Το τσίρκο με «πρωταγωνιστές» ζώα αποτελεί θλιβερό κατάλοιπο ενός πολιτισμού με αποικιοκρατικές καταβολές στον οποίο η επικράτηση της ανθρώπινης πυγμής απέναντι στα άγρια ζώα και τη φύση προσέδιδε στο αδύναμο εγώ του θεατή την ψευδαίσθηση της επικράτησης και της επιβολής. Καλώς ή κακώς η εποχή των ψευδαισθήσεων για τον άνθρωπο και το μέλλον της κοινωνίας του έχει περάσει ανεπιστρεπτί και στο προσκήνιο πρόβαλλε η ωμή αλήθεια του οικονομικού κέρδους των επιχειρηματιών που εκμεταλλεύονται τα ζώα ενώ η κραυγή του πόνου και της αγωνίας για τον βασανισμό τους ή αλλιώς «εκπαίδευση», σκέπασε τα χειροκροτήματα της παράστασης.

Τα ζώα αποτελούν αναπόσπαστη έκφραση της φύσης που χρειάζεται την άμεση βοήθειά μας. Αργά διαμορφώνεται ένας άλλος πολιτισμός στον οποίο η προστασία του οικοσυστήματος, η διατήρηση των ειδών που βρίσκονται υπό εξαφάνιση, ο σεβασμός της ύπαρξης, αποτελούν αναγκαία αντικείμενα διδασκαλίας για τα παιδιά μας. Από τη θέση του εκπαιδευτικού θέλω να επισημάνω τον αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα του τσίρκου. Το θλιβερό και βάρβαρο θέαμα συνίσταται στο ότι χειροκροτείται ο εξανθρωπισμός των ζώων και αυτή είναι η κορυφαία πράξη βαρβαρότητας, η ακύρωση, η καταπάτηση, η διαστρέβλωση της καθαρής φύσης που αυτά διαθέτουν ώστε να επιδίδονται σε ανόητες ανθρώπινες συμπεριφορές. Πόσο δύσκολο είναι για μια τίγρη να «δώσει το χέρι της» στον θηριοδαμαστή της ανεβασμένη σ’ ένα σκαμπό, μπροστά στο εκπληκτικό καρτέρι που η ίδια στήνει σε συνεργασία με τις υπόλοιπες της αγέλης της προκειμένου να περικυκλώσει ένα κοπάδι αντιλόπες; Ξέρει να κάνει πραγματικά κατορθώματα στο φυσικό της περιβάλλον και εκεί πρέπει να ζήσει. Το σχολείο των ανθρώπων δεν την αφορά. Ο εξανθρωπισμός των ανθρώπων παραμένει ζητούμενο και σ’ αυτό το σημείο μπορούμε να παρατηρήσουμε την ομοιότητα του τσίρκου και του σχολείου. Το σημερινό σχολείο αποτελεί κι αυτό κατάλοιπο ενός πολιτισμού που παραβιάζει την ελεύθερη ατομική και κοινωνική έκφραση του παιδιού. Είναι ένα σχολείο που απαιτεί από τον μαθητή να εκτελέσει το νούμερό του για να γίνει αποδεκτός ώστε να αποσπάσει το χειροκρότημα, τον έπαινο, τον καλό βαθμό. Πιστεύω στον εξανθρωπισμό του ανθρώπου μόνο που δεν βλέπω άλλο τρόπο να επιτευχθεί από τη στήριξη της ιδιομορφίας του καθενός μέσα στο σχολείο, μέσα στην ομάδα. Αποτελεί εξ’ ίσου θλιβερό θέαμα το παιδί που αποστηθίζει ένα άνευ νοήματος ποίημα για το ίδιο και το απαγγέλει σα ρομποτάκι στη γιορτή που συναισθηματικά και νοηματικά δεν του λέει τίποτα περιμένοντας την κούφια επιβράβευση των ενηλίκων.

Στο δημοτικό συμβούλιο (23/8/06) περίπου τριάντα πολίτες με παράσταση διαμαρτυρίας πίεσαν ώστε να παρθεί απόφαση να απομακρυνθεί το τσίρκο που στρατοπέδευσε προς το αεροδρόμιο και να μην γίνει δεκτό κανένα τσίρκο με ζώα στο εξής στα όρια του Δήμου Μυτιλήνης. Η απόφαση ήταν ομόφωνη. Θα βοηθήσουμε όλοι για έναν άλλο πολιτισμό που σέβεται την ύπαρξη.

Το τσίρκο της εκπαίδευσης χρειάζεται να σταματήσει όποιους κι αν αφορά και γι’ αυτό θα χαιρόμασταν να βλέπαμε τους υπευθύνους περιβάλλοντος και πολιτισμού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλες τις προσπάθειες που θα καταβάλλουμε γι’ αυτό.

Ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
εκπαιδευτικών Λέσβου

ΥΓ: Το τσίρκο λέγεται "Ολύμπια" έχει τίγρεις και για ξεκάρφωμα έναν κλοόουν και νούμερα βαριετέ. Ο τύπος που το έχει είναι τραμπούκος. Το 2001 είχε ξαναρθεί και στις τότε πρώτες αντιδράσεις είχε πετύχει ασφαλιστικά μέτρα από το δικαστήριο να μην πλησιάζουν τα μέλη του Φιλοζωϊκού στις εγκαταστάσεις του.