Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Αεροδρόμια-Λιμάνια: Νάξος - Νέο μεγάλο λιμάνι

ΝάξοςΗ ανάπτυξη, ο τουρισμός και οι εργολάβοι

Στην Ελλάδα τα περισσότερα έργα χαρακτηρίζονται από τις ατέρμονες ανακυκλήσεις χωμάτινων όγκων, την απεριόριστη χρήση του τσιμέντου και άλλων αδρανών και μη υλικών, κι ενώ πολλές φορές φαίνεται ότι διέπονται από μια λογική και ένα σχέδιο, αυτό δεν είναι δα και δεσμευτικό...
Πολύ πριν από την εποχή των "Μαυρογιαλούρων", οι πολιτικοί μοίραζαν αφειδώς υποσχέσεις, τρέφοντας έτσι τις ψευδαισθήσεις τους για μεγαλεία, ενώ στον κόσμο έταζαν ευημερία. Τον μύθο της ανάπτυξης τον συντηρούν επιμελώς, παλαιότερα φτιάχνοντας τη βρύση του χωριού ή έναν μικρό αγροτικό δρόμο, αλλά σήμερα πολύ περισσότερο, προπαγανδίζοντας μεγαλόσχημα έργα στα νησιά μας. Και αυτό διότι τα τελευταία έχουν ψωμί, είναι θεαματικά, καλλιεργούν την υστεροφημία του εκάστοτε πολιτικού, ευνοούν το αδηφάγο εργολαβικό κεφάλαιο, συντείνουν στην αύξηση των οικονομικών μεγεθών, αλλά κυρίως μεγιστοποιούν την απορροφητικότητα των κονδυλίων.

Πώς εντάσσονται τα έργα,

ποιοι τα διαχειρίζονται

και, τέλος, ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούνται;

Αν και τα μεγάλα έργα εμπίπτουν σε μια αναπτυξιακή ιδεολογία κι εντάσσονται σ'' έναν γενικότερο σχεδιασμό, πολλές φορές δεν υπακούν ούτε σε ορθολογικούς κανόνες, ούτε πολύ περισσότερο στην κοινή λογική. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα σφαγεία δίπλα στο σκουπιδότοπο!!!).

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, μεγάλα έργα όπως το λιμάνι, ο περιφερειακός δρόμος, το μεγάλο αεροδρόμιο που συζητιούνται ή υλοποιούνται σήμερα στη Νάξο, δεν γίνονται βέβαια με γνώμονα τη βελτίωση των συνθηκών και της ποιότητας ζωής των κατοίκων του νησιού. Σχεδιάζονται και προγραμματίζονται για να καλυφτούν οι ανάγκες του υπερτοπικού κεφαλαίου σε υποδομές, για να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για την προσέλκυση επενδυτών, όπως λέει και ο Αβραμόπουλος.
Γι'' αυτό, άλλωστε, και οι χωροταξικές που εκπονούνται και αναθεωρούνται και συμπληρώνονται με άλλες ειδικές μελέτες, παραμένουν στα συρτάρια του Y.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ώστε να διευκολύνονται οι συναλλαγές και τα κάθε είδους συμφέροντα. Η φαινομενική ασυνεννοησία, η έλλειψη συντονισμού, η σύγχυση αρμοδιοτήτων ανάμεσα στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες, στην πραγματικότητα βοηθούν στην απρόσκοπτη εφαρμογή του μοντέλου της άγριας ανάπτυξης. Παράλληλα, ο τρόπος που παίρνονται οι αποφάσεις, η γραφειοκρατία και η έλλειψη πληροφόρησης αποστερούν, εν τέλλει, κάθε δυνατότητα παρέμβασης από τις τοπικές κοινωνίες.
Η πεμπτουσία της παραπάνω πολιτικής συμπυκνώθηκε στα έργα για την Ολυμπιάδα, όπου όσοι τόλμησαν να τα αμφισβητήσουν χαρακτηρίστηκαν λίγο πολύ σαν εθνικοί μειοδότες. Σε μικρότερη βέβαια ένταση, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα έργα της περιφέρειας όπου οι αντιφρονούντες ταυτίζονται με τον "Μπιλ Λάντεν" που θα εφορμήσουν στο λιμάνι και εξοβελίζονται στο κοινωνικό περιθώριο.
Στη Νάξο, η άγρια τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών έχει αλλάξει οριστικά τον χαρακτήρα του νησιού, το φυσικό αλλά και το αγροτικό τοπίο, και οι καταστροφές σ'' αυτό το τόσο ιδιόμορφο κι ευπαθές περιβάλλον είναι, δυστυχώς, μη αντιστρεπτές. Η αειφόρος ανάπτυξη, οικολογικό άλλοθι των ιθυνόντων, δεν αποτελεί παρά ένα γλωσσοδέτη στην ακατάληπτη κενολογία των πολιτικών, ενώ επί της ουσίας παραμένει ένας αντιφατικός γρίφος μέσα στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι προωθούν την αειφορία όταν ανακατασκευάζουν παλιά λιθόστρωτα ενώ οραματίζονται μεγάλα αεροδρόμια, όταν αναδεικνύουν ξεχασμένες πηγές ενώ δίπλα περνάει ένας αυτοκινητόδρομος ταχείας κυκλοφορίας, όταν χτίζουν πέτρινες πεζούλες ενώ ο τόπος διατρέχεται από πυλώνες της ΔΕΗ.  Ας αφήσουν, λοιπόν, τις ήπιες αυτές δραστηριότητες στους εξωραϊστικούς συλλόγους που μέχρι τώρα μια χαρά τα κατάφερναν. 

Ο τουρισμός στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Η κατάσταση σήμερα έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Η τουριστική κρίση δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της συνολικής οικονομικής ένδειας που πλήττει τις δυτικές κοινωνίες (μια μείωση του εισοδήματος των τουριστών κατά 4%, μπορεί να οδηγήσει στην ελάττωση των τουριστικών εισπράξεων κατά 10%)2, αλλά κύρια οφείλεται στο ότι την τύχη της τουριστικής βιομηχανίας τη διαχειρίζονται σχεδόν αποκλειστικά οι κολοσσοί του ταξιδιού και της ψυχαγωγίας, οι γνωστοί tour operators.
Σε μια τόσο ασταθή παραγωγική δραστηριότητα, η μόνη σταθερά είναι οι χιλιάδες κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι. Το τουριστικό μεροκάματο σήμερα σημαίνει έντονη εντατικοποίηση τους κρίσιμους μήνες, παρατεταμένη περίοδος ανεργίας το χειμώνα και τέλος, περιορισμένη (λόγω εποχικότητας) ή και καμμιά ασφαλιστική κάλυψη.
Μια κοινωνία λοιπόν, δομημένη ολοκληρωτικά στο να προσφέρει τουριστικές υπηρεσίες, έχοντας χάσει κάθε δυνατότητα αυτονομίας, είναι αναπόφευκτο να κλυδωνίζεται διαρκώς στους ρυθμούς της κρίσης και να αναπαράγει την ομηρία της στα γούστα της αγοράς.
"Η μεγάλη αύξηση του αριθμού των τουριστών σε μια περιοχή - μετρούμενη σε αναλογία τουριστών προς μόνιμους κατοίκους - έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την αλλοίωση και την υποβάθμισή της (περιβαλλοντικά προβλήματα, υποβάθμιση υπηρεσιών, κοινωνική κρίση, οικονομικά προβλήματα), ιδιαίτερα όταν ξεπεραστεί η φέρουσα ικανότητά της. Αποτελεί τη φάση της ''τουριστικοποίησης'' της περιοχής, που αναπόφευκτα την οδηγεί στη φάση της ωρίμανσης και της κρίσης. Η ελκυστικότητα της περιοχής μειώνεται, και το ίδιο συμβαίνει με τον αριθμό και την ποιότητα των τουριστών. Την ίδια τύχη έχει και η απόδοση των επενδυμένων κεφαλαίων, τα οποία εγκαταλείπουν την περιοχή. Και αν για ένα προϊόν η εφαρμογή του κύκλου ζωής σημαίνει την εγκατάλειψή του και την αντικατάστασή του από άλλο, άραγε ποιο είναι το μέλλον μιας τουριστικής περιοχής που βρίσκεται στη φάση της ωρίμανσης;
Αυτοί που πασχίζουν για την αύξηση των αριθμών και ωρύονται για τις υποβαθμισμένες υποδομές, δεν κάνουν άλλο παρά να συσκοτίζουν τις αιτίες του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκουν με μένος να μας παραδώσουν βορά σε παρωχημένα μοντέλα ξεπουλημένης τουριστικής ψωροκώσταινας.
Τα επιχειρήματα αυτά αναμασώνται απ'' όσους θέλουν να παίξουν σαν παράγοντες στο νέο άκρως ανταγωνιστικό πεδίο της παγκοσμιοποιημένης τουριστικής βιομηχανίας, συνοδοιπόροι πλάι στις πολυεθνικές του ταξιδιού. Οι τελευταίες είναι άλλωστε αυτές που καθορίζουν τη ροή του τουρισμού, τις τιμές, τους προορισμούς, εν ολίγοις τη φυσιογνωμία ολόκληρων κομματιών του πλανήτη.
Για τους τοπικούς παράγοντες, η αισθητική, το φυσικό περιβάλλον  και ο πολιτισμός, τους ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που μπορεί να συμπληρώσει την αξία της επένδυσής τους. Έτσι, έχουν γίνει στυλοβάτες στην προώθηση και στη δημιουργία φαραωνικών, για το μέγεθος των νησιών, έργων τώρα για την κατασκευή μεγάλου λιμανιού, αύριο για το μεγάλο αεροδρόμιο ή τον περιφερειακό.
Όπως φαίνεται και από το σχεδιάγραμμα της μελέτης για το λιμάνι, οι έγκριτοι περιβαλλοντολόγοι ταυτίζουν τον πολιτισμό με την προσάραξη κρουαζιερόπλοιων!!!
Επιφανειακή και αστεία προσέγγιση, αφού, όπως τονίζει ο Ι.Κ. Τουμπακάρης η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στο συγκεκριμένο οικονομικό πλαίσιο (και όχι μόνο δυστυχώς), εννοούμε την, επιλεκτική και με τις απαραίτητες πάντα προσαρμογές στο παρόν, αξιοποίηση για τουριστικούς (οικονομικούς) αποκλειστικά λόγους, περιέργων και παραδόξων στοιχείων εκ του βίου των παλαιοτέρων γεννεών, τη μουμιοποίησή τους για κάποιο χρονικό διάστημα, εν τέλει δε την παραμόρφωση και τον ευτελισμό τους με μοιραία κατάληξη τον κάδο των απορριμάτων.

Η απόλυτη κυριαρχία της τουριστικής βιομηχανίας
?ραγε, χρειάζεται παρατηρητικότητα για να προσέξει κανείς ότι το μοντέλο της τουριστικής μονοκαλλιέργειας που έχει κυριαρχήσει στο νησί (όπως και σε πολλά άλλα), δεν έχει αλλοιώσει μόνο το τοπίο, αλλά οδηγεί σε μαρασμό κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα;
?λλωστε, με περισσό κυνισμό δηλώνουν από καιρό σε καιρό, ότι η γεωργία θ'' αποτελέσει στο μέλλον μια μικρή και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά απασχόληση. Η πρόσφατη απαγόρευση των τυροκομικών προϊόντων στο νησί είναι ενδεικτική.
Το ίδιο και στην αλιεία, όπου τα μικρά καΐκια δεν αντέχουν στον ανταγωνισμό, ενώ από χρόνια έχει δηλωθεί η πρόθεση για την απόσυρση χιλιάδων μικρομεσαίων σκαφών από τις θάλασσες. Τώρα, μάλιστα, με το μεγάλο λιμάνι τα περισσότερα σκάφη θα εκτοπιστούν από κει που έδεναν μέχρι σήμερα.
Δεν μας κάνει, λοιπόν, εντύπωση ότι κάθε σπιθαμή γης έχει οικοπεδοποιηθεί, ότι με βάση το νέο αναπτυξιακό νόμο και τις ευνοϊκές ρυθμίσεις Αβραμόπουλου, έλληνες και ξένοι επενδυτές θα μπορούν να χτίζουν ανενόχλητοι μεγάλες μονάδες σκυλεύοντας  τις τελευταίες εναπομείνασες αναξιοποίητες περιοχές του νησιού.
Τα πρώτα χρόνια της τουριστικής αθωότητας και του ενθουσιασμού έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ζούμε σε μια κοινωνία γερασμένη και νωχελική, βυθισμένη στη λήθη και στην υποταγή, παραδομένη σε έναν αγώνα επιβίωσης μέσα στις αγοραίες και ιδιοτελείς σχέσεις του καλοκαιριού.
Είναι πλέον αποδεκτό ότι κάθε έργο δεν προάγει απαραίτητα το καλό του τόπου, ενώ οι έννοιες της ανάπτυξης και της προόδου δεν είναι εκ προοιμίου θετικές, γι'' αυτό και πρέπει να αναλύονται και να αποδομούνται ώστε να κατανοεί κανείς τα κριτήρια και τα συμφέροντα όσων εκπονούν την αναπτυξιακή πολιτική.
Κι επειδή αυτοί που συλλαμβάνουν και σχεδιάζουν τέτοια μεγάλα έργα, δεν έχουν σκοπό να μας αφήσουν ήσυχους για λίγο καιρό ακόμα, καλό είναι να ξεκινήσει μια οργανωμένη αντιπαράθεση επί της ουσίας και όχι να παζαρεύουμε τα 7 ή 15 μέτρα δεξιά ή αριστερά.

Χρειάζεται, λοιπόν μεγάλο λιμάνι η Νάξος;
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία ενός λιμανιού είναι η ύπαρξη πλοίων και δρομολογίων. Όταν σήμερα ο υπουργός ναυτιλίας αγωνίζεται να μας πείσει ότι κανένα νησί δε θα μείνει χωρίς δρομολόγια το φετινό χειμώνα, σε τι θα χρησιμεύσει το μεγάλο λιμάνι τους χειμερινούς μήνες; Όταν υπάρχει μόνο ένα πλοίο την ημέρα για Πειραιά και πολύ λιγότερα έως καθόλου για την πρωτεύουσα του νομού, τη Σύρο, τι να μας κάνουν οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις;
Η επικείμενη απελευθέρωση στην ακτοπλοΐα απλώς θα νομιμοποιήσει την ασυδοσία των εφοπληστών αφού θα βάζουν τα πλοία τους μόνο στις επικερδείς γραμμές. Πάντως, εδώ και χρόνια, τους καλοκαιρινούς μήνες δεν λείπουν οι συχνές διασυνδέσεις με την Κρήτη, τις Δυτ. Κυκλάδες, τη Σάμο και τα Δωδεκάνησα και δεν τους εμπόδισε το μικρό λιμάνι μπρος στο κέρδος.
Ίσως οι εμπνευστές του μεγάλου λιμανιού να ήθελαν να δημιουργήσουν ικανοποιητικούς χώρους στάθμευσης για τα πλοία-καμάρια των εφοπληστών και να υποβάλλουν όλους εμάς στην αισθητική (και όχι μόνο) ρύπανση που επιφέρουν τέτοιες εγκαταστάσεις.
Απορούμε, πραγματικά, πώς προχωρούν σ'' ένα έργο τέτοιας εμβέλειας που, ιδίως τους χειμερινούς μήνες, δεν πρόκειται να βελτιώσει καθόλου την ποιότητα ζωής των κατοίκων του νησιού, ενώ επί της ουσίας θα εξυπηρετήσει μονάχα τους εφοπληστές και τα συμφέροντά τους.
Απορούμε γιατί τόσα χρόνια δεν έχουν πει κουβέντα για τα ακριβά εισιτήρια που έχουν υπερδιπλασιαστεί, για την αξιοθρήνητη κατάσταση στην ακτοπλοΐα, για τους εκβιασμούς των εφοπληστών που μας καθιστούν όμηρους στα καπρίτσια τους. Όταν μάλιστα αυτή τη στιγμή ακόμα βρίσκεται σ'' εξέλιξη η δίκη για το ναυάγιο του Σαμίνα πριν πέντε χρόνια, που έστειλε 81 ανθρώπους στο βυθό και δεκατέσσερα φέρετρα στη Νάξο.
Και συνεχίζουμε: Μας λένε ότι θα δένουν τέσσερα επιβατηγά πλοία ταυτόχρονα κι ένα κρουαζιερόπλοιο από την βορινή πλευρά. Οι περισσότεροι από μας που ζούμε καθημερινά το κυκλοφοριακό χάος που επικρατεί, ιδιαίτερα κατά την προσέγγιση των πλοίων, μια τέτοια προοπτική μας φαίνεται εφιαλτική.
Το πρόβλημα είναι άραγε η ταυτόχρονη προσέγγιση των πλοίων ή μήπως θα ήταν πιο σκόπιμο να κατανέμονται τα δρομολόγια με ορθολογικό τρόπο μέσα στη διάρκεια της ημέρας, ώστε να υπάρχει απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ταξιδιωτών; Κι επίσης πώς θα ελίσσονται ταυτόχρονα 4 πλοία μέσα στο λιμάνι ώστε να μπορούν να δέσουν την ίδια ώρα;
Εξάλλου, αν το δούμε και από την μεριά των επισκεπτών, οι οποίοι θα στοιβάζονται μέσα στο λιοπύρι και θα προσπαθούν να προσανατολιστούν μέσα στο κυκλοφοριακό κομφούζιο της χώρας, δεν θα αποκομίζουν σίγουρα την καλύτερη δυνατή εντύπωση. Εκτός και αν οι τοπικές αρχές στα πλαίσια μιας διαστροφικής πραγματικά συνωμοσίας, επιδιώκουν τη δημιουργία αυτού του χάους ώστε να πιέσουν για τη διάνοιξη περιφερειακού δρόμου, πράγμα που έχουν ήδη προτείνει συμβουλευτικοί φορείς όπως η ένωση ξενοδόχων.

?ξαφνα θα εξαφανιστεί ο ορίζοντας
Θα περίμενε κανείς ότι ένα τέτοιο έργο που θα αποτελειώσει οριστικά αυτό που κάποτε λεγόταν Παραλία της Χώρας, που θ'' αλλοιώσει για πάντα τη φυσιογνωμία της πόλης στοιβάζοντας συνήθως ακαλαίσθητες εγκαταστάσεις αναντίστοιχα μεγάλες για την κλίμακα του τόπου, μπαζώνοντας 17 στρέμματα από τη θάλασσα, επεκτείνοντας το βόρειο λιμενοβραχίονα κατά 300 μέτρα και το νότιο κατά 120μ, με τα πλοία να δεσπόζουν στον ορίζοντα σφιχταγκαλιάζοντας την πόλη, να έχει συζητηθεί ενδελεχώς μέσα στην κοινωνία ή και στα διάφορα συμβούλια. Ωστόσο, εκτός από μερικές βιαστικές ενημερώσεις, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει.
Ερωτηματικά επίσης, γεννιούνται και από την εμμονή των μελετητών της λεγόμενης Περιβαλλοντικής Μελέτης του έργου ότι δεν θα αλλοιωθούν οι οπτικές αξίες, γιατί πρόκειται για επέκταση του υφιστάμενου έργου. Βέβαια, το μέγεθος και η έκταση της επέκτασης ή ανάπλασης, σκόπιμα παραβλέπονται. Όπως και το γεγονός ότι η ταυτόχρονη πρόσδεση δύο, τριών ή και πέντε πλοίων μήκους από 120μ. έως 160μ. δε θα αποκρύψει μέρος της θέας ή του ορίζοντα.
Οι περιβαλλοντικοί όροι εξαντλούνται σε επισημάνσεις για το πώς θα διατίθενται τα ορυκτέλαια των μηχανημάτων εκσκαφής κι επίχωσης!!! Οι περιβαλλοντικές μελέτες είναι πραγματικά το μεγάλο ανέκδοτο, στην ουσία δεν είναι παρά ένα πιστοποιητικό αφοσίωσης των μελετητικών γραφείων στους εργοδότες τους (τις κατασκευαστικές), ενώ αποτελούν το οικολογικό άλλοθι προς κάθε ευαίσθητο περί τα οικολογικά, στο πνεύμα της "αειφορίας".. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι για κάθε έργο εγκρίνονται με συνοπτικές διαδικασίες.
Δεν είναι άραγε παράδοξο ότι για την έκδοση αδειών για απλές σταβλικές εγκαταστάσεις ζητούνται ένα σωρό όροι κι έτσι κανένας παραγωγός σήμερα δεν έχει άδεια, ενώ για ένα τόσο μεγάλο έργο βλέπουμε μια μελέτη που προβαίνει σε αυθαίρετα έως αστεία συμπεράσματα για να εγκριθεί στα γρήγορα. Οι θέσεις των συντακτών της προδίδουν την ιδεολογική ταύτισή τους μ'' ένα συγκεκριμένο μοντέλο άγριας ανάπτυξης και ιδιαίτερα όταν σε μια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κάτι τέτοιο θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να τίθεται σ'' αμφισβήτηση. Φαίνεται πως οι εν λόγω περιβαλλοντιστές δεν έχουν ακούσει τίποτα για το μέγεθος της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής.

 Είναι φανερό ότι η σκοπιμότητα αυτού του έργου είναι ασαφής και προβληματική για όποιον επικαλείται το κοινό συμφέρον και σίγουρα ικανοποιεί βασικά το μεγαλοϊδεατισμό και τη ματαιοδοξία των εμπνευστών του. Ωστόσο ένα δεδομένο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι η μετατροπή του λιμενικού ταμείου της Νάξου σε ανώνυμη εταιρεία και η τελική κατάληξη της διαχείρισης του λιμανιού από ιδιώτες (εφημ. «Ο κόσμος του Επενδυτή», Σάββατο 12/11/05). Σ' αυτά τα πλαίσια η αναβάθμιση του λιμανιού του νησιού είναι εύλογη αφού ένα ακόμα έργο που θα έχει γίνει με χρήματα του κράτους θα παραδοθεί σε ιδιώτες «επενδυτές» προς εκμετάλλευση. Μια ακόμη κίνηση στο γαϊτανάκι της ελεύθερης αγοράς.
Πάντως, όταν το έργο ολοκληρωθεί θα καθορίσει εν πολλοίς το χαρακτήρα του νησιού, ενώ η δημιουργία υποδομών τέτοιου βεληνεκούς σηματοδοτεί την πρόθεση αλλά και την παραδοχή, ότι η κυρίαρχη οικονομική δραστηριότητα στο νησί θα είναι η τουριστική μονοκαλλιέργεια μαζικού τύπου.

Και μια πρόταση, συνοπτική πλην όμως αποτελεσματική
Έτσι, μακροπρόθεσμα οι αρχές ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στους μεγάλους επενδυτές στους κάθε λογής κερδοσκόπους της γης και δίνουν βορά στο εργολαβικό κεφάλαιο και στις ξένες πολυεθνικές του τουρισμού, το ίδιο το πρωταρχικό παραγωγικό κεφάλαιο, την φύση του νησιού.
Επειδή, λοιπόν, η ανοχή έχει και τα όριά της, ας αντιτείνουμε, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, την ανοιχτή παλάμη στους σύγχρονους μαυρογιαλλούρους...


Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου

 



Σημείωση 3ο Τεύχος



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νάξος
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νάξος:
Διακοπές στην Νάξο, τoυ ?ρη Φανάρη


     Article Rating
Average Score: 5
Αριθμός Ψήφων: 8


Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


Associated Topics

Νάξος

"Νάξος - Νέο μεγάλο λιμάνι" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα