Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Τουρισμός: Ένας άλλος τουρισμός είναι εφικτός του Μάκη Σταύρου

ΝησιάThursday, 02 March 2006 
ΑΕΙΦΟΡΙΚΟΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
(Εισήγηση του Μ. Σταύρου στο 3ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ)

Η οικονομική ανάπτυξη στον 19ο και 20ο αιώνα έδωσε την ευκαιρία σε μεγάλο αριθμό πολιτών να κάνουν ταξίδια σε περιοχές εκτός του τόπου κατοικίας τους με σκοπό να γνωρίσουν την ιστορία, την παράδοση και τον τρόπο ζωής των άλλων περιοχών ή άλλων λαών.

Όμως ο τουρισμός τα τέλη του 19ου και το πρώτο μέσο του 20ου αιώνα ήταν διαφορετικός σε σύγκριση με τον τουρισμό της σημερινής εποχής της παγκοσμιοποίησης. Διότι τότε δεν υπήρχε μαζικός τουρισμός παρά μόνο μετακινήσεις λίγων, μορφωμένων κυρίως ατόμων και με εισόδημα που ξεπερνούσε το μέσο εισόδημα των εργαζομένων.

Στην εποχή μας όμως και κυρίως από το 1980 και μετά είμαστε μάρτυρες μιας τουριστικής έκρηξης , αφού οι μετακινούμενοι επισκέπτες αυξάνονται και πληθύνονται και κατακυριεύουν τη γη. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο σε ένα χρόνο το 2000 πραγματοποιήθηκαν τουριστικές μετακινήσεις 698 εκατομμυρίων ατόμων.

Από το στοιχείο αυτό καθώς και από άλλα στοιχεία που έχει δημοσιεύσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (Π.Ο.Τ), γίνεται φανερό ότι ο τουρισμός δημιούργησε τον μεγαλύτερο κλάδο υπηρεσιών στον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου υπολογίζει ότι ο διεθνής τουρισμός αύξησε τα εισοδήματα του κλάδου μεταξύ του 1975 και του 2000 με ρυθμούς κατά 35% μεγαλύτερους απ' ότι η παγκόσμια οικονομία συνολικά.

Στον τουρισμό επίσης οφείλεται περισσότερο από 40% των παγκόσμιων εξαγωγών και του 8% στις υπηρεσίες και το εμπόριο συνυπολογιζόμενων αθροιστικά. Ο τουρισμός έτσι, ξεπερνά κατά πολύ σε οικονομική ανάπτυξη κλάδους όπως αυτούς των τροφίμων,
της κλωστοϋφαντουργίας και των χημικών προϊόντων. Όσον αφορά τις θέσεις εργασίας τα τελευταία 25 χρόνια, τόσο για εργαζόμενους που έχουν άμεση σχέση με τουριστικές υπηρεσίες όσο και για τις θέσεις που δημιουργούνται για να εξυπηρετήσουν έμμεσα τουριστικές ανάγκες (όπως κατασκευή ξενοδοχείων και άλλων τουριστικών εγκαταστάσεων) σύμφωνα επί σης με στοιχεία του ΠΟΤ δημιουργήθηκαν 200 εκατομμύρια θέσεις ή το 8% του παγκόσμιου οικονομικά ενεργού πληθυσμού.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ότι το 2000 η τουριστική βιομηχανία είχε έσοδα 3,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ή το 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ με βάση επίσης στοιχεία του (Π.Ο.Τ.).

Και να φαντασθεί κανείς ότι στα πιο πάνω δεν περιλαμβάνονται στοιχεία από τις εσωτερικές τουριστικές μετακινήσεις. Για παράδειγμα στη χώρα μου την Ελλάδα το 1990 ο εσωτερικός τουρισμός ανερχόταν σε 75 εκατομμύρια μετακινήσεις. Από τα στοιχεία αυτά εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο τουρισμός κατατάσσεται στους πέντε σημαντικότερους κλάδους της οικονομίας σε 83 κράτη του πλανήτη.

Βέβαια ο ρόλος του τουρισμού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης είναι πολλαπλός και όχι μόνο οικονομικός. Μαζί με τη μετακίνηση ατόμων μετακινούνται και συνήθειες ζωής, διατροφής, αθλητισμού και πολιτισμού. Διαμορφώνονται και διαδίδονται αξίες και αρετές. Και αυτό δεν γίνεται μόνο προς τη μία κατεύθυνση, αλλά και προς την άλλη. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Βόρεια Ευρώπη μαζί με τα πρώτα κύματα τουρισμού προς τον μεσογειακό νότο έκαναν την εμφάνιση τους και τα εστιατόρια με μεσογειακή διατροφή, άρχισε να ακούγεται μουσική απ' αυτές τις χώρες, να διαδίδονται οι χοροί και οι πολιτισμικές τους παραδόσεις. Τα τελευταία όμως είκοσι χρόνια παρατηρείται έντονα μια νέα τάση στον τουρισμό που είναι η αναζήτηση απόμακρων εξωτικών προορισμών που οι τουριστικές επιχειρήσεις ονόμασαν «οικοτουρισμό». Σε πολλά μέρη του κόσμου κυρίως σε ορεινές περιοχές με όμορφα αισθητικά τοπία και άθικτη ακόμα φύση, εκατομμύρια επισκέπτες αναζητούν την περιπέτεια και την αυθεντική επαφή με το βουνό και τα άλλα φυσικά οικοσυστήματα (ποτάμια, λίμνες, φαράγγια, βράχια κ.α).

Ορισμένα στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού είναι ενδεικτικά για την τάση των τουριστών από όλο τον κόσμο να επισκέπτονται τέτοιες περιοχές. Στις χώρες γύρω από τα Ιμαλάια από το 1990 και μετά παρατηρείται μια τουριστική έκρηξη. Η Κίνα δέχθηκε 24.000.000 αφίξεις το 1998 και είναι πέμπτη στην παγκόσμια κατάταξη τουριστικών προορισμών. Το Νεπάλ δέχθηκε 422.000 επισκέπτες το 1997, ενώ μόνο οι περιοχές του Landak και του Sikkim στην Ινδία δέχθηκαν 120.000 και 160.000 επισκέπτες το 1997. Αντίστοιχα το Πακιστάν δέχθηκε περίπου 380.000 επισκέπτες το 1997.

Η ταχύτατη αυτή τουριστική ανάπτυξη δυστυχώς πραγματοποιήθηκε με μοναδικό κριτήριο την αύξηση του συναλλάγματος και την αποκόμιση κερδών κυρίως για λίγες μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις.

Αποτέλεσμα αυτής της ανάπτυξης ήταν οι έντονες πιέσεις που δέχθηκαν και δέχονται οι περιοχές υποδοχής τουριστών, τα φυσικά τους οικοσυστήματα και η κοινωνική τους συνοχή, αλλά και οι πιέσεις από τον ανταγωνισμό που δέχονται οι μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις.

Αρνητικές συνέπειες του μαζικού συμβατικού τουρισμού στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες

Η τουριστική ανάπτυξη με τη μορφή που τη γνωρίσαμε τα τελευταία 30 χρόνια δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στις περιοχές που «αναπτύχθηκαν» τουριστικά και στις χώρες (αναπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες) που υιοθέτησαν αυτό το μοντέλο ανάπτυξης του μαζικού συμβατικού τουρισμού.

Κατ' αρχήν τα οικονομικά οφέλη αυτού του τρόπου τουριστικής ανάπτυξης είναι ελάχιστα για τις περιοχές που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς. Τη μερίδα του λέοντος από τα έσοδα κερδίζουν οι «tour operators» ή οι επιχειρήσεις που οργανώνουν τις μετακινήσεις των τουριστών. Στην πλειοψηφία τους οι επιχειρήσεις αυτές δεν βρίσκονται στις περιοχές υποδοχής, αλλά στις χώρες από όπου προέρχονται οι τουρίστες.

Παράλληλα οι μεγάλες τουριστικές κυρίως ξενοδοχειακές μονάδες παρέχουν οι ίδιες όλες σχεδόν τις υπηρεσίες (φαγητό, ποτά, καταστήματα για ψώνια, ψυχαγωγία κ.α.) με αποτέλεσμα να περιορίζονται τα κέρδη για τις τοπικές επιχειρήσεις. Επίσης ένα άλλο μέρος των εσόδων από τον τουρισμό διοχετεύεται σε εισαγόμενα προϊόντα και εμπορεύματα σε βάρος των τοπικών.

Εκτός όμως από αυτά οι μεγάλοι «tour operators» και οι αλυσίδες των ξενοδοχείων πιέζουν για πολύ χαμηλές τιμές πράγμα το οποίο πετυχαίνουν σε βάρος των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων με τεράστιο κόστος στο φυσικό περιβάλλον.

Σε πολλές περιπτώσεις καταργείται το 40ωρο εργασίας την εβδομάδα, ενώ δεν αναγνωρίζονται δικαιώματα των εργαζομένων για διακοπές και δεν υπάρχουν κατώτατα όρια μισθών. Απουσιάζουν κανόνες για την προστασία της εργασίας ενώ σε πολλές χώρες αναπτυσσόμενες αλλά και ανεπτυγμένες η ανασφάλιστη εργασία του παιδιού έχει γίνει κανόνας.

Και ενώ τα οικονομικά οφέλη για τις χώρες αυτές είναι μικρά, οι αρνητικές επιπτώσεις από τον τουρισμό είναι μεγάλες:

• Καταστροφές στο περιβάλλον ιδιαίτερα στις ακτές και τα δάση από καταπατήσεις μεγάλων εκτάσεων και ανοικοδόμηση  ξενοδοχειακών  μονάδων και άλλων εγκαταστάσεων

• Μόλυνση του περιβάλλοντος από τη μεγάλη χρήση του IX αυτοκινήτου και του αεροπλάνου. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Π.Ο.Τ το 60% των τουριστικών μετακινήσεων στις βιομηχανικές χώρες γίνεται με IX ενώ οι πτήσεις των αεροπλάνων (τακτικές ή τσάρτερ) συνεχώς αυξάνουν.

• Υπερβολική σπατάλη νερού για πισίνες και γκαζόν ακόμη και σε ορεινές περιοχές ή νησιά με λίγες βροχοπτώσεις.

• Ρύπανση του αέρα, του εδάφους και των υδάτων από τους χιλιάδες τουρίστες που κατακλύζουν τις περιοχές.

• Σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων.

• Παρατηρείται  υποβάθμιση των  κοινωνικών  και πολιτιστικών δομών καθώς και οικονομική υποβάθμιση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, τα οποία εξαιτίας της απώλειας των παραδοσιακών πηγών εισοδημάτων μεταναστεύουν στις πόλεις και τις περιοχές με τις μεγάλες τουριστικές μονάδες.

• Επιπτώσεις όμως υπάρχουν και στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των τουριστικών περιοχών: Τα παραδοσιακά επαγγέλματα (γεωργία, ή κτηνοτροφία και μικρή βιοτεχνία) εγκαταλείπονται λόγω της δυνατότητας των κατοίκων να ασχοληθούν με τουριστικά επαγγέλματα.

• Τέλος η αλλαγή των συνθηκών ζωής του εγχώριου πληθυσμού σε συνδυασμό με τη μαζική «εισβολή» τουριστών οδηγεί επίσης στην αλλοίωση της πολιτικής ταυτότητας, των ηθών, των εθίμων των διαπροσωπικών και κοινωνικών σχέσεων των κατοίκων των τουριστικών περιοχών.

Ακραία έκφραση αυτής της αλλοίωσης είναι η ανάπτυξη της πορνείας, της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης ακόμα και μικρών παιδιών. Και είναι τόσο έντονη η παρουσία παρόμοιων φαινομένων σε πολλές τουριστικές περιοχές της γης ώστε έχει καταγραφεί με τον όρο σεξοτουρισμός.

Εκτός από τις πιο πάνω συνέπειες από το μαζικό κερδοσκοπικό τουρισμό, θα πρέπει να τονίσουμε και τις συνέπειες που άρχισαν να διαφαίνονται από τον λεγόμενο «οικοτουρισμό».

Στο όνομα λοιπόν του οικοτουρισμού αναδιαρθρώνονται ολόκληρες περιοχές κοντά ή μέσα σε ελκυστικά φυσικά τοπία. Οι τοπικοί πληθυσμοί στερούνται τη γη και τα προϊόντα τους και όχι σπάνια διώχνονται με τη βία από τις περιοχές που ζουν για πολλούς αιώνες. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται από αυτόν τον τουρισμό δεν μπορούν να αναπληρώσουν τις βιοτικές ανάγκες των χωριών αφού συνήθως απασχολούνται λίγοι άνθρωποι και μάλιστα με εξειδικευμένες γνώσεις για τις λεγόμενες εναλλακτικές δραστηριότητες.

Από μια τέτοια τουριστική «ανάπτυξη» κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος:

• Οι επισκέπτες βιώνουν ένα μαζικό «αγελαίο» τουρισμό σε κορεσμένες τουριστικές περιοχές ή στα τουριστικά «γκέτο» των τεράστιων ξενοδοχειακών μονάδων όπου συνειδητοποιούν ότι αντιμετωπίζονται κυρίως σαν συνάλλαγμα.

• Οι μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις του συνθλίβονται κάτω από την πίεση του συνεχώς αυξανόμενου ανταγωνισμού.

• Οι τουριστικές περιοχές και οι πληθυσμοί τους υφίστανται τις αρνητικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις.

Ένας άλλος τουρισμός είναι εφικτός

Η ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών και στη τουριστική νομοθεσία και στην οργάνωση και το σχεδιασμό από την πλευρά των τουριστικών επιχειρήσεων αλλά και στη νοοτροπία των ίδιων των τουριστών έχει γίνει πλέον φανερή. Βάση για τις διαρθρωτικές αλλαγές μπορεί να αποτελέσει το άρθρο 28 του Πέμπτου Σχεδίου Δράσης της ΕΕ για την «Προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη» όπου ο τουρισμός επαναπροσδιορίζεται ως εξής:

«Ο τουρισμός είναι σπουδαίο στοιχείο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής και αντανακλά τις νομιμοποιημένες εμπνεύσεις του κάθε ατόμου να χαρεί νέα μέρη, να αφομοιώσει διαφορετικές κουλτούρες και να επωφεληθεί από διάφορες δραστηριότητες.

Μπορεί να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα θεμελιώδους σύνθεσης ανάμεσα στην οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος, αν σχεδιασθεί σωστά. Ο σεβασμός προς τη φύση και το περιβάλλον, ιδιαίτερα των παράκτιων και ορεινών περιοχών μπορεί να κάνει τον τουρισμό ταυτόχρονα επικερδή και μακροχρόνιο.

Με βάση αυτόν τον προσδιορισμό διαμορφώνεται ένα νέο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, ο βιώσιμος τουρισμός που βρίσκεται στον αντίποδα του σημερινού ξεπερασμένου και επικίνδυνου για την κοινωνία και τη φύση μοντέλου του μαζικού συμβατικού τουρισμού.

Ο νέος αυτός τουρισμός δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ισόρροπη και ήπια οικονομική ανάπτυξη, χωρίς τον κίνδυνο της επιβολής τουριστικού μονοπωλίου και τη συνακόλουθη υποβάθμιση ή και εξαφάνιση των υπόλοιπων οικονομικών δραστηριοτήτων (γεωργίας, κτηνοτροφίας κ.α).

Παράλληλα μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην προστασία των φυσικών οικοσυστημάτων και γενικότερα του περιβάλλοντος των τουριστικών περιοχών καθώς και στη διαφύλαξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Στο επίκεντρο η ήπια και σταθερή ανάπτυξη

Αυτού του είδους ο τουρισμός, ο βιώσιμος δηλαδή τουρισμός, όπως προσδιορίζεται στο Πέμπτο Σχέδιο Δράσεως της ΕΕ στοχεύει.

α) Στη διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στη φύση και στις τουριστικές δραστηριότητες με πρώτη προτεραιότητα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την πραγματική του αξιοποίηση για αναψυχή και ευχαρίστηση και των τουριστών αλλά και των τοπικών πληθυσμών.

β) Στην οικονομική αναβάθμιση των φτωχότερων περιοχών με την ενίσχυση παραδοσιακών επαγγελμάτων και εισαγωγή νέων με στόχο την αύξηση των θέσεων εργασίας.

γ) Στη μείωση ή και εξάλειψη της τάσης για εγκατάλειψη από τους κατοίκους των χωριών και των κωμοπόλεων προς τα μεγάλα αστικά κέντρα.

δ) Στην βελτίωση του τρόπου ζωής στις παραδοσιακές κοινωνίες και σε μια νέα και πιο δημιουργική σχέση ανάμεσα στους κατοίκους με το χώρο διαμονής τους.

Για να υλοποιηθούν βέβαια οι πιο πάνω στόχοι είναι ανάγκη να θεσμοθετηθούν ρυθμίσεις όπως:

1. Η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας (δήμοι, κοινότητες, επαγγελματίες, σύλλογοι).

2.  Κριτήρια για τις χρήσεις γης με σαφή διαχωρισμό σε ζώνες (απόλυτη προστασία, αγροτική χρήση, οικιστική χρήση κ.α)

3.  Ρυθμίσεις για την προβολή και προώθηση των τοπικών προϊόντων.

4. Όρια στον αριθμό των διαθέσιμων κρεβατιών στις τουριστικές περιοχές, ανάλογα με τον αριθμό των μόνιμων κατοίκων.

5.  Μέτρα για την προβολή της ιστορίας του πολιτισμού και της παράδοσης καθώς και την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών μνημείων.

6. Όρια στην κατανάλωση ενέργειας και κίνητρα για τη χρήση και εναλλακτικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ιδιαίτερα μέτρα απαιτούνται για τη χρήση του νερού.

7.  Μέτρα για την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς (τραίνων, λεωφορείων, πλοίων) και για αποθάρρυνση στη χρήση του IX καθώς και των αεροπλάνων για μικρές αποστάσεις.

8.  Κίνητρα για την ανάπτυξη των θέσεων εργασίας και απασχόλησης των τοπικών πληθυσμών με ταυτόχρονη εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ιδιαίτερη έμφαση να δοθεί στην εργασία των γυναικών και των παιδιών.

9.  Εκπαίδευση και ενημέρωση με ειδικά σεμινάρια των απασχολούμενων άμεσα ή έμμεσα με τον τουρισμό για τη φιλοσοφία και τους στόχους της βιωσιμότητας.

10. Ενημέρωση των επισκεπτών για τα ιστορικά οικολογικά και άλλα στοιχεία των περιοχών που επισκέπτονται καθώς και για τους ενδεδειγμένους τρόπους συμπεριφοράς που να δείχνουν σεβασμό στον τρόπο ζωής, τις αξίες και τις πεποιθήσεις των τοπικών πληθυσμών.
πηγή: ecocrete.gr



Σημείωση 6ο Τεύχος



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νησιά
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νησιά:
Για τη φώκια μονάχους - μονάχους, της Ναυσικάς Καραγιαννίδη


     Article Rating
Average Score: 5
Αριθμός Ψήφων: 1


Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


Associated Topics

Νησιά

"Ένας άλλος τουρισμός είναι εφικτός του Μάκη Σταύρου" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα