Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΛΕΝΕ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ να γίνουν η Τήνος και η Ανδρος Μύκονος. Ηδη η καταστροφή που έχει συντελεστεί σε σημεία του νησιού δεν είναι αναστρέψιμη. Και ασκούνται τρομερές πιέσεις για να χαλαρώσουν οι διατάξεις της πολεοδομικής προστασίας και των ζωνών ελεγχόμενης οικοδομικής δράσης, ώστε να επιτραπεί η περαιτέρω «αξιοποίηση». Το εύκολο χρήμα που αποκτήθηκε από τις μαγικές τελετές της παραοικονομίας πρέπει κάπου να επενδυθεί, και οι «ευκαιρίες» πλέον φαίνονται ανεξάντλητες. Η Τήνος έγινε του συρμού, και οι κάτοικοι, παλαιότεροι και νεότεροι, πριονίζουν αμέριμνοι το κλαδί στο οποίο κάθονται. Η παραδοσιακή φιλοξενία μετατράπηκε σε καταναλωτικό must, σαν τις επονείδιστες γιγαντοοθόνες της Βαρβακείου με τις συνεχείς διαφημίσεις, και η ματιά όλο και περισσότερων θολώνει από τη ζήλια και την αγωνία για το επιπλέον· το περιττό. Σ' αυτή τη λεπτή ισορροπία θα κριθεί το παιχνίδι. Ο Μαρξ κήρυξε χριστιανικότατα το «έκαστος κατά τις ανάγκες του», πράγμα που εφαρμόζουν πιστά οι αμπελουργοί, αλλά όχι οι άνθρωποι. Παρ' ότι ο αμπελώνας είναι και κοινός και εξ αδιαιρέτου...
07/05/2006

Υποκοριστικούλια
του Μάνου Στεφανίδη

Ο λόγος είναι προφανής / Η θλίψη καίει τις σκιές μας
ΕΠΕΙΤΑ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΑ, δεν μπορεί κάτι θέλουν να δηλώσουν με αυτές τις επανωτές μειώσεις, την αλλεπάλληλη συρρίκνωση των μεγεθών και των εννοιών. Οσο πιο χαμηλά τόσο το καλύτερο. Δεν είναι οικειότητα, δεν είναι ευγένεια, δεν είναι στιλ, είναι απλώς δειλία. Δεν τελειώνω την πρόταση και χτυπάει το τηλέφωνο: «Από το ΙΚΑ Τήνου είμαι, έτοιμη η πραξούλα σας -πρόκειται περί προστίμου- πού να σας τη στείλουμε;». ΙΚΑ, αστυνομία, πολεοδομία, επαρχείο, δημαρχία έχουν συνασπιστεί να με αποδείξουν παράνομο, ενώ είμαι απόλυτα νόμιμος. Τοπικά νιτερέσα, μικροεκβιασμοί «παραγόντων», εύκολο χρήμα και υστερία εργολάβων-πολιτευτών ως προς το τι είναι «ανάπτυξη» έχουν βαλθεί να μεταμορφώσουν έναν όλβιο τόπο οικιστικά και αρχιτεκτονικά σε Ραφήνα. Ισως για να αισθάνεται πιο άνετα ο πρωθυπουργός, που συχνά επισκέπτεται το νησί. Νυχθημερόν σκάβουν μπουλντόζες, σέρνονται φορτηγά ετοιμόγενα από χώμα, χτίζονται τριώροφες βίλες αναψυχής κυκλαδέξ τύπου, πουλάνε οι πάντες τη μάνα τους και τον πατέρα τους αλλά εγώ δεν μπορώ να χτίσω μια ξερολιθιά για να προστατέψω τρία, λυμφατικά δεντράκια -το ύδωρ πολύτιμο γαρ- από τις κατσίκες του γείτονα. Η επανίδρυση του κράτους, με σπέκουλες, καρφώματα, ψευδείς καταγγελίες άρχισε από την πλαγιά του Αγίου Ρωμανού. Εδώ και δύο χρόνια περιμένω μια πραγματογνωμοσύνη από την περιβόητη πολεοδομία Σύρου αλλά δεν έχει πλοίον, δεν έχει οδόν. Κατέφυγα στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, τον άξιο και αθόρυβο Λέανδρο Ρακιντζή, φόβο και τρόμο πλέον των λοβιτουρατζήδων του Δημοσίου, αλλά κι αυτός σήκωσε τα χέρια ψηλά. Δεν τα βάζει κανείς με την κεντρική μαφία της εκμετάλλευσης της γης και τα κατά τόπους παραρτηματάκια της, μου διαμήνυσε χρησιμοποιώντας ένα, ακόμη, υποκοριστικό για την περίσταση.
πηγή: ON OFF, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - 25/06/2006