Ρόδος. Ο «οικολογικός» βιασμός της φύσης ή αλλιώς το Ορεινό Φεστιβάλ
Γιώργος Παστρίκος

16 Φεβ 2008

Αυτή τη φορά δεν έχει φωτογραφίες αλλά σκέτη γκρίνια (δικαιολογημένη)
Είναι σημείο των καιρών. Βαφτίζονται οικολογικά, έργα και πράξεις των ανθρώπων που βιάζουν κατάφορα το περιβάλλον.
Ο Σουφλίας διατείνεται ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι έργο βαθιά οικολογικό κι ας έχουν γνωμοδοτήσει για το αντίθετο περιβαλλοντικές οργανώσεις, το σύνολο σχεδόν των επιστημόνων και το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ο G. W. Bush ισχυρίζεται ότι νοιάζεται για το περιβάλλον κι ας έχει γράψει στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του τις διεθνείς συνθήκες για μείωση της μόλυνσης του πλανήτη.
Ας έρθουμε στα δικά μας τώρα. Τα δύο τελευταία χρόνια διοργανώθηκαν στη Ρόδο τα «οικολογικά» Ορεινά Φεστιβάλ (1ο και 2ο) και φέτος ετοιμάζεται το τρίτο. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στη θέση Ίγκος της περιοχής των Λαέρμων.
Η εν λόγω περιοχή βρίσκεται στο κέντρο του μεγαλύτερου σε έκταση (70.000 χιλ. στρέμματα) εναπομείναντος δάσους του νησιού. Στη περιοχή υπάρχει ο μεγαλύτερος άγριος πληθυσμός του ελαφιού Dama Dama. Επίσης λόγω της πυκνότητας του δάσους που είναι σχεδόν παρθένο από ανθρώπινη δραστηριότητα, υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός ειδών χλωρίδας και πανίδας του νησιού. Κάποια απ’ αυτά είναι είτε σπάνια είτε ενδημικά. Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το παρθένο περιβάλλον το φεστιβάλ προσελκύει μερικές χιλιάδες άτομα (15.000 καυχιόνται οι διοργανωτές) με ενοχλητικές για το περιβάλλον δραστηριότητες.
Περιγράφω μερικές:
-Η παρουσία και μόνο τόσων πολλών ανθρώπων «τρομοκρατεί» όλα τα είδη της πανίδας. Ελάφια, άλλα θηλαστικά, πουλιά κ.α. περνούν ένα εφιαλτικό τετραήμερο σε μια πολύ ευαίσθητη για την αναπαραγωγική τους περίοδο εποχή.
-Η χρήση συστημάτων ήχου μεγάλης ισχύος και ισχυρού φωτισμού επιτείνει τα παραπάνω στο πολλαπλάσιο.
-Η προσπέλαση εκατοντάδων οχημάτων από πυκνά δασωμένες περιοχές προκαλεί ενόχληση στην πανίδα κατά μήκος των πολλών χιλιομέτρων διαδρομής.
-Η χλωρίδα «υποφέρει» από τη καταπάτηση του εδάφους από τους χιλιάδες επισκέπτες και την κατά τα άλλα «ρομαντική» κοπή των λουλουδιών, στην πιο κρίσιμη περίοδο της βλάστησης και της άνθησης.
-Η χρήση μηχανοκίνητων μέσων (μηχανές, «γουρούνες», τζιπ 4Χ4 μέχρι και γερανοφόρα οχήματα) επιφέρουν ανεπανόρθωτες ζημιές στα εδάφη εκτοπίζοντας οριστικά τη χλωρίδα και την πανίδα.
Δεν θα εισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες για να μην μακρηγορώ αφού τα παραπάνω είναι πιστεύω αρκετά να πείσουν ένα λογικά σκεπτόμενο πολίτη για τα προβλήματα που δημιουργεί μια τέτοια μαζική δραστηριότητα.

Έχοντας καλή πρόθεση θα συμβούλευα τους συμπολίτες διοργανωτές να αλλάξουν προσανατολισμό να αναθεωρήσουν τις αίολες απόψεις τους περί οικολογίας και να σκεφτούν τη ζημιά που προκαλούν στο φυσικό περιβάλλον με τις ενέργειές τους. Επίσης να αναλογιστούν ποιο πρότυπο διαμορφώνουν στη νεολαία του νησιού για τον τρόπο προσέγγισης μιας ευαίσθητης φυσικής περιοχής.
Το πρότυπο που προτείνετε φίλοι συμπολίτες είναι αυτό της εισβολής. Οι φυσικές περιοχές «θέλουν» τον άνθρωπο επισκέπτη και παρατηρητή. Δε «θέλουν» και δε «χρειάζονται» ορδές εισβολέων.
Για να μη κατηγορηθώ για στείρο αρνητισμό και επειδή δε διαφωνώ με το πολιτιστικό μέρος των εκδηλώσεων, αντιπροτείνω να διοργανώνονται τα ορεινά φεστιβάλ στον ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες διαμορφωμένο χώρο του Αγ. Σουλά ή άλλο ανάλογο χώρο στη Νότια Ρόδο. Εκεί η φύση λίγο-πολύ έχει «εξοικειωθεί» με την ανθρώπινη δραστηριότητα και η ζημιά στο περιβάλλον θα είναι πολύ μικρότερη.

Τώρα αν διαφωνείτε, επιμένετε και θέλετε να μετατρέψετε σε πανηγυρότοπο μια από τις πιο ευαίσθητες οικολογικά περιοχές του νησιού, να ξέρετε ότι θα βρείτε πολλούς συμπολίτες σας αντιμέτωπους.

..................................................................

Κυριακή, 2 Μάρτιος 2008
Ορεινό Φεστιβάλ μια εβδομάδα μετά. Τα ίδια και χειρότερα!
Μια εβδομάδα μετά από τη λήξη του φεστιβάλ επισκέφτηκα ξανά την περιοχή. Την προηγούμενη φορά (Τρίτη 26/02/2008) λόγω της παρουσίας των διοργανωτών οι οποίοι καθάριζαν το χώρο, δεν μπορούσα να έχω πρόσβαση παντού. Δεν επιθυμούσα τη δημιουργία εντάσεως και ακολούθησα την προτροπή τους να περάσω ξανά όταν θα έχουν τελειώσει για να δω ότι όλα θα έχουν τακτοποιηθεί. Σας παρουσιάζω τα ευρήματά μου τα οποία ομολογουμένως είναι απογοητευτικά.

- Σκουπίδια.
Όχι μόνο δε μπήκαν στον κόπο να καθαρίσουν το δάσος αλλά άφησαν και υπολείμματα ακόμα και μπροστά, στη βιτρίνα.
Τα σκουπίδια στο δάσος είναι ακόμα εκεί και μάλλον τα περισσότερα θα μείνουν μόνιμα για να στολίζουν τη φύση. Ο παρθένος Ίγκος έγινε χωματερή και αποχωρητήριο.

-----------------------------------------------
(πηγή: Σιγά! H Πατρίδα Κοιμάται...) http://npatridakoimatai.blogspot.com/2008/03/blog-post.html
Μη γκρινιάζετε, μη φωνάζετε, μη διαμαρτύρεστε! Μπορεί να την ξυπνήσετε!

.............................................................................................................................

Το φωτογραφικό μου "ταξίδι" στη φύση της Ρόδου ξεκίνησε το 1990 με μια Pentax και μπόλικο ενθουσιασμό. Από τότε έχω φωτογραφίσει εκατοντάδες τοπία, φυτά και ζώα του νησιού. Σ' αυτό το blog θα βρείτε μικρές ιστορίες από τη γνωστή και άγνωστη φύση της Ρόδου που ακόμα αντιστέκεται στη λαίλαπα της τουριστικής "ανάπτυξης" και της εν γένει "αξιοποίησης". Αντισταθείτε κι εσείς! Μέσα στις φωτογραφίες μου βρείτε το κίνητρο για να πείτε φτάνει πια, όχι άλλη "ανάπτυξη". Ας κοιτάξουμε επιτέλους την ίδια τη ζωή. Τη δική μας, του νησιού μας, της Γης μας ολόκληρης.