Δύο λυπηρά περιστατικά μου έδωσαν αφορμή για αυτό το άρθρο. Συγκεκριμένα στην ράμπα που βρίσκεται μπροστά από το φαρμακείο της κ. Κρικελλή. Μια ράμπα που φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί τα ιατρεία που βρίσκονται εκεί και για να υπάρχει ευκολότερη πρόσβαση στο φαρμακείο που συνήθως χρησιμοποιείται από άτομα κάποιας κινητικής δυσκολίας (υπερήλικες, άνθρωποι με βοηθήματα). Σ' αυτό το σημείο είναι μονίμως τον τελευταίο καιρό παρκαρισμένο ένα τζιπ. Στην αναζήτηση του κατόχου του, -αφού ρωτήθηκαν αρκετοί θαμώνες των γύρω μαγαζιών-, έγινε γνωστός ο κάτοχος του, ο οποίος θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα από το καθένα, τι πάει να πει κινητική δυσκολία, που δεν αφήνει πολλούς από μας να κατέβουμε, πόσο μάλλον να ανέβουμε, έστω κι ένα σκαλοπάτι πεζοδρομίου. Αν μην τι άλλο, πρέπει λογικά να υπάρχει μια παραπάνω ευαισθησία από τους λειτουργούς της υγείας. Πρέπει, να προσπαθούν να μας ανακουφίζουν κι όχι να μας παιδεύουν ακόμα περισσότερο. Το δεύτερο περιστατικό συνέβηκε στο στενό της Παλλάδας, την Κυριακή των Βαΐων το πρωί. Κάνοντας την καθιερωμένη μου βόλτα και συγκεκριμένα μπροστά στο ΚΑΠΗ του Δήμου Τήνου ήταν αραγμένο το IX του Δημάρχου μας, με τέτοιο τρόπο που δεν πέρναγε ούτε άνθρωπος. Αγανάκτησα κι αναγκάστηκα να μιλήσω με άγριο υφός. Πιστεύω όμως, με το δίκιο μου. Το ζήτημα δεν είναι αν βγήκε ο κ. δήμαρχος να το πάρει η όχι... νομίζω ότι θα έπρεπε ο πρώτος πολίτης του νησιού μας να προσέχει τις κινήσεις του, να δείχνει σεβασμό στον συμπολίτη του και να έχει κάποια παραπάνω ευαισθησία. Δεν μ' αρέσει να κρίνω άτομα από μεμονωμένα γεγονότα, αλλά τέτοιες καταστάσεις πρέπει να καυτηριάζονται πριν το κακό παραγίνει.
Πέρυσι είχα κάνει κάποια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσω τους φορείς και τα σώματα ασφαλείας του τόπου μας, όμως κανενός δεν "ίδρωσε το αυτί του". Το μόνο που προσπάθησαν να κάνουν από μέρος του Δήμου, ήταν να δώσουν μια ωραία παράσταση σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με όλα τα εφέ δυνατές φωνές, γροθιές πάνω στο τραπέζι, και τελικά να με πουν λίγο - πολύ αχάριστο αφού έχουν κάνει τόσες ράμπες αποκλειστικά για μένα!!! Αποτέλεσμα αυτής της αναισθησίας είναι η χαώδης κατάσταση που επικρατεί στα πεζοδρόμια και στους χώρους που λογικά δεν πρέπει να σταθμεύει κανείς.
Κάνω άλλη μια φορά έκκληση να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή όλοι μας και ιδιαίτερα τα όργανα της τάξης και οι αρχές του τόπου, στις ράμπες των πεζοδρομίων και γενικά να βοηθάμε με κάθε ευκαιρία όσους έχουν μια κινητική δυσκολία. Ας δείξουμε την παιδεία μας. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ήμαστε απαίδευτοι, ημιάγριοι, αναίσθητοι...Ας το αποδείξουμε με την συμπεριφορά μας.

πηγή: «τηνιακή ΕΝΔΟΧΩΡΑ»