Welcome to eyploia.aigaio-net.gr!

     On Line Πλοία
Για να δείτε τα πλοία
On line στο Αιγαίο
πατήστε εδώ.

     Ανακοίνωση
 ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ
Για να σωθεί η Σαντορίνη
και το Αιγαίο από
την τοξική βόμβα βυθού
Sea Diamond

 SIGN the PETITION
and help protect Santorini
and the Aegean Sea
from toxic dangers
 


     Κατηγορίες
?γρια Ζωή
Αεροδρόμια Λιμάνια
Αιολικά Πάρκα
Αλιεία
Ανανεώσιμες Π. Ε.
Απόβλητα
Απορ/τα-Ανακύκλωση
Απόψεις-Ιδέες
Βιοτοποι/βιοπ/λότητα
?γρια Ανάπτυξη
Βιώσιμη Ανάπτυξη
Δάση
Διάνοιξεις Δρόμων
Διατροφή
Διάφορα
Δίκτυο
Εκδηλώσεις-Ενημέρωση
Ενέργεια
Έρωτας και Αιγαίο
Θάλασσα-Ακτές
Κεραίες
Κλίμα
Κοινωνία Πολιτών
Κτηνοτροφία
Κυνήγι
Μ.Μ.Ε.
Νερό
Οικολογική Γεωργία
Παραδοσιακοί Οικισμοί
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Ρύπανση
Συγκοινωνία
Τουρισμός
Φίλοι των ζώων
Φυσικοί Πόροι
Χωροταξία

     Νησιά


     Επιλογές
·Θέματα
·Αρχείο ?ρθρων

·1ο Τεύχος
·2ο Τεύχος
·3ο Τεύχος
·4ο Τεύχος
·5ο Τεύχος
·6ο Τεύχος
·7ο Τεύχος
·8ο Τεύχος
·9ο Τεύχος
·10ο Τεύχος
·11ο Τεύχος
·12ο Τεύχος
·13ο Τεύχος
·14ο Τεύχος
·15ο Τεύχος
·16ο Τεύχος
·17ο Τεύχος
·18ο Τεύχος
·19ο Τεύχος
·20ο Τεύχος
·21ο Τεύχος
·22ο Τεύχος

     Who's Online
Υπάρχουν επί του παρόντος 10 Επισκέπτης(ες) και 0 Μέλος(η) που είναι συνδεδεμένος(οι)

Είσαστε ανώνυμος χρήστης. Μπορείτε να εγγραφείτε πατώντας εδώ

     Search



     Έπαθλο

Το περιοδικό της Πελοποννήσου


 Έρωτας και Αιγαίο: Νησιά Αιγαίου - Δικαστικές ανακρίσεις και αποφάσεις

Νησιάκατά τα πρώτα έτη του ελληνικού κράτους

1839 - ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ
Η Ελένη θυγάτηρ Δημητρίου Στραφτοπούλου εξ εγγράφου μηνύσεώς της, την οποίαν επαρουσίασεν εις το εν Γαλατσίω Ελληνικόν Υποπροξενείον κατεμήνυσεν τον ειρημένον πατέρα της, ότι και πριν και μετά την υπανδρείαν της εξηκολούθει να ασελγαίνει μετ’ αυτής.
Επί τη βάσει δε της μηνύσεως ταύτης συλληφθείς ο ειρημένος Δ. Στραφτόπουλος παρεπέμφθη ενταύθα υπό του ιδίου Υποπροξένου και εξετασθείς από τον ενταύθα ανακριτήν ενταύθα επιληφθέντα την ανάκρισιν της υποθέσεως ταύτης απελύθη προσωρινώς της προφυλακίσεως, ενώ δε εξηκολούθη η κατ’ αυτού ενεργουμένη ανάκρισις, ανεχώρησεν κρυφίως εντεύθεν δι’ άγνωστον μέρος ο ρηθείς Δ. Στραφτόπουλος.
Και επομένως εξεδόθη κατ’ αυτού υπ’ αριθ....… της 11 Μαίου .... κατασχετήριον υπό του ανακριτού, αλλ’ εστάθη ανέφικτος η μέχρι τούδε σύλληψίς του.

                                   ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
                    Διελθόν την Δικογραφίαν σκεφθέν κατά τον Νόμον
Επειδή αν και αφενός η Ελένη θυγάτηρ Δ. Στραφτοπούλου η και μηνυτής, και ο σύζυγος αυτής βεβαιούσι δια της καταθέσεώς των τα εξής.
Ότι ο ειρημένος Στραφτόπουλος ανάγκασεν εις ασέλγειαν την ρηθείσαν θυγατέρα του Ελένην και εξηκολούθει να συνευρίσκεται μετ’ αυτής πριν την υπανδρείαν της εξήτει να εξακολουθή μετ’ αυτής την αυτήν αξιόποινον πράξιν αλλά δεν συγκατένευε πλέον η ειρημένη θυγάτηρ του ούσα ύπανδρος και ευρισκομένη υπό την προστασίαν του συζύγου της, ότι δια τούτο ο Δ. Στραφτόπουλος έδερε και απήλει αυτήν καθώς και τον σύζυγόν της, και ότι δεν ευρέθη παρθένος η ρηθείσα Ελένη εν καιρώ της υπανδρείας της
• αφ’ ετέρου όμως εκ των εν τη ανακρίσει εξετασθέντων λοιπών μαρτύρων, τινές μεν βεβαιούσι δια της καταθέσεώς του ότι υπήρχε φήμη εις Γαλάτσιον, ότι ο Δ. Στραφτόπουλος είχεν αθεμίτους σχέσεις μετά της ειρημένης θυγατρός του Ελένης, άλλοι δε εξ αυτών και ιδίως η Μίνα Τζαγκορόγια, Μαρία Νικολάου Παπαδοπούλου, Νικόλαος Ευσταθίου, Παρασκευή Γ.  Βαπτισμένου βεβαιούσιν ότι μετά τον γάμον της Ελένης Δ. Στραφτοπούλου επληροφορήθησαν από τον σύζυγον αυτής Μωϋσήν, καθώς και από τον οποίον είδον νυμφικόν αιματωμένον Χιτώνα, ότι η ειρημένη Ελένη ευρέθη παρθένος εν καιρώ του γάμου, και ότι ο Δ. Στραφτόπουλος κατεφέρετο κατά της θυγατρός του Ελένης και του συζύγου της δια προικώας απαιτήσεις τας οποίας είχον ούτοι κατ’ αυτού.-

Επειδή εκ των ανωτέρω εκτεθέντων προκύπτουσιν μεν ενδείξεις βαρείαι κατά των ειρημένων Δ. Στραφτοπούλου και κατά της θυγατρός του Ελένης, ότι ο μεν πρώτος προ του 1839 ησέλγει μετά της θυγατρός του Ελένης εν Γαλατζίω, αύτη δε ότι εν γνώσει και εκ προθέσεως κατά τον ανωτέρω τόπον και χρόνον υπεστήριξε την πράξιν ταύτην της αιμομιξίας δια της συνδρομής της...

...................................................................................................................

1842 - ΣΕΡΙΦΟΣ, ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΙΜΗΣ
Ο Λουκάς Χαρτοφύλακας, δια της από 9. Μαΐου 1842 προς τον Δήμαρχον Σερίφου μηνύσεώς του, κατεμήνυσε την Μαρίαν, σύζυγον Αθανασίου Μητροφάνους, και την θυγατέρα αυτής Αικατερίνην, ότι κατά την 7. του αυτού μηνός προσέβαλεν την τιμήν της θυγατρός του Μαρίας εντός της εν Σερίφω οικίας του Δημητρίου Κόντε, λέγουσαι προς αυτήν ότι επορνεύετο εις Κωνσταντινούπολιν με τους Αρμενίους και Τούρκους, και ότι συγχρόνως επέπεσαν κατ' αυτής και την έδειραν
προς τούτοις δε ότι προσέβαλαν και την τιμήν αυτού του μηνυτού, λέγουσαι αυτόν "κλέπτην", και την θυγατέρα του "κλεπτακόθρεμμα"...

........................................................................................................................


1843 - ΣΥΡΟΣ, ΒΙΑΣΜΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ
Ο Βασιλικός Θεοδοσίου, αλιεύς, εμφανισθείς κατά την 4ην Ιουλίου 1843 ενώπιον του δημοτικού αστυνόμου Ερμουπόλεως,  ανέφερεν ότι την νύκτα της προτεραίας ενώ εκοιμάτο μετά του συντρόφου του Κωνσταντίνου Σκοπελίτου εις την λέμβον του έχων αυτήν δεμένην εις την ξηράν εντός του λιμένος της νήσου Σύρου, ήκουσε κρότον λέμβου και εγερθείς μετά του ειρημένου συντρόφου του είδεν εντός της λέμβου του τον Γεώργιον Λέριον, λεμβούχον, και άλλας δύο λέμβους, την μίαν εμπρός και την άλλην όπισθεν της ιδικής του, ότι αι λέμβοι αυταί ήσαν μεταξύ του φανού του λιμένος και του λιμένος αυτού
ότι ο ειρημένος Γεώργιος επροσπάθει να πείση τον μηνυτήν εις ασέλγειαν, τούτου δε μη θέλοντος να ενδώση, εισήλθον εις την λέμβον του από τας λοιπάς
δύο λέμβους ο Δημήτριος Ανδριώτης και ο Αθανάσιος Λήμνιος και συνέλαβον αυτόν από την κεφαλήν και τον λαιμόν, και ούτω δια της βίας ησέλγησεν κατ' αυτού ο διαληφθείς Γεώργιος Λέριος
Ταύτα εκθέσας ο διαληφθείς Βασίλειος Θεοδοσίου, εζητήσατο την κατά νόμον τιμωρίαν των μηνυθέντων ένεκα της αναφερθείσης πράξεώς των
Περαιωθείσης δε της ανακρίσεως ο Εισαγγελεύς επρότεινε εις το Συμβούλιον τούτο να αποφανθή
1) την προανάκρισιν περαιωμένην
2) την ύπαρξιν αφορμής προς κατηγορίαν κατά του Γεωργίου Μανόλη Πυλίνη, Δημητρίου Λεονάρδου, και Αθανασίου Γεωργίου, απάντων λεμβούχων και κατοίκων Ερμουπόλεως ότι κατά την νύκτα της 3. προς 4. Ιουλίου 1843 εν τω λιμένι Σύρου, εκ συστάσεως ηνάγκασαν εις ασέλγειαν τον παίδα Βασίλειον Θεοδοσίου μεταχειριζόμενοι σωματικήν βίαν
Επειδή εκ των καταθέσεων των εν τη ανακρίσει εξετασθέντων μαρτύρων Βασιλείου Θεοδοσίου και Κωνσταντίνου Ιμπριάλου και Θεμιστοκλέους Γεωργίου  .................... βεβαιούνται τα εξής γεγονότα:

1ον ότι κατά την νύκτα της 3. Ιουλίου ε.έ. ο Βασίλειος Θεοδοσίου και ο Κωνσταντίνος Ιμπριάλος εκοιμούντο εντός της λέμβου των, δεμένης ούσης εις την ξηράν, εντός του λιμένος της νήσου Σύρου, πλησίον εις τα παλαιά ψαράδικα.
2ον ότι τότε ήλθον εκεί οι τρεις κατηγορούμενοι, ο Γεώργιος Μανόλη Πυλίνης, Λέριος, ετών 18, ο Δημήτριος Λεονάρδου, ?νδριος, ετών 24,  και ο Αθανάσιος Γεωργίου, Λήμνιος, ετών 16, και έλυσαν την λέμβον των ειρημένων δύο μαρτύρων, και έσυρον αυτήν εντός του λιμένος προς το Λοιμοκαθαρτήριον, έχοντας εκ των ιδικών των λέμβων την μίαν έμπροσθεν και την άλλην κατόπιν της λέμβου, όπου εκοιμώντο οι ανεφερθέντες μάρτυρες.
3ον ότι εξυπνήσαντες οι ειρημένοι Βασίλειος Θεοδοσίου και Κωνσταντίνος Ιμπραήλος, είδον τον Γεώργιον Μ. Πυλίνην εντός της λέμβου των
4ον ότι Γεώργιος Μ. Πυλίνης προέτρεψε τον Βασίλειον Θεοδοσίου να συγκατανεύση εις το να ασελγήση (ο Γ.Μ.Πυλίνης) μετ' αυτού παρά φύσιν, αλλά ο Βασίλειος Θεοδοσίου δεν ηθέλησε να ενδώση εκουσίως εις την πρότασιν ταύτην
5ον ότι τότε πρσήλθον κατά προτροπήν του Γ.Μ. Πυλίνη και οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι, ο Δ. Λεονάρδου, ?νδριος, και ο Α. Γεωργίου, Λήμνιος, και συνέλαβον τον Βασίλειον Θεοδοσίου και ο μεν έκλεισεν αυτώ το στόμα και τον εκράτει από τον λαιμόν, ο δε εκράτει αυτόν από την μέσην, μεθ' ο και οι τρεις συνάμα έρριψαν αυτόν καταγής, και ούτω δια της βίας ηδυνήθη ο Γ. Μ. Πυλίνης να ασελγήση κατ' αυτού.
6ον ότι μετά την πράξιν ταύτην οι Δ. Λεονάρδου και Α. Γεωργίου επροσπάθησαν να πείσωσι τον σύντροφον του Β. Θεοδοσίου Κ. Ιμπραήλον εις το να ασελγήσωσι μετ' αυτού, αλλά καμφθένετς από τας παρακλήσεις και από τα δάκρυα του ειρημένου Κωνσταντίνου Ιμπραήλου παρήτησαν αυτόν χωρίς να θελήσωσι δια της βίας να εκτελέσωσι κατ' αυτού την πράξιν της παρά φύσιν ασελγείας

 Επειδή τα γεγονότα ταύτα ομολογεί εν μέρει και ο εις των κατηγορουμένων, ο Α. Γεωργίου, αποδίδων εις τον συγκατηγορούμενόν του Γ. Πυλίνην, την ειρημένην κατά του Β. Θεοδοσίου πραχθείσαν πράξιν του βιασμού, υποστηριχθείσαν κατά την ομολογίαν του αυτού κατηγορουμένου Α. Γεωργίου, αμέσως δια της συνδρομής του ετέρου συγκατηγορουμένου Δ. Λεονάρδου
Επειδή εκ της από της 7. Ιουλίου ε.ε. εκθέσεως του επισκεφθέντος τον Β. Θεοδοσίου δικαστικού Ιατρού Νικολάου Βελισαρίου βεβαιούται, ότι περί την έδραν αυτού εξ αριστερών υπάρχει μικρόν τι ερύθημα,  εξ ου εικάζεται ότι σώμα τι βιαίως ωσθέν προσέβαλε δια καταθλίψεως εν μέρει την έδραν και επετέλεσε δια τρίψεως το μικρόν διαγραφέν ερύθημα.
Επειδή εκ τούτων απάντων εξάγονται αποχρώσαι ενδείξεις εφ' ων δύναται να στηριχθή κατηγορία το παρόν Συμβούλιον διατάσσει την συνέχισιν της φυλακίσεως των ειρημένων κατηγορουμένων....
............................................................................................................................

1843 - ΝΑΞΟΣ, ΑΛΛΗΛΟΕΞΥΒΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΙΜΗΣ
Ο Μιχαήλ Λιαρόπουλος, γεωργός, δια της από 31. Μαρτίου 1844 προς τον Δήμαρχον Απειραθίας της Νάξου εγγράφου μηνύσεώς του κατεμήνυσε τον Ιωάννην Γ. Σάββαν, επίσης γεωργόν και την σύζυγόν του Ζαμπέταν, ότι την 28. του αυτού μηνός, εν τω χωρίω Κομνιακή του αυτού Δήμου, προσέβαλον δημοσίως την τιμήν αυτού και της οικογενείας του δια των λέξεων "κερατά μπεμπέ" δια τον λόγον ότι είναι κερατάς, ότι η σύζυγός του εμοιχεύετο με διαφόρους, και ιδίως με τινά, ονομαζόμανον Αδάμην, ότι τα τέκνα του είναι τέκνα άλλων και νόθα, καθότι και μέχρι τούδε, όταν αναχωρήση από την οικίαν του, η σύζυγός του κατακλείεαι εις αυτήν με άλλους.
ότι έκλεψεν από τους ιδίους είκοσι φλωρία, και εις άλλους διάφορα πράγματα, και ότι είναι κλέπτης φανερός και αποδεδειγμένος,
και εζητήσατο δε την κατά νόμον τιμώρησιν αυτών.
Ο Εισαγγελεύς μετά το πέρας της Ανακρίσεως υποβαλών εις το Συμβούλιον τούτο τα της δικογραφίας έγγραφα επρότεινε να αποφανθή
α) την προεισαγωγικήν ανάκρισιν περαιωμένην β) την εις το ακροατήριον των ενταύθα Πλημμελειοδικών αναπομπήν της δίκης κατά του Ι.Γ. Σάββα, κατοίκου του χωρίου Κομνιακής, γεωργού, Ζαμπέτας συζύγου αυτού, ετών 18 και Μιχαήλ Λιαροπούλου, κατοίκου Κομνιακής, ετών 28, γεωργού, ως υπαιτίων των...

............................................................................................................................


1845 - ΣΥΡΟΣ, ΤΑΚΤΙΚΟ ΘΑΜΩΝΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ ΤΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ, ΤΟΝ ΕΔΕΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΓΙΑΞΑΝ (ΧΛΕΥΑΣΑΝ)
Την 12. Ιουλίου 1843 ο Ιωάννης Τσαλίμπας ξενοδόχος και κάτοικος Ερμουπόλεως δι' εγγράφου μηνύσεώς του της 25. 7βρίου 1845 κατεμήνυσεν εις τον παρά τω Δικαστηρίω τούτω Εισαγγελέα τον Νικόλαον Θωμάν πρώην δικαστικόν κλητήρα ότι κατά τας αρχάς Αυγούστου 1845 μεταβάς ούτος εις τον πενθερόν τού μηνυτού Παναγιώτην Μανούσον τον εκατηγόρησεν, ειπών εις αυτόν, ότι ο μηνυτής γαμβρός του Ιωάννης Τσαλίμπας πηγαίνει εις μιας δημοσίας το σπίτι, με την οποίαν συνευρίσκεται και ότι ο αγαπητικός της τον συνέλαβε και τον έδειρε, και τον εχούγιαξαν, ειπών (ο μηνυθείς) τα αυτά και εις τους Αθανάσιον Ντουσμένην οινοπώλην, και Παναγιώτην Βαφέα, κατοίκους ενταύθα.
 
Εκ της ανακρίσεως εξάγονται τα εξής γεγονότα
1ον ότι ο κατηγορούμενος Νικόλαος Θωμάς κατά τας αρχάς Αυγούστου 1845 επήγεν εις το ενταύθα μαγειρείον του Παναγιώτου Μανούσου, και ευρών αυτόν εκεί του είπεν, ότι ο γαμβρός του Ιωάννης Τσαλίμπας πηγαίνει εδώ και εκεί και θέλει πωλήσει την καπόταν του, και ότι του φωνάζουν εις τον μαχαλά γιούχα
2ον ότι ο αυτός Νικόλαος Θωμάς επήγαινε πολλάκις εις το εργαστήριον του ειρημένου Μανούσου, και του έλεγεν, ότι τον γαμβρόν του Ιωάννην Τσαλίμπαν έπιασαν εις τας πουτάνας, τον έδειραν και τον εχούγιαξαν, και ότι πηγαίνει εις μιας δημοσίας γυναικός την οικίαν και συνευρίσκεται μετ' αυτής
3ον ότι ο αυτός κατηγορούμενος επήγε μίαν ημέραν εις το εργαστήριον του χατζή Γιάννη Αναστασίου, και ιδών αντίκρυ τούτου τον Παναγιώτην Αντωνίου του είπε περί αυτού του μηνυτού δεν ηξεύρεις τι έκαμαν του κουμπάρου σου οπού τον εχούγιαξαν εις την γειτονίαν μου και τον εκυνήγησαν  και
4ον ότι ο κατηγορούμενος είχε σχέσιν μετά του μηνυτού Ιωάννου Τσαλίμπα κατ' εκείνην την εποχήν και ήτο φίλος του.
Επειδή εκ τούτων απάντων εξάγονται αποχρώσαι ενδείξεις κατά του κατηγορουμένου Ν. Θωμά αφ' ων δύναται να στηριχθή κατ' αυτού κατηγορία, ότι καθύβρισεν λόγοις τον μηνυτήν δια των εκφράσεων ότι πηγαίνει εις μιας δημοσίας γυναικός την οικίαν και συνεβρίσκεται μετ' αυτής και ότι τον έπιασαν εις τας πουτάνας, τον έδειραν και τον εχούγιαξαν
Επειδή η πράξις προβλέπεται και τιμωρείται από το άρθρον ….
Δια ταύτα παραπέμπει εις το ακροατήριον του Πταισματοδικείου Ερμουπόλεως τον Ν. Θωμάν…

............................................................................................................................

1846 - ΣΥΡΟΣ, ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΒΙΑΣΜΟΣ 10ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Το Δικαστικόν Συμβούλιον Των Εν Σύρω Πλημμελειοδικών
συγκείμενον από τους Δικαστάς Δημήτριον Παπάγον, Ανακριτήν, Προεδρεύοντα, Ιωάννην Στεκούλην και Χρήστον Β. Ροϊλόν.
Συνελθόν εις το  Δωμάτιον των διασκέψεων την δεκάτην Απριλίου 1846. Επί παρουσία του πα' αυτώ Αντεισαγγελέως Μιχαήλ Παλαμά και του υπογραμματέως Λεωνίδου Γ. Κουρούκαφα, κωλυομένου του Γραμματέως Αλεξάνδρου Α. Καντακίτου, δια να σκεφθή και αποφανθή επί της εξής υποθέσεως.

Ο Ιωάννης Παναγιώτου παρουσιασθείς μετά του πατρός του ενώπιον του Αστυνόμου Ερμουπόλεως την 25. Μαρτίου ε.ε. εμήνυσε τους Αντώνιον Σίμου, Δημήτριον Διατζέντου και Λεωνίδαν Θεοδώρου, κατοίκους ενταύθα, ότι την 24. του αυτού μηνός όπισθεν του ενταύθα Λοιμοκαθαρτηρίου ηνάγκασαν εις ασέλγειαν τον ειρημένον Ιωάννην Παναγιώτου.
Κατά συνέπειαν της μηνύσεως ταύτης ενεργήθη ανάκρισις και οι κατηγορούμενοι προεφυλακίσθησαν.....
Επειδή οι κατηγορούμενοι παίδες, καθ' όσον εξάγεται εκ της ανακρίσεως δεν συνεπλήρωσαν μεν εισέτι το 14. έτος της ηλικίας των, αλλά ενήργησαν μετά διακρίσεως την εις αυτούς αποδιδομένην πράξιν, εν τοιαύτη δε περιπτώσει έχει χώραν ο καταλογισμός,
δια ταύτα να παραπεμφθώσι εις το ακροατήριον του κατά την περιφέρειαν των εν Αθήναις Εφετών Κακουργοδικείου  ο Αντώνιος Σίμου, Δημήτριος Διατζέντου και Λεωνίδας Θεοδώρου, ως υπαίτιοι, ότι κατά την 24. Μαρτίου ε.ε. όπισθεν του ενταύθα Λοιμοκαθαρτηρίου ηνάγκασαν εις ασέλγειαν τον Ιωάννην Παναγιώτου, δεκαετή παίδα,  μεταχειρισθέντες σωματική βίαν και απειλάς κατ' αυτού, και να διαταχθή η διάρκεια της φυλακίσεώς των.
εκ του συνόλου της ενεργηθείσης ανακρίσεως και εκ της ομολογίας των κατηγορουμένων προκύπτουσι τα εξής γεγονότα
ότι την 24. Μαρτίου ε.ε. οι τρεις κατηγορούμενοι μετά τινων άλλων παίδων και του μηνυτού Ιωάννου Παναγιώτου εμβάντες εις μίαν λέμβον διευθύνθησαν απέναντι του ενταύθα Λοιμοκαθαρτηρίου εις το Νησίδιον, όπου κείται ο φανός, εις την λέμβον δε ταύτην εισήλθεν ο ρηθείς Ιωάννης Ι. Παναγιώτου ιδών τους άλλους γείτονάς του παίδας και προσκληθείς παρά του κατηγορουμένου Α. Σίμου
ότι φθάσαντες εις το ειρημένον Νησίδιον εξήλθον όλοι οι εν τη λέμβω και έπιον ύδωρ, μετά δε ταύτα εισήλθο εις την λέμβον και απεμακρύνθησαν αυτόθεν.
ότι επομένως
1ον ο κατηγορούμενος Δ. Διατζέντος, μετά δε ταύτα και οι λοιποί δύω κατηγορούμενοι Α. Σίμου και Λ. Θεοδώρου εντός της λέμβου και επί παρουσία των εν αυτή παίδων ηνάγκασαν εις ασέλγειαν τον Ι. Παναγιώτου, μεταχειριζόμενοι σωματικήν βίαν κατ' αυτού και απειλούντες ότι θέλουσι τον ρίψει εις την θάλασσαν δια να πνιγή
ότι ο βιασθείς Ι. Παναγιώτου είναι νεώτερος των δώδεκα ετών και ότι εκ των τριών κατηγορουμένων ο μεν αποδίδει την πράξιν εις τον έτερον, ο δε εις τον άλλον...

.....................................................................................................................

1849 - ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΚΑΥΓΑΣ ΣΕ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ

Ο Μοίραρχος Κυκλάδων ανέφερε προς τον ενταύθα Εισαγγελέα δια του υπ' αριθ. 1121 της 7. Ιουλίου 1849 έγγραφόν του, ότι ο Αθανάσιος Γεωργίου, Κυδωνιεύς, το εσπέρας της 6. του αυτού μηνός Ιουλίου εισέβαλε δια της βίας εις την ενταύθα οικίαν της πόρνης Ειρήνης Παππά Ιωάννου, καΙ εκτύπησεν αυτήν, και ότι προτρεπόμενος από τον εν υπηρεσία χωροφύλακα να αναχωρήση εκ της ειρημένης οικίας και ηεπίθεσεν εις την προσκλησίν του και περιπλέον επέθεσε χείρα κατά του χωροφύλακος τούτου, προσπαθών να του αφαιρέση το ξίφος.
Ενεργηθήσεις επί της μηνύσεως ταύτης ανακρίσεως και προφυλακισθέντος του κατηγορουμένου ως ξένου περαιωθείσης δε της ανακρίσεως ο Εισαγγελεύς δι' εγγράφου του εις το Συμβούλιον τούτο επρότεινε να αποφανθή τούτο.

Το Συμβούλιον διελθόν τα της Δικογραφίας έγγραφα
σκεφθέν κατά τον νόμον
επειδή εκ των καταθέσεων των μαρτύρων και λοιπών εν τη Δικογραφία εγγράφων προκύπτουσι τα εξής γεγονότα:
ότι την 6. Ιουλίου 1849, εντός ενός καφενείου, κατά τα Δημόσια, εκάθητο δημοσία, καλουμένη Ειρήνη Παππά Ιωάννου, και ο Πέτρος Τηνιακάκης ή Λυβαδάρης, στρατιωτικός και σχετικός του κατηγορουμένου
ότι ο κατηγορούμενος εισελθών εις το καφενείον προεκάλεσε τον Πέτρον Λυβαδάρην να αναχωρήση εκείθεν, η δε Ειρήνη Παππά Ιωάννου έδειξε δυσαρέσκειαν δια την πρόσκλησιν ταύτην.
ότι επομένως ήλθον εις λόγους ο τε κατηγορούμενος και η Ειρήνη Παππαά Ιωάννου, και απέτεινον λαι ύβρεις προς αλλήλους, ο δε κατηγορούμενος προέβει και εις κτυπήματα κατά αυτής.
ότι ένεκα τούτων ο χωροφύλαξ Ιωάννης Γεωργίου συνέλαβε τον κατηγορούμενον, όστις δεν επέβαλε χείραν κατά αυτού, κατά την κατάθεσιν του ιδίου χωροφύλακος και των άλλων εκείσε παραβρεθέντων αλλά μονον δεν συνήνει να ακολουθήση τον χωροφύλακα, μετά ταύτα όμως προσκαλέσαντος του Ιωάννου Γεωργίου και έτερον χωροφύλακα προς βοήθειαν ηκολούθησε αυτούς εις τον στρατώνα...


........................................................................................................................
 
1951 - ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΑΣΕΛΓΕΙΑ
Ο ενταύθα κατοικών Ιωάννης Γ. Λυμπερίας δια της από 22 7βρίου 1851 προς τον παρά τω Δικαστηρίω τούτω Εισαγγελέα μηνύσεώς του υπέβαλεν ότι τη 15. Αυγούστου ε.ε. εναντίον του κυρίου Δ. Κουρκουτέα καθώς και του ετέρου συνοίκου του σπιτιού, ο Δημήτριος Ιωάννου Τσαγκλαρέας εν τη τότε οικία του και κατά την 8 ώρα ως έγγιστα της αυτής ημέρας τον ήρπασεν από τον βραχίονα και τον έθεσεν εις την κλίνην του Γιαννιού ότι λύσας την βρακοζώνιν, εζήτει να τον βιάση ότι ιδών τούτο ο μηνυτής φώναξε ζητών συνδρομήν αλλ' ο κατηγορούμενος δια μυρίων υποσχέσεων και απειλών έφερεν εις πέρας τον σκοπόν του, τουτέστι τον εβίασε, πράξας ούτως την επιθυμίαν του, προτρέπων τον παθόντα να μην ομολογήση τι εις τινα ότι μετά παρέλευσιν τινων ημερών εκυριεύθη από πόνους κατά τον αφεδρώνα, εις ων τούτω επέφερεν πληγάς και εζητήσατο να τιμωρηθή κατά τον νόμον.
Επί της μηνύσεως ταύτης ο παρά τω Δικαστηρίω τούτω Εισαγγελεύς παρήγγειλε και ενεργήθη ανάκρισις κατά την διάρκεια της οποίας εξεδόθη ένταλμα φυλακίσεως μετά δε το πέρας της ανακρίσεως ο Εισαγγελεύς υποβάλλει προς το Συμβούλιον τούτο την σχηματισθείσαν Δικογραφίαν και προτείνη ότι επειδή εκ του συνόλου της Δικογραφίας προκύπτουσιν αποχρώσαι ενδείξεις περί του ότι ο κατηγορούμενος Δημήτριος Ι. Τσαγκλάρης εξετέλεσε τον εις αυτόν αποδιδόμενον βιασμόν είναι της γνώμης να παραπεφθή εις το κατά την περιφέρειαν του εν Αθήναις εφετών Κακουργιοδικείον δια να δικασθή ως υπαίτιος του ότι την 15. Αυγούστου 1851 εν Ερνουπόλει μεταχειρισθείς σωματικήν βίαν, και απειλάς με κίνδυνον ζωής ηνάγκασε εις ασέλγειαν τον δωδεκαετή Ιωάννη Λυμπερίου η υγεία του οποίου εβλάβη ως εκ της πράξεως ταύτης προτείνει την προφυλάκισίν του.
Επειδή εκ της  ενεργηθείσης ανακρίσεως, την κατάθεσιν των εξετασθέντων μαρτύρων και της εκθέσεως του Ιατρού Λουκά Σακελλαρίου εξάγονται τα εξής περιστατικά,
ότι ο Δ. Ι. Τσαγκλάρης και Ι. Λυμπερίας ειργάζοντο με ημερομίσθιον παρά τω Δημητρίω Κουμαντίω μετέρομένων τον ράπτην εντεθεν και συνεκώκουν,
ότι κατά την 15 Αυγούστου ε.έ. περί την πρωίαν μεταβάντος του Δημητρίου Κουμαντίου εις την εκκλησίας, έμειναν εν τη οικία οι ειρημένοι Τσαγκλάρης και Λυμπερίας εξ ων ο πρώτος ευρίσκετο εισέτι εν τη κλίνη, ο δε τελευταίος  εκαθάριζε την οικίαν,
ότι μόλις ο τελευταίος ούτος ετελείωσεν επήγεν ο Τσαγκλάρης εις την κλίνην όπου ευρίσκετο ο Λυμπερίας και τον έλαβε από την χείραν και ωθήσας αυτόν, αφού προηγουμένως τον μετεχειρίσθη διάφορες υποσχέσεις και απειλάς κλείσας συγχρόνως και το στόμα αυτού δια να μην φωνάξη,
ότι ο κατηγορούμενος μετά την εκτέλεσιν της πράξεως ταύτης, επρότεινε δια διαφόρων μαρτύρων συμβιβασμόν υποσχεθείς να πληρώση τα έξοδα της θεραπείας του παθόντος, ομολογήσας συγχρόνως και την πράξιν ταύτην, αλλ' ότι εξετέλεσεν αυτήν αφού υπεσχέθη εις αυτόν πληρωμή λεπτών πεντήκοντα,
ότι καθ' ον χρόνον εξετέλεσεν ο κατηγορούμενος την πράξιν ταύτην, ο παθών είχε συμπληρωμένον τον δωδέκατον έτος της ηλικίας του,
ότι ο παθών ουχί άπαξ αλλά πολλάκις υπέστη την παρά φύσιν συνουσίαν.
Επειδή εκ των εκτεθέντων εξάγονταο μεν αποχρώσαι ενδείξεις προς υποστήριξιν κατηγορίας κατά του Δημητρίου  Ι. Τσαγκλάρη επί παρά φύσιν ασέλγειαν και ουχί επί βιασμώ...

-------------------------------------
Σάββατο, Οκτώβριος 07, 2006
Ο Παναΐτ Ιστράτι απ' τη χώρα του Δράκουλα
και σκέψεις χύμα στο κύμα (Βία, κλπ);

Προσπερνώντας τα βιογραφικά του στοιχεία, τα οποία μπορεί εύκολα να βρεθούν σε εισαγωγικά σημειώματα και στα οπισθόφυλλα των βιβλίων του, αντιγράφω ένα μικρό σπάραγμα απο το «Κύρα Κυραλίνα»:

[[...Ησυχα, ο Μιχαήλ του απάντησε:
- Είναι χειρότερο κι από ανεντιμότητα. είναι διαστροφή. Είναι μια βιαιότητα που στρέφεται ενάντια σε μια ισορροπημένη κατάσταση όπου τα πάντα είναι αρμονικά. Εχεις διαφθείρει αυτή την ισορροπία. Και διαπράττεις το χειρότερο από τα εγκλήματα, προσπαθώντας να διαδώσεις, να εξαπλώσεις αυτή τη διαφθορά.]]

Ο Παναΐτ Ιστράτι (Παναγής Βαλσάμης) περιγράφει -με γλαφυρό και άμεσο τρόπο- στα βιβλία του μια εποχή τρομαχτική, σε ένα κόσμο υπό αναδιάταξη. Πόλεμοι πραγματικοί, πόλεμοι αξιών, αλλαγές, αναταραχές, τα Βαλκάνια να βράζουν, η Ανατολή να ξυπνάει. Ο άνθρωπος έρμαιο των καταστάσεων, μόνος, με φίλους ή με εχθρούς -πιο συχνά- πάντα μόνος και ανυπεράσπιστος, μόνος με τη μοίρα του, εντελώς αφημένος στην τύχη.

Το θέμα της παιδοφιλίας που συνταράζει την κοινή γνώμη σήμερα, λόγω της έγκρισης -από την Ολλανδική κυβέρνηση- του κόμματος των παιδόφιλων, τότε ήταν καθημερινή πρακτική. Η ασέλγια επί παιδιών και άλλα βδελυρά ήταν δείγμα δύναμης. Οποιος είχε λεφτά, γαμούσε παιδάκια, με δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους. Υπήρχε πλήθος παιδιών αφημένων στη τύχη τους, παιδιών εξαθλιωμένων, βορά στα όργια των δυνατών, των ισχυρών του πλούτου.

Η σχέση της υπερανάπτυξης της Βίας με την υπερανάπτυξη του (άκοπου) Πλούτου προβληματίζει. Η Βία αναπτύσσεται στα δυο άκρα: Μεγάλη Φτώχεια, Υπέρμετρος Πλούτος. Κάπου στη μέση βρίσκεται η ισορροπία. Σήμερα, μάλλον έχουμε αρχίσει να ξεφεύγουμε...

posted by Rodia
http://manifesto.digitalrights.gr/
Διακήρυξη για τα δικαιώματα του πολίτη στο διαδίκτυο -click!



Σημείωση 20ο Τεύχος



 
     Συσχετιζόμενοι Σύνδεσμοι
· Περισσότερα για Νησιά
· Νέα administrator


Πιο δημοφιλής είδηση για Νησιά:
Για τη φώκια μονάχους - μονάχους, της Ναυσικάς Καραγιαννίδη


     Article Rating
Average Score: 5
Αριθμός Ψήφων: 1


Please take a second and vote for this article:

Excellent
Very Good
Good
Regular
Bad


     Επιλογές

 Εκτύπωση αρχικής σελίδας Εκτύπωση αρχικής σελίδας


"Νησιά Αιγαίου - Δικαστικές ανακρίσεις και αποφάσεις" | Κωδικός Εισόδου / Δημιουργία Λογαριασμού | 0 Παρατηρήσεις
Οι παρατηρήσεις είναι ιδιοκτησία του αποστολέα. Δεν ευθυνόμαστε για το περιεχόμενο τους.

Δεν επιτρέπεται η αποστολή σχολίων για τους Ανώνυμους Χρήστες. Παρακαλώ γραφτείτε πρώτα στην υπηρεσία.




PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Παραγωγή Σελίδας: 0.03 Δευτερόλεπτα