Το Συμβούλιο της Επικρατείας για τις αναδασώσεις
Ημερομηνία Sunday, September 09 @ 19:46:43 UTC
Θέμα Νησιά


Με μια ιδιαιτέρως επίκαιρη απόφαση (1104/06, Ε' Τμήμα), το Συμβούλιο της Επικρατείας δίνει σκόπιμες επεξηγήσεις σχετικά με τη διαδικασία των αναδασώσεων.

Σύμφωνα με την απόφαση του ανωτάτου Δικαστηρίου, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των νομίμων προϋποθέσεων (ολική ή μερική καταστροφή από πυρκαγιά ή άλλη αιτία).

Μάλιστα το ΣτΕ επισημαίνει ότι πριν από την κήρυξη της αναδάσωσης, η οποία χωρεί υποχρεωτικά όταν διαπιστωθεί η συνδρομή των παραπάνω νομίμων προϋποθέσεων, δεν απαιτείται, ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας, κλήση του ενδιαφερομένου σε ακρόαση, ούτε η προηγουμένη επίλυση τυχόν αμφισβητήσεων ως προς το χαρακτήρα της έκτασης αυτής ως δασικής ή μη.

Παράλληλα το ΣτΕ επισημαίνει ότι η απόφαση για την αναδάσωση πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη ως προς το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης, ενώ στο κείμενο της απόφασης γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στον τρόπο με τον οποίο δρουν οι καταπατητές για να επιτύχουν τους άνομους σκοπούς τους.

28/8/2007
-----------------------------------------------------------

Επισημάνσεις από το Συμβούλιο της Επικρατείας για τις αναδασώσεις

ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΙΛΟYMENH δασική έκταση κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των νομίμων προϋποθέσεων (ολική ή μερική καταστροφή από πυρκαγιά ή άλλη αιτία). Η απόφαση για την αναδάσωση πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη ως προς το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης.
 
Στον τρόπο με τον οποίο δρουν οι καταπατητές για να επιτύχουν τους άνομους σκοπούς τους αναφέρεται το δικαστήριο.
Έκθεση φωτοερμηνείας μεταγενέστερη της προσβαλλόμενης πράξης νόμιμα λαμβάνεται υπόψη προς ενίσχυση της αιτιολογίας αυτής, όταν αφορά σε κρίσιμα πραγματικά περιστατικά προγενέστερα της αναδάσωσης.

Αυτό τονίζεται σε μια ιδιαιτέρως επίκαιρη απόφαση του ΣτΕ (1104/06, Ε' Τμήμα) στην οποία αναφέρονται και τα εξής:

«Πριν από την κήρυξη της αναδάσωσης, η οποία χωρεί υποχρεωτικά όταν διαπιστωθεί η συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων, δεν απαιτείται, ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας, κλήση του ενδιαφερομένου σε ακρόαση, ούτε η προηγουμένη επίλυση τυχόν αμφισβητήσεων ως προς το χαρακτήρα της έκτασης αυτής ως δασικής ή μη.

Το γεγονός ότι μια επίδικη έκταση είχε θεωρηθεί κατάλληλη για την εξυπηρέτηση αποκαταστατικών σκοπών κατά το απώτατο παρελθόν, δεν ανατρέπει αφ' εαυτού το αιτιολογικό έρεισμα της αναδάσωσης που εκδίδεται κατ' εφαρμογή κατά πολύ μεταγενέστερης νομοθεσίας, σύμφωνα με την οποία κρίσιμο είναι το γεγονός αν η επίμαχη έκταση έχει ή όχι δασικό χαρακτήρα».

Πώς δρουν

Περαιτέρω, στο κείμενο της απόφασης του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου γίνεται διεξοδική αναφορά στα «πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης από τα οποία διαφαίνεται χαρακτηριστικά ο τρόπος με τον οποίο δρουν οι καταπατητές για να επιτύχουν τους άνομους σκοπούς τους».

Ειδικότερα, αναφέρεται αρχικά ότι «η πράξη με την οποία η συγκεκριμένη έκταση κηρύχθηκε αναδασωτέα, με σκοπό τη διατήρηση του χαρακτήρος του δάσους, του οποίου η βλάστηση με παράνομη εκχέρσωση εκδόθηκε ύστερα από αυτοψία δασονόμου και δασοφύλακα και από τις σχετικές εκθέσεις τους, στις οποίες επισημαίνονται τα εξής:

»Από τις αρχές μέχρι τα μέσα του 1996 ο αιτών προέβη στην καταστροφή της δασικής βλαστήσεως της επιδίκου εκτάσεως, αποτελούμενης από εκατοντάδες πεύκα και υπόροφο βλάστηση, διά της εκχερσώσεως δεκάδων πεύκων, σχίνων και πρίνων και διά της ανεγέρσεως, επί του εκχερσωθέντος τμήματος της εκτάσεως δύο μονίμων αυθαιρέτων κτισμάτων (το Μάρτιο του 1998), και περιέφραξε την έκταση αυτή με "τσιμεντένιο τοίχο, ύψους 1,50 μ. και μήκους 205 μ.".

Η έκταση αυτή, με έδαφος γαιώδες και μέση κλίση 10%, συνορεύει δυτικώς, βορείως και ανατολικώς με δάσος, είχε δε ανέκαθεν, βάσει των αεροφωτογραφιών των ετών 1937, 1945 και 1978 τη μορφή δάσους. Κατά το χρόνο των διενεργηθεισών αυτοψιών υπήρχαν στην έκταση αυτή123 πεύκα.

»Στην περιλαμβανόμενη στο έγγραφο των απόψεων της Διοικήσεως προς το Δικαστήριο έκθεση φωτοερμηνείας αεροφωτογραφιών των ετών 1945, 1960, 1967 και 1978, αναφέρεται ότι στις μεν αεροφωτογραφίες του έτους 1945 η έκταση καλύπτεται από πεύκα και θάμνους πυκνότητας άνω του 50%, στις δε φωτογραφίες των ετών 1960, 1967 και 1978 παρατηρείται αύξηση της δασικής βλαστήσεως, με πυκνότητα άνω του 80%.

Η έκταση αποτελεί τμήμα δάσους πλέον των τριών στρεμμάτων. Η έκθεση, αν και μεταγενέστερη της προσβαλλόμενης πράξης, νομίμως λαμβάνεται υπόψη προς ενίσχυση της αιτιολογίας αυτής, διότι αφορά κρίσιμα πραγματικά περιστατικά προγενέστερα της αναδασώσεως. Υπό τα δεδομένα αυτά, η κρίση της Διοικήσεως περί του δασικού χαρακτήρος της εκτάσεως παρίσταται νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη και πρέπει να απορριφθούν οι περί του αντιθέτου λόγοι ακυρώσεως.

Ειδικότερα, ο ισχυρισμός κατά τον οποίον μη νομίμως εκηρύχθη η προσβαλλόμενη αναδάσωση, διότι η δασική βλάστηση της επιδίκου εκτάσεως δεν κατεστράφη ολοσχερώς, αλλά απλώς εβλάβη, εφόσον εντός αυτής φύονται ακόμη 123 πεύκα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, δεδομένου ότι, όπως βεβαιώνεται από τη Διοίκηση, κατεστράφη μέρος της δασικής βλαστήσεως της εκτάσεως, και συνεπώς επεβάλλετο η λήψη του μέτρου της αναδασώσεως.

(Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, Σάββατο, 25 Αυγούστου 2007)



16ο Τεύχος



Το άρθρο αυτό προέρχεται από eyploia.aigaio-net.gr
old.eyploia.gr

Το URL της ιστορίας αυτής είναι ο εξής
old.eyploia.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1177