Η Μονή Δαφνίου που συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO υπέστη σοβαρό πλήγμα από το σεισμό του 1999 και από τότε, για εννέα χρόνια, παρέμεινε κλειστή στο κοινό.

Ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. με τέσσερα υπομνήματα προς την 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μία επιστολή στο Συνήγορο του Πολίτη, δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά και δύο ερωτήσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή, Μ.Παπαγιαννάκης – Ψαριανός ΣΥΡΙΖΑ (02/2008), Μ.Δαμανάνη ΠΑΣΟΚ (09/2008) κατάφερε με «στενό μαρκάρισμα» να επιταχύνει τις διαδικασίες και να ανοίξει ο προαύλιος χώρος της Μονής στις 15/10/08. Ο Πρόεδρος του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. ήταν και ο πρώτος επισκέπτης την ημέρα εκείνη.

Ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. προγραμματίζει επίσκεψη – ξενάγηση στον πανέμορφο χώρο της Μονής, την Κυριακή 26/10/08 στις 11:00 και μετά προτείνει καφέ στον Διομήδειο Κήπο.

Την ξενάγηση θα κάνει η φιλόλογος και Γραμματέας του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Ασημίνα Ζαμπούνη.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τη Μονή Δαφνίου έχουν ζωγραφίσει και φωτογραφίσει δεκάδες καλλιτέχνες όπως ο F.Perilla 1928, Τάσος, Nelly’s,Fred Boissonnas κ.ά., την έχουν συμπεριλάβει σε μυθιστορήματα μεγάλοι πεζογράφοι όπως ο Εμμανουήλ Ροΐδης στην Πάπισσα Ιωάννα (1866), ο Κοσμάς Πολίτης στο Λεμονοδάσος (1930) κ.ά. και την έχουν περιγράψει γνωστοί περιηγητές όπως ο Φραγκίσκος Σατωμπριάν (1806), ο Γουστάβος Φλωμπέρ (1850) κ.ά

http://xpolis.blogspot.com/

------------------

Μονή Δαφνίου
Η Μονή Δαφνίου βρίσκεται στο Χαϊδάρι, 11 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας, νότια της λεωφόρου Αθηνών στο ομώνυμο δάσος και κοντά στην Ιερά Οδό που οδηγεί στην Ελευσίνα. Από το 1990 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Στο σεισμό του 1999 υπέστη σοβαρές ζημιές. Μέχρι σήμερα ήταν κλειστή για το κοινό λόγω των εργασιών αποκατάστασης.

Ιστορία και Αρχιτεκτονική
Η μονή ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα πάνω στα ερείπια του ναού του Δαφναίου Απόλλωνα ο οποίος είχε καταστραφεί από του Γότθους το 395. Κάποιοι κίονες ιωνικού ρυθμού του αρχαίου ναού χρησιμοποιήθηκαν και πάλι. Σήμερα έχει διασωθεί μόνο ένας, ενώ οι υπόλοιποι μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο από το Λόρδο Έλγιν.

Ο κυρίως ναός είναι ένα βυζαντινό μνημείο του 11ου αιώνα. Σώζονται ψηφιδωτά, τα καλύτερα διατηρημένα της πρώτης περιόδου (Δυναστεία Κομνηνών, 1100 περίπου) που αντιπροσωπεύεται από την αυστηρή και ιερατική απεικόνιση του Παντοκράτωρα Χριστού στο εσωτερικό του τρούλου, κύριο χαρακτηριστικό της Μακεδονικής εποχής.

Μετά τη λεηλασία της μονής από τους Σταυροφόρους το 1205, ο Otho de la Roche, Δούκας των Αθηνών την παραχώρησε στους Κιστερκιανούς μοναχούς. Οι Γάλλοι μοναχοί ανοικοδόμησαν τον Εξωνάρθηκα, πρόσθεσαν έναν περίβολο γύρω από το μοναστήρι καθώς και άλλες αλλαγές μέχρι και την εκδίωξή τους από τους Τούρκους, όταν η μονή παραδόθηκε το 1458 και πάλι στους ορθόδοξους μοναχούς. Με το πέρασμα των αιώνων η μονή ερημώθηκε. Οι εργασίες αποκατάστασής της ξεκίνησαν μόλις το 1888.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια