφισβήτητη ασφάλεια. Η Ελλάδα είναι μια χώρα προικισμένη με έντονο αιολικό δυναμικό», μας λέει ο κ. Μουτζούρης.

«Ενεργειακή μελέτη για την Ελλάδα έδειξε ότι η χώρα μας μπορεί να καλύψει με 500 μεγάλες ανεμογεννήτριες τουλάχιστον το 10% των ενεργειακών αναγκών της, ενώ τα νησιά του Αιγαίου πελάγους, τα οποία έχουν πολύ υψηλό δυναμικό, εάν διασυνδεθούν με το εθνικό ηλεκτρικό δίκτυο μπορούν να αποτελέσουν αιολικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αντίστοιχους με τους θερμοηλεκτρικούς της ενδοχώρας. Ωστόσο, υπολείπονται σήμερα σε αριθμό και δυναμικό αιολικών πάρκων».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα βασικά πλεονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης είναι: «Διαθεσιμότητα άφθονων, μεγάλων, συνεχών εκτάσεων στο θαλάσσιο χώρο για την εγκατάσταση τέτοιων έργων, υψηλές ταχύτητες ανέμου, μικρότερη τύρβη ανέμου, λόγω των μειωμένων διαφορών θερμοκρασίας στη διεπιφάνεια θαλάσσης και ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα την αύξηση της αποδόσεως των ανεμογεννητριών και του χρόνου ζωής τους κατά 5 έτη τουλάχιστον, λόγω της μικρότερης καταπονήσεως τους. Μικρότερη τραχύτητα στην επιφάνεια θαλάσσης, λόγω της πιο ομοιόμορφης καθ' ύψος κατανομής των ταχυτήτων του ανέμου, με αποτέλεσμα να δύναται να χρησιμοποιηθούν χαμηλότερες (άρα και φτηνότερες) ανεμογεννήτριες. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι περιορισμένες. Καμία επίπτωση στο ανθρώπινο περιβάλλον, λόγω της εγκαταστάσεως των αιολικών πάρκων στο θαλάσσιο χώρο και σε μακρινή απόσταση από την παράκτια ζώνη, με αποτέλεσμα ο θόρυβος και η οπτική όχληση να μην έχουν καμία επίπτωση. Επιπλέον, δεν αλλοιώνονται οι χρήσεις ακτής. Η σημαντικότερη θετική επίπτωση στο περιβάλλον παραμένει η μηδενική εκπομπή ρυπογόνων ουσιών και αποβλήτων. Η συνολική απαιτούμενη ενέργεια για την κατασκευή, εγκατάσταση και συντήρηση της ανεμογεννήτριας προκύπτει να είναι λιγότερη από 2,5% της συνολικά παραγόμενης από το αιολικό πάρκο (S. Krohn, 2002). Τα αποτελέσματα εκτιμάται να είναι θετικότερα, λόγω του αναμενόμενου μεγαλύτερου χρόνου ζωής των Α/Γ στη θάλασσα».

«Η ορθή χωροθέτηση ενός αιολικού πάρκου εντός θαλάσσης», συμπληρώνει η Ελένη Ν. Αναστασάκη, πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ, ερευνητική συνεργάτρια στο Εργαστήριο Λιμενικών Εργων ΕΜΠ, «προϋποθέτει την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών σε καταρχήν μακρινή απόσταση από την ακτογραμμή και σε μικρά βάθη θαλάσσης, με κριτήρια την οικονομικότητα (κόστος κατασκευής, συντηρήσεως κ.ά.), την αποφυγή περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την αποδοχή από το κοινό, η οποία εξασφαλίζεται με τη μεγιστοποίηση της αποστάσεώς του από κατοικημένες παράκτιες περιοχές, από παράκτιες ζώνες αναψυχής, ακτές λουομένων κ.ά., για την απάμβλυνση της οπτικής και ηχητικής οχλήσεως, από ζώνες ναυσιπλοΐας κ.ά. Το μοναδικό μειονέκτημα στον ελλαδικό θαλάσσιο χώρο, έναντι με άλλες χώρες, όπου έχουν εγκατασταθεί ήδη ΘΑΠ (Δανία, Ολλανδία κ.ά.) είναι οι απότομες κλίσεις πυθμένα. Προς τούτο αναζητούνται περιοχές "απομονωμένες" προς μείωση της οχλήσεως. Η πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για την αποδοτική λειτουργία και την οικονομική βιωσιμότητα ενός αιολικού πάρκου είναι η ύπαρξη υψηλού και εκμεταλλεύσιμου αιολικού δυναμικού. Το μέγεθος και οι περιοδικές διακυμάνσεις της εντάσεως του ανέμου είναι οι πρωταρχικοί παράγοντες, οι οποίοι σχετίζονται με τη λειτουργία του ΘΑΠ».

Τα στοιχεία

Από την ανάλυση και επεξεργασία των ανεμολογικών στοιχείων της ΕΜΥ στους 43 συνολικά παράκτιους Μ.Σ. προέκυψε ότι η παράκτια ζώνη της Ελλάδος μπορεί να διακριθεί στις εξής περιοχές, από απόψεως αιολικού δυναμικού:

* Στο Βόρειο και Νοτιοανατολικό Αιγαίο υπάρχει ομαλή μεταβολή αιολικού δυναμικού, κυμαίνεται από 6.000KWh/m2 έως 12.000KWh/m2.

* Στην Κρήτη υπάρχει σταθερότητα του αιολικού δυναμικού, περίπου 6.000KWh/m2.

* Στις Κυκλάδες υπάρχει έντονα ανομοιόμορφη κατανομή του αιολικού δυναμικού, με μέγιστη κομβική θέση τον Μ.Σ. Πάρου (17.000KWh/m2).

* Στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα υπάρχει χαμηλό αιολικό δυναμικό, με ήπια μεταβολή από 2.000 έως 5.000KWh/m2.

* Στο Βόρειο Ιόνιο υπάρχει σχετικά υψηλό αιολικό δυναμικό, με έντονη όμως μεταβολή. Στις περιοχές των Μ.Σ. Κερκύρας και Πρεβέζης επικρατεί υψηλό αιολικό δυναμικό από 6.000 έως 10.000KWh/m2. Ενώ στο Νότιο Ιόνιο και συγκεκριμένα στους Μ.Σ. Ζακύνθου και Κεφαλονιάς, επικρατεί χαμηλό αιολικό δυναμικό, της τάξεως των 4.000KWh/m2.

(πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/06/2007)
.........................................................................................................................

Στη θάλασσα τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα
Του Γιάννη Γιαννούκου

Τα αιολικά πάρκα είναι καλύτερα να εγκατασταθούν στη θάλασσα. Αυτό είναι το συμπέρασμα της επιστημονικής ομάδας του εργαστηρίου Λιμενικών έργων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, που δημοσίευσε και η Ελευθεροτυπία.

Τα πλεονεκτήματα στη θάλασσα σε σχέση με την ξηρά είναι ότι στη θάλασσα πνέουν εντονότεροι άνεμοι και επίσης, δεδομένου ότι η παραγόμενη ενέργεια μεταβάλλεται ανάλογα με τον κύβο της ταχύτητας του ανέμου, εκτιμάται ότι κάθε θαλάσσια ανεμογεννήτρια παράγει αρκετή ενέργεια σε ένα χρόνο, ώστε να καλύψει τις ανάγκες περίπου 1.500 νοικοκυριών, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει κατά 35.000 τόνους την παραγωγή του διοξειδίου του άνθρακα.

Αν συνυπολογιστεί και ο χρόνος της ζωής της, που στη θάλασσα είναι μεγαλύτερος κατά 25 χρόνια, προκύπτει η μεγάλη σημασία της εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας για την προστασία του περιβάλλοντος.

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην περίπτωση αυτή είναι περιορισμένες. Καμία επίπτωση στο ανθρώπινο περιβάλλον, λόγω της εγκατάστασης των αιολικών πάρκων στο θαλάσσιο χώρο και σε μακρινή απόσταση από την παράκτια ζώνη, με αποτέλεσμα ο θόρυβος και η οπτική όχληση να μην έχουν καμία επίπτωση.

Πολλά άλλα θετικά αναφέρει η έρευνα του Πολυτεχνείου, τα οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια ότι η σωστή επιλογή είναι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη θάλασσα, σε μικρά βάθη, μακριά από παράκτιες κατοικημένες περιοχές, από παράκτιες ζώνες αναψυχής, ακτές λουσμένων, από ζώνες ναυσιπλοΐας κ.λ.π..

Ήδη έχουν εγκατασταθεί θαλάσσια αιολικά πάρκα σε Δανία, Ολλανδία κ.α

Οι θαλάσσιες περιοχές που ενδείκνυνται για εγκατάσταση Θ.Α.Π., σύμφωνα πάντα με την έρευνα είναι οι Κυκλάδες, το Βόρειο Αιγαίο, η Νότια Κρήτη, το Βόρειο Ιόνιο καθώς και το Νοτιοανατολικό μέρος των Δωδεκανήσων.

Το μόνο πρόβλημα για τους «Σωτήρες» μας, που κάνουν τα πάντα για να μας λύσουν το ενεργειακό «με το αζημίωτο», συνεπικουρούμενοι από τα οικολογικά παπαγαλάκια, είναι ότι έτσι χάνουν τη «βολή» τους. Πού να θαλασσοδέρνεσαι-σου λένε-στις θάλασσες, ας ξεχερσώσουμε καμιά χιλιάδα στέμματα πράσινου να κάνουμε τη δουλειά μας.

Η έρευνα του Πολυτεχνείου, αλλά και το προηγούμενο που έχει δημιουργηθεί σε άλλες χώρος, δίνουν διέξοδο στο πρόβλημα, αλλά και όπλα σ' αυτούς που θέλουν να κρατήσουν τον τόπο τους καθαρό και αλώβητο.

Ας συγχρονίσουν λοιπόν τις ενέργειές τους οι κάτοικοι των περιοχών που αγωνίζονται για μια περισσότερο ποιοτική ζωή και να ρίξουν αυτά τα τέρατα της αποκάλυψης στη θάλασσα.
 
-------------------------------------------------------------
(πηγή: Εφημερίδα: Διρφυακά Νέα, Ιούλιος 2007)



19ο Τεύχος



Το άρθρο αυτό προέρχεται από eyploia.aigaio-net.gr
old.eyploia.gr

Το URL της ιστορίας αυτής είναι ο εξής
old.eyploia.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1698